FanFic.nl

Calleigh & Ramay

20

Ik voelde dat mijn neus bloedde. Opaal, het maffe beest, begon he tbloed van mijn gezicht te likken.
'Opaal, weg,'mompelde ik, mar mijn lip was opgezwollen. Ineens stond er een elf voor me.
'Wat is er met jóíº gebeurd?'vroeg hij stomverbaasd.
'Oh, niets hoor.'zei ik.
'Nee, tuurlijk niet. Kom mee. Rohan is hier vlakbij. Daar kun je genezen.'
'Hé, nee!' Maa rde elf had me al meegenomen, samen met Opaal.
Binnen no-time waren we in Rohan, waarik onmiddelijk werd verzorgd door De witte vrouwe.

We reden een tijdje naast elkaar toen Legolas opeens vroeg: 'Mis je je vader niet?' Ik keek hem verbaasd aan en hij werd rood. 'Nee.' We reden een dorpje binnen, waar een mens op me af kwam lopen. 'Wat komen jullie hier doen?' 'Eh... ik zoek iemand,' zei ik snel voor Legolas wat kon zeggen. Hij nam me mee naar een huisje, waar Calleigh was. Ik bleef verstijfd in de deuropening staan. 'Hoi... sorry,' hakkelde ik onhandig.

Ik gaf geen antwoord, en bleef nukkig naar de muur staren.
'Sorry?'
'Dat mag je wel zeggen ja,'gromde ik, en ik keek haar aan. Ik zag haar schrikken.
Mijn lip was nog steeds opgezwollen, mijn oog blauw, en ik had een snee in mijn wang.

Ik liep naar haar toe en legde mijn handen rond haar gezicht. Ik haalde diep adem en sloot mijn ogen. Ik voelde hoe iets me verliet en in haar binnenstroomde. Haar wonden genazen en haar gezicht werd weer normaal. Ik haalde mijn handen met een zucht weer weg. Ze keek me stomverbaasd aan. Ik keek verlegen een andere kant op.

Ik keek haar met grote ogen aan.
'Oké... hoe heb je dat gedaan? je moet heir gaan werken! Heb je nog meer gemuteerde powers?' ratelde ik, en keek haarmet een schuin hoofd aan.


'ZOu kunnen,' mompelde ik gegeneerd. Iedereen in het hutje staarde me aan. Calleigh staarde me nog steeds aan. 'Wat nou? Zullen we gaan?' vroeg ik en ik liep naar buiten. Legolas kwam achter me aan.

Ik sloeg mijn ogen neer.
'Ik... Ik.. Ik zou liever even naar Rivendell gaan,'fluisterde ik beschaamd. 'Ik heb Arwen al in geen eeuwen meer gezien...' Ik stond op, en liep richting Opaal, die beledigd de andere kant op keek. Toen ik op haar wilde stijgen, stapte ze met haar staart in de lucht richting Ramay.
Nou, lekker dan! Zewlfs mijn paard moet me nie tmeer!

'Rivendell,' siste ik, 'is de stad waar ze me ook aan het zoeken zijn!' Ik haalde diep adem om te kalmeren. 'Wat jij wilt, maar ik ga niet mee.' Ik gaf Opaal een duwtje, maar die bleef gewoon staan waar ze stond. 'Nou, ga je met ons mee?' vroeg Legolas die al op zijn paard zat. Ik keek hem verbaasd aan. 'Ons?' 'Je weet best wat ik bedoel,' mompelde hij.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.