Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Cinema Bizarre » Start all over » Hoofdstuk 26, Tickle fight

Start all over

26 april 2010 - 18:54

847

0

248



Hoofdstuk 26, Tickle fight

Ik kap met die inleidingen, aangezien ze kei nutteloos zijn :P

Nogsteeds. We doen steeds meer samen. Maar de spanning blijft. Het neemt telkens wel een tikkeltje af. En die spanning komt niet alleen van mij. Dat zie ik aan Kiro. Zoizo zijn de eerste minuten het moeilijkst. Daarna neigt het steeds meer naar hoe het ooit was, kwa vriendschap dan. Ik kieper mijn toilet tas om en graai een paar imageplates en nagellakjes van mijn Konad set bij elkaar. Het verjaardags kado van Kiro en de jongens. Ik gebruik het nogsteeds met veel plezier. Met de herinnering er aan ook. De herinnering dat Kiro er het meeste aan heeft betaald, Hoe blij ik er mee was, en die glimlach op zijn gezicht toen ik het openmaakte. Dat is nou eenmaal een herinnering die ik niet zal kunnen opsluiten. Aangezien ik dit geweldige kado bijna elke week gebruik. Ik creëer en prachtig kunstwerkje op Kiro’s nagels waar hij heel enthousiast over is. Waarna is hij aan de beurt. Ik geniet van de aanraking van zijn zachte vingers die de mijne aanraken. Ik kan er nou eenmaal niks aan doen dat mijn liefdesvuur nog steeds hevig voor hem brand. Elke plek die hij aanraakt, blijft nog een poosje na tintelen. Als we klaar zijn, geef ik hem een dikke knuffel. Die ik echt nodig had. Een dikke knuffel van Kiro. Kiro heeft gewoon speciale knuffels. Ik mis ze. Ik probeer hem vriendschappelijk te vinden en er niks anders achter te zoeken. Wat best lastig is. Ik besluit dat het tijd is dat Romeo maar is achter zijn DS vandaan moet komen. Hij ligt languit op zijn rug op zijn luchtbed. Ik plof er bovenop, waardoor hij een gilletje slaakt. Ik schiet in een deuk. Het zag er ook zo ontiegelijk komisch uit. Ik pluk de DS uit zijn vingers, sla op en zet hem uit. ‘’He!’’ Zegt hij verontwaardigd. Waarna ik hem een kietelbeurt geef. Ik zie Strify zwaar jaloers vanuit een hoekje kijken. Daar doe ik straks wel wat aan. Hij moet nou eenmaal accepteren dat hij niet mijn enige mannelijke vriend hier is. Door Strify word ik even afgeleid, en daar maakt Romeo maar al te graag gebruik van. Hij rolt mij om en ziet nu boven op me. ‘’AAAH NEEEH ROMEOOOO!!’’ Gil ik. Terwijl hij me kietelt in mijn knieholtes, waar ik absoluut niet tegen kan. Ik krijg ontiegelijke buikpijn van het lachen. ‘’Rooom.. asje! Genadeeee!!’’ Weet ik met moeite uit te brengen. Hij houd dreigend zijn handen in de lucht, ik grijp ze meteen vast. ‘’Roompje? Wil je van me af gaan? Je bent bol.’’ Giechel ik. ‘’Bol?!’’ Roept Romeo nep verontwaardigd. Want hij weet dat ik de boel fles. Hij wurmt zijn armen los en begint weer te kietelen. ‘’ROOOOMMM PLIEEESSS!’’ Gil ik. ‘’JE BENT VOLSLAAAANKK!’’ Proest ik. En eindelijk houd hij op. Ik houd nog steeds zijn armen vast terwijl ik aan het uithijgen ben. Want ik deed al de hele tijd een poging om ze van me weg te houden. Romeo kijkt me met een bigsmile aan. Dat te overblijde hoofd maakt me alleen maar weer aan het lachen, en daardoor schiet Romeo ook in de lach. Waardoor ik hem van me af por. Ik laat hem uitpuffend achter op de luchtbedden en wandel in de richting van Strify. Die vanaf het de bank het allemaal heeft gevolgd. Ik kruip op zijn schoot met mijn gezicht naar hem toe en mijn benen aan weerszijde van de zijne. ‘’Zo, dus jij was jaloers? Moet ik jouw ook maar kietelen?’’ Zeg ik plagend. Maar Strify vind het blijkbaar niet zo grappig. ‘’Komop Strif, doe niet zo kinderachtig. Je weet best dat ik Romeo als mijn grote broer zie en niet als een vriendje flapdrol.’’ En ik geef hem een zoen. ‘’ja ja…’’ zucht Strify. ‘’Niks ja ja, ja anneee!’’ Giechel ik en ik zet het op een kietelen. Maar ook dat houd ik niet lang vol omdat ik zelf veel te hard moet lachen. Strify duwt me van zich af op de bank en gaat boven me hangen. ‘’Lekker phuh!’’ Grinnikt hij. Ik kijk diep in zijn prachtig blauwe ogen. Ik kan mijn blik er maar niet van af houden. Strify brengt zijn gezicht dichter bij die van mij. Hij kijkt me aan met zijn typische Strify blik. Sluw, sensueel, lekker.. Plagend blijft hij nog even boven me hangen voordat zijn lippen de mijne raken. Ik speel met mijn tong met zijn piercing. Niet veel later opent hij zijn mond en laat ik mijn tong naar binnen glijden. Ook eens andersom voor de verandering. Ik verken met mijn tong zijn mond en al snel verandert de zoen in een hele innige. Als Strify zijn lippen van de mijne haalt, voel ik zijn warme adem in mijn nek hijgen. Zijn warme vertrouwde adem. Hij drukt een kus in mijn nek en kijkt me weer aan. Zijn ogen gevuld met verlangen. Op dit moment zou hij me best nog eens over kunnen halen. Die blik, ik kan er gewoon niet tegen. Die blik is gewoon onweerstaanbaar. Maar helaas zijn wij niet de enige in deze kamer.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.