FanFic.nl

Songs of the last days

Cold

Bill

Ik wist dat hij zou sterven, en toch doet het zo’n pijn. Het doet zo’n pijn om zijn koude huid aan te raken.
Het doet zo’n pijn om geen verbondenheid meer te voelen met hem, maar ik zal eraan moeten wennen. De eens zo sterke band die we hadden kan zelfs dit niet doorstaan, maar stukjes zullen altijd achterblijven. De herinneringen van de laatste dag zullen me altijd bijblijven. Samen ontbijten, samen herinneringen ophalen, het was de allerlaatste keer.

Het kwam dichter en dichter, het moment dat dokters ‘Time of dead’ noemen. Hij sliep, en ik zat naast hem. “Probeer niet te ademen, laat het gewoon komen. Ren er niet voor weg, Tom.”� Dat zijn de laatste woorden die ik tegen mijn tweelingbroer fluisterde.

Ik heb nooit een geheim gehad voor mijn broer, maar nu heb ik het wel. Hij zal het nooit weten, nooit zal hij weten dat ik niet gehuild heb toen hij stierf. Nee, ik huilde niet, ik zat met een lach naast zijn bed. Ik was al twee dagen me aan het voorbereiden op zijn dood. Al twee dagen was ik aan het huilen, zodat ik het niet me kon op het moment dat hij stierf. Op dat moment kon ik alleen maar lachen, omdat hij geen pijn meer had. Hij was uit zijn lijden verlost.

Er is geen gevoel van verbondenheid meer tussen ons, maar die laatste dag, is een dag ik nooit meer vergeten zal.
Het was ons laatste tweeling-moment.

Reacties: