FanFic.nl

Trip to hell!

8.I know who they are.

Je draaide je om en wou snel teruglopen toen je bij je middel gegrepen werd. De jongen met blond haar zei dreigend 'And what are you doing here?' Je keek hem bang aan, de jongen zei luid 'Well?' Hij schudde je door elkaar en nam je polsen stevig vast, die nog steeds bloedden. Je gilde het uit van de pijn, de jongen drukte ruw zijn hand op je mond en keek de dreigend aan en zei 'Shut up bitch, did you think you can escape?' Je had de kans niet om te antwoorden want hij tilde je hardhandig op en droeg je naar de woonkamer. Je gilde het uit van de pijn, de jongen smeet je op de zetel. Je kwam recht op je gezicht terecht terwijl tranen vloeiden over je wangen. Je huilde, je hoorde de jongen iets roepen maar je verstond het niet, want je kende de taal niet. Je werd weer hardhandig omgedraaid door de jongen, je snikte. Je zag de jongen van daarjuist naar je toe komen, je probeerde zo ver mogelijk naar achter te kruipen in de zetel. De jongen met het zwarte haar zei iets tegen de andere, weer in de taal dat je niet verstond, dan antwoordde de jongen die je daarjuist zo hardhandig had vastgenomen. Hij wierp een blik op je, de jongen met zwart haar kwam naar je toe, hij wou zijn armen over je heen slaan. Maar je trok je huilend terug. De jongen sloeg zijn armen rond je en trok je tegen zich aan, hij fluisterde zacht 'Everything oké?' Je schudde angstig je hoofd. Hij fluisterde sussende woordjes tegen je en uiteindelijk kalmeerde je dan toch een beetje. De jongen liet je rustig los en stond dan op, hij draaide zich naar je om en zei lief 'Come then I help you with your hurt.' Hij reikte zijn hand naar je uit, die je niet aannam. Je stond voorzichtig op en volgde de jongen met zwart haar. Je passeerde de jongen die je daarjuist zo hardhandig had aangepakt, die je dreigend aankeek. Je liep snel achter de jongen met zwart haar. Jullie kwamen in de badkamer terecht, hij deed teken dat je op de bad rand moest gaan zitten. Hij haalde een EHBO koffertje boven en zocht ontsmetting zalf. Hij verzorgde je wonden en zei toen vriendelijk 'Oh by the way, my name is Bill.' Je knikte, Bill zei 'Okay, now you go back to your room.' Je reageerde niet, je wou niet terug. Je wou terug naar je huis, niet hier altijd opgesloten blijven. Hij zag je triestige gezicht en Bill zei lief 'Sorry honey but that are the rules.' Hij trok je zachtjes recht en leidde je terug naar je kamer. Je ging terug op je bed zitten. Voor je het wist was het eruit 'What time is it?' Bill draaide zich verrast om en zei vriendelijk 'It's 22 o' clock, sleepwell.' Je knikte en niet veel later hoorde je de deur in het slot vallen. Dat wou dus zeggen dat je hier al een dag zat. Je wist nu wel wie je ontvoerders waren maar toch kon je geen reden bedenken waarom ze je hadden ontvoerd. Waarom moesten ze jou hebben, waarom niemand anders? En waarom waren ze nog zo jong? Je vond die blonde jongen toch wel gevaarlijk, met hem moest je echt oppassen. Het enige wat vast stond was dat je hier zo snel mogelijk weg wou, op welke manier dan ook. Je sloot je ogen en zuchtte. Veel tijd om rustig over je problemen na te denken had je niet want je vermoeidheid nam de overhand en trok je mee naar een wereld ver van deze, de droomwereld.

Leave a comment please.

Reacties: