FanFic.nl

Home

32°

"Wat zeg je me nou? Ben je nou helemaal op je kop gevallen? Je geeft hém gelijk?"
"Lex, doe nou even rustig. Ik haat het om het toe te moeten geven, maar je broers kennen wel degelijk wat van muziek. En anders hun personeel wel. Dus als ze allemaal vinden dat je het aan kan, moet er wel wat waarheid inzitten."
"Zit jij aan de drugs of zo?"
"Nee, maar ik heb laatst eens gesnoven van gezond verstand. Toen ik een meisje tegenkwam dat in moeilijkheden zat." Ik weet dat hij het over mij heeft.
"Lex, probeer gewoon nog een paar keer. Anders ga ik weer aan je vlechten trekken."
"Ik draag geen vlechten meer, oen," grijns ik.
"Dan zal ik eerst met veel liefde je haar vlechten om er daarna aan te kunnen trekken." Ik lach, en ik zie de jongens verbaasd opkijken. Enkele minuten daarvoor was ik nog gefrustreerd tot en met.
"Lex, ik wil dat je het beloofd."
"Doe nou niet zo, je weet dat ik mijn beloftes niet breek..."
"Daarom net. Beloof het." Josh was me weer aan het overtuigen, en ook al wil ik het niet, toch geef ik het toe.
"Ok, ik beloof het."
"Wat?"
"Dat ik mijn best zal doen en dat ik niet meer zal opgeven."
"Flinke meid. Je bent echt leuker dan ik dacht."
"Dank je, denk ik toch. Ik haat je nu zo'n beetje."
"Weet ik toch, ik hou ook van jou."
"Doei, ik heb werk te doen, ik heb het beloofd aan één of andere zak."
"Wat een eikel. Doe je best, en als ik die kerel tegenkom, zal ik hem voor je slaan."
"Gekkerd, echt waar, doe normaal!"
"Ooit, als ik zin heb. Doei, Lex."
"Bye Josh."
Ik leg op en besef geschrokken dat ik zijn naam heb gezegd. Ik kijk de jongens aan, kwade, starende blikken. Ik zucht.
"Jongens, ik..."
"Ik dacht dat je niet meer met hem om zou gaan?" Tom staat recht en komt voor me staan.
"Dat heb jij met jezelf afgesproken, niet met mij.
"Lex, hij is een achterbakse rotzak!"
"Maar hij luistert tenminste naar me, hij is zowat de enige in zoveel jaar!"
"Jongens, rustig." Georg heeft het meer tegen Tom en Bill dan tegen mij.
"Als Lex hem vertrouwt, moeten wij dat ook proberen."
"Wat?! Georg!" Bill's mond is verontwaardigd opengezakt en hij fronst.
"En is het niet mijn zaak als ik gekwetst wordt? Jullie hebben er nooit om gegeven, dus waarom nu wel?"
"Haal nou geen ouwe koeien uit de sloot."
"Waarom niet?"
"Genoeg!" Gustav is er tussen gekomen, en dankbaar kijk ik hem aan.
"Ze heeft gelijk. Josh is een eikel, maar als zij met hem wil omgaan, moet ze dat zelf weten."
"Bedankt, Gustav."

Reacties: