We've found what we need.

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » 30 Seconds to mars » We've found what we need. » chapter 31:

We've found what we need.

Geschreven door:

SaarForYou

Onderdeel van:

We've found what we need.

Laatst bijgewerkt:

25 april 2010 - 23:55

Aantal woorden:

499

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

298

chapter 31:

na deze komen er nieuwe, die worden hopelijk minder langdradig n___n nouja, van schrijven leer je (: de teksten zijn van The Kill, ik luisterde het en de woorden floeide steeds makkelijker :] [en ja het gaat over mij zelf ook, sommige die mij écht kennen herkennen mij misschien wel]

Zoé:
Ik geloofde mijn oren niet. Zonet.. een maar seconden geleden zei hij de woorden waarvan ik altijd al gedroomd had dat hij ze tegen mij zei. Ik keek hem diep in de ogen aan. "De secondes zonder jou waren minuten, de minuten uren en uren dagen die dan weer weken naar maanden werden. Zonder jou voel ik mij niet compleet.." Ik zuchtte even. "Je bent een deel van mijn hart.. ik hou van je"
Oppeens moest ik blozen. Ook dat nog. Ergens schaamde ik mij maar dit was belangrijk. Hij hield van mij en ik van hem. Ik keek even naar mijn voeten en toen weer terug in zijn ogen. De twinkels waren krachtiger, zijn ogen levendiger, zijn aanraking was hartverwarmend. Maar ik twijfelde.. Ik had gezegd dat ik van hem hield maar.. Wat moest ik nu doen? Ik wou bijna vragen "Wat nu?" Maar ik vroeg het
niet.
Geduldig wachtte ik af. Lichtblozend en niet wegkijkend van zijn ogen stond ik vlakbij hem. Ja, ik wachtte geduldig af.

Sarah:
Daar liep ik dan, stil naast hem. Hij wou liever naar Shannon omdat die het nu wel moeilijk had zonder Zoé, maar ik dan? Ik wou Jared, ik lachte niet meer omdat mensen zeiden dat ze verliefd op hem waren, hij was écht geweldig. Maar iedereen was belangrijker dan ik op dit moment. Ik keek strak voor me, doorlopen, adem in, adem uit. Ik wist dat ik terugviel in mijn oude jalouzie aanvallen, ik had ze lang onder controle kunnen houden, maar nu? Waarom kom ik hem niet gewoon, zonder zorgen zeggen dat ik van hem hield? Waarom durfde ik niet, omdat ik laf was.
Ik had nooit goed durven te zeggend dat ik op iemand was, vroeger niet, nu niet. Ik had zoveel verkloot in mijn verleden, niet weer! Mijn gedachtes suisde, dat zoveel dingen door je hoofd konden suisen... Wat nou als hij ook op mij was, en ik niets zei? Dan had ik weer het verkloot.
Ik leerde niet van mijn fouten, er zou hetzelfde gebeuren als vroeger, vroeger toen ik nog klein was en gelukkig en dwaas. Ik had een periode waar alles fout ging... ik had gezworen dat ik nooit meer dat soort fouten zou maken in mijn leven, en nu? ik stond hier, en stond op het punt weer mijn leven te verpesten. Ik kon niet leren, ik kon niet mijn verlegenheid overwinnen, zwak...

I tried to be someone else
But nothing seemed to change
I know now, this is who I really am inside
Finally found myself
Fighting for a chance
I know now, this is who I really am

Ik had zoveel dingen in mijn leven fout gedaan, dingen die ik niet kon terugdraaien. Ik wou mijn jalouzie kwijt, ik moest me afzonderen dan was er ook niets meer om jalours op te zijn. Ik wou hem zeggen dat ik van hem hield, hem omhelzen, voor altijd bij hem zijn.

Look in my eyes
You're killing me, killing me
All I wanted was you

Ik liep verder, ik zei niets.