FanFic.nl

wir könnten mehr als nur ein Wort sein

21.

GeorgPov:

zuchtend en moe stapte ik de lift in, maar een grijns ontstond toen ik wist dat smien op me wachte in het apartement.
zacht opende de lift deuren en ik schrok van Tom die wegspurte en de deur open deed.
lachend liep ik achter hem aan.
maar vanaf ik in de kamer keek verstijfde ik helemaal.
smien lag in de armen van Jan, allebei op hen zij buik tegen buik.
zijn armen rond haar middel en haar handen op zijn borst met haar hoofd daartegen, zijn kin op haar kruin.
toen ik mijn blik naar de andere zetel liet glijden zag ik hoe JOyce daar lag, mat David in haar armen,
ze leken een koppel ookal wist iedereen dat zij en Tom een koppel waren.
ik liep langzaam naar Smien en gaf haar een kus op haar mond.
"nee nee, ik wil Georg"
lachend keek ik haar aan,
haar ogen gesloten maar toch aan mij denkend,
dit had ik nooit durven dromen. dit was te mooi om waar te zijn.
langzaam opende Jan zijn ogen en keek ons aan.
ik zag hoe hij Smien een kus op haar kruin gaf.
zowel David opende zijn ogen nu ook en ze stelden zich recht.
"laat de meiden maar slapen, ze moeten hun kater uitslapen."
niet begrijpend keek ik hen aan.
"nou, we kwamen hier toe en ze waren aan het fuiven, drinken;"
lachend knikte ik en keek naar Smien en Joyce die al goed aan het slapen waren.
"als je haar pí®jn doet, één vinger uitsteekt naar haar, ram ik je zo inelkaar, dat je nooit meer kinderen gaat kunnen maken!!"
angstig keek ik hem aan en knikte,
nouja, jan was sterker en groter dan mij, waarom hij en smien niets hadden wist ik nooit, maar dat wou ik ook niet weten, ze had mij nu!

Reacties: