FanFic.nl

The Story of a Dying Angel

10. A very special surprise

Ik word wakker van getik op mijn raam. Het eerste wat ik zie als ik mijn ogen open doe is Bills vrolijke gezicht wat zich tegen mijn gesloten slaapkamer raam drukt. Ik schiet in de lach en ik vouw het deken om me heen terwijl ik opsta om het raam open te doe. ‘Goedemorgen Lorení¡í¡í¡’ Zingt hij als het ware als hij mijn kamer inkomt. ‘Weetje, de volgende keer mag je ook best de voordeur gebruiken hoor.’ Mompel ik glimlachend terwijl ik weer op mijn bed ga liggen en me weer verder in mijn dekens rol. ‘Nog moe?’ Mompelt hij vrolijk terwijl hij plaats neemt op mijn stoel. Ik knik en ik slaak een gaap. ‘Nou.. je moet je trouwens nu aankleden.. en dan kom je naar mij en daar hebben we een verassing voor je!’ Raar kijk ik hem aan. ‘Hoezo dat nu weer?’ Mompel ik verward wanneer ik weer overeind kom in mijn bed. ‘Doe nu maar gewoon!’ Lachend sta ik op en trek ik wat kleren uit mijn kast en loop ik richting de badkamer terwijl Bill, vrolijk op en neer draaiend, op mijn bureaustoel achter blijft.

Als ik mezelf in mijn kleren gehesen heb en mijn haar en mijn make-up gedaan begin ik toch wel nieuwsgierig te worden na die verassing! Misschien weet Bill wel dat ik jarig ben? Nee dat kan niet.. of wel? Wat moest hij gister anders met mijn portemonnee? Misschien heeft hij mijn identiteitskaart gezien? Ach dat maakt verder ook niets meer uit. Ik zie het dadelijk wel. Ik loop de kamer weer in en Bill zit nog steeds op precies de zelfde idiote manier rond te draaien op de stoel. ‘Lukt het?’ ‘Ja hoor!’ Mompelt hij vrolijk. Zijn haar zit weer leuk vandaag. Wel weer glad en stijl maar hij heeft een leuk mutsje op. En hij voert iets in zijn schild. Ik zie het gewoon. Ik trek het dekbed recht en stop een cd in de cd-speler. Niet veel later zingt Nena door de kamer. Ik kan het me nog steeds niet helemaal bevatten dat ik haar gister écht heb ontmoet. Zodra Bill hoort welke cd het is, begint hij nog harder te grijnzen. Wat voert hij in zijn schild? Nadat we wat muziek hebben geluisterd besluiten we om te vertrekken richting de buren.. en dit keer via de voordeur.
‘Bill.. laat dat nou?’ Gil ik geïrriteerd, omdat Bill met zijn handen voor mijn ogen me voorzichtig mijn huis uit duwt richting het zijne. Ik hoor hem lachen en hij heeft er duidelijk veel plezier in me zo te treiteren. ‘Niet zo zeuren! Het is een verassing!’ En dan beveelt hij me lachend om op de deur te kloppen. Op het moment dat ik dat doe hoor ik geroezemoes vanaf de andere kant van de voordeur in dan gaat hij open en Bill duwt me voorzichtig naar binnen.

Dan haalt hij zijn handen voor mijn ogen weg en ik zie hoe Tom en Simone midden in een, met slingers versierde, kamer staan en tegelijk roepen:’Verassing!’ De kamer hangt verder vol met ballonnen en op de tafel voor me liggen een paar cadeau’s. Ik weet even niet zo goed wat ik moet zeggen en ben totaal ontroerd. Om het allemaal nog even erger te maken duwt Bill me een kus op mijn wang en feliciteert hij mij. Ook Simone en Tom doen het en daarna trekt Bill me mee naar de bank.

‘Maar hoe..?’ Stamel ik dan terwijl ik hem raar aankijk. Bill begint te lachen. ‘Ik zag het op je identiteitskaart staan en omdat jij zei dat je moeder moest werken, dacht ik:Laten wij dan wat leuks gaan doen!’ Tom komt glimlachend aan mijn andere kant zitten. ‘Vind je toch niet erg of wel?’ Ik haal mijn schouders op. ‘Nee ik vind het echt ontzettend lief van jullie maar..’ ‘Geen maar dus! Je vind het ontzettend lief.. klaar!’ Zegt Bill me streng toe terwijl Simone slagroom taart en glazen cola voor ons neerzet op tafel. ‘En bij een verjaardag horen ook cadeautjes!’ Zegt Tom dan vrolijk terwijl hij een slok van zijn cola neemt. Dan gaat Simone in de stoel tegenover ons zitten en Bill pakt het eerste cadeau van de tafel. ‘Deze is van mij..’ Zegt hij trots wanneer hij mij het pakketje overhandigd. Glimlachend pak ik het vast en ontzettend voorzichtig scheur ik het papier ervan af. Het eerste wat ik zie zijn de oranje letters ‘NENA’. Mijn mond valt open. Het is het boek van Nena. Waarom weet ik niet maar ik word ontzettend emotioneel en ik vlieg Bill dolgelukkig om zijn hals. ‘Dankje dankje dankje!’ Bill is blij om te zien dat ik er zo blij mee ben.
Nog steeds zit ik helemaal verbaasd op de bank met het boek strak tussen mijn vingers geklemd. Misschien.. dat ik nu wel antwoorden krijg op alle vragen die ik heb. Eindelijk. Bill glimlacht en zegt dan:’Er zit nog een deel aanvast.. En het is trouwens eerste druk.’ En hij slaat de eerste lege bladzijde om die gevolgd word door een kleurrijk bedrukte pagina.

Nena und Claudia Thesenfitz

WILLST
DU
MIT
MIR
GEHN

En daar onder staat heel klein:eerste druk.
Nadat ik nog wat cadeautjes heb uitgepakt is het tijd voor de volgende verassing. Het is nu net 12 uur en ik zie hoe Bill en Tom blikken aan elkaar uitwisselen. ’Nu zullen ze toch wel thuis zijn of niet dan?’ Mompelt Bill naar Tom en Tom knikt. Ik kijk de tweeling even vragend aan. Die me allebei op hun beurt heel ‘onschuldig’ toe grinniken. Bill vliegt overeind en loopt naar de keuken. Hij komt terug met iets roods/geruit in zijn handen. ‘Draai je is om!’ En hij draait me met mijn gezicht naar Tom die tegenover me staat. En dan voel ik hoe ik geblinddoekt wordt met de roodgeruite theedoek. Simone drukt me glimlachend een kus op mijn wang en wenst ons vandaag ontzettend veel plezier. En voor ik nog iets kan doen of zeggen word ik alweer door Bill en Tom de deur uitgeduwd. Tom heeft me vast aan mijn linkerarm terwijl Bill me voorzichtig vooruit duwt.
Voorzichtig word ik in de auto geplaatst. Op de achterbank. En ik voel hoe Bill langs me komt zitten. Zachtjes plukt hij aan een van mijn vleugels terwijl Tom de auto start. ‘Waar gaan we heen?’ Mijn vraag word compleet genegeerd terwijl Tom de radio aanzet. Ik wil de theedoek van mijn hoofd aftrekken maar Bill trekt hem snel weer voor mijn ogen. ‘Nee, niks daarvan. Anders is het geen verassing meer!’ En lachend strijkt hij even mijn zijn vingers langs mijn gezicht wanneer hij de theedoek weer goed gedaan heeft.

Het is stil in de auto en ik luister naar de radio, ze voorspellen regen. ‘Hmm jammer.’ mompelt Bill. Ik had gehoopt op mooi weer.’ ‘Hoezo dan?’ Mompel ik grijnzend terwijl ik hoop dat hij de verassing verklapt. ‘Nou we gaan.. He dat is gemeen!’ En lachend slaat Bill me tegen mijn arm. Lachend kijk ik voor me uit en plots hoor ik zachtjes getik op het dak van de auto, wat in steeds hogere snelheid en met grotere hoeveelheid op het dak klettert. ‘Fuck.. het regent..’ Hoor ik Tom mompelen, terwijl hij zijn knipperlicht aanzet en de straat indraait. Het is grappig maar als 1 zintuig uitgeschakeld word gaan de andere voor 200% werken in plaats van 100. Je neemt in eens veel meer waar, wat je normaal misschien niet eens was opgevallen.

‘We zijn er..’ Mompelt Tom vrolijk. En hij stopt de motor. Bill stapt snel aan de rechterkant uit en ik zie al helemaal voor me hoe hij dolblij een rondje om de auto rent om vervolgens de deur aan mijn kant open te maken. Volgens mij heb ik nog gelijk ook. Bill pakt mijn handen vast en begeleid me voorzichtig uit de auto. Het regent niet meer zo ontzettend hard. Het miezert alleen een beetje. We stappen een stoepje op en dan blijven we stil staan. Voorzichtig en ontzettend langzaam knoopt Bill de theedoek los. Als de theedoek voor mijn ogen afgenomen word kan ik nog alleen maar glimlachen. Het grote prachtige huis.. Waar ik in mijn gedachten al zo vaak geweest ben. Bill kijkt me aan en als hij ziet dat het me goed doet glimlacht hij. Dan pakt hij mijn hand vast en loopt hij samen met me naar de voordeur. Even ben ik bang dat Tom niet meekomt. Maar zelfs hij die op een bepaalde vreemde rare manier zich net zo ongemakkelijk voelt bij haar als ik.. loopt met een klein glimlachje op zijn gezicht naast me.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.