FanFic.nl

Time Hollow {gaat pas verder als ik het GRONDIG verbeterd heb.}

Hoofdstuk 11

Ethan's moeder begon te vertellen. "Lang geleden, toen jij nog niet geboren was, leefden je vader en ik gelukkig samen. Ik was in verwachting van jou en we waren van plan te gaan trouwen. We waren op weg naar je opa en oma om het goede nieuws te vertellen. Zoals je weet woonden ze best wel ver weg. We waren van plan om eerst naar het vliegveld te rijden met de auto, de auto daar achter te laten en vervolgens met het vliegtuig te gaan. Het liep allemaal volgens plan, totdat we bij een berg aankwamen. Het was een berg vol met slingerwegen en als je naar onderen keek kon je zo zien waar je terecht zou komen als je zou vallen. Onder ons lag water, van een zee denk ik, en het was zo te zien best diep. Echt zo'n plek waar cliffdivers van dromen. Boven ons was nog een heel stuk berg te zien en we moesten nog een stuk omhoog voordat we er weer vanaf konden. Er waren weinig auto's op de weg want het was al best wel laat. Ik was met je vader aan het praten totdat ik opeens 2 grote koplampen zag. Het gevaarte tuuterde en ik schreeuwde het uit. Ik weet niet of dat door mijn schreeuw kwam of door de koplampen, maar Timothy schrok ook en gooide uit reflex zijn stuur om. Het ding dat op ons afkwam, ik denk een vrachtwagen of zoiets, leek niet uit te wijken, te schrikken of iets anders waar wij wel last hadden. Hij reed gewoon verder en toen we dachten dat het voorbij was. Ik zuchtte opgelucht, maar toen bleek dat er een bocht aankwam die we niet hadden gezien door die vrachtwagen. Tim kon niet meer remmen. We reden net niet met volle snelheid rechtdoor en belandden zo in het water. Ik pakte zijn hand vast en we zonken. Het water was dieper dan we gedacht hadden. Omdat we maar bleven zinken besloten dat we dat als we er op dat moment niet uit zouden klimmen we het allebei niet zouden overleven. We waagden het er dus maar op. Door de druk van het water kregen we de deur niet open en gelukkig hadden we onze oude auto bij omdat die nieuwe in de garage stond. Onze nieuwe had namelijk een elektrisch raampje. Deze niet. We draaiden hem open en glipten eruit. Ik zag helemaal niets en ik had het gevoel dat ik maar omhoog bleef zwemmen. Toen voelde ik iets tegen mijn arm en het deed vreselijk pijn. Daarna stootte ik mijn hoofd en ik meen nog vaag een hand op mijn arm gevoeld te hebben. En dat is het laatste wat ik mij kan herinneren. Daarna werd ik wakker op een zandbank midden in de zee, met je vader naast me."

Ze stopte met praten. Haar ogen waren rooddoorlopen van de tranen. Ethan wist niet zo goed wat hij hiermee moest en hij legde maar een hand op die van haar. "En toen?" Vroeg hij voorzichtig. Er liep een traan over zijn moeders wang en hij was bang voor wat ze nu zou zeggen.
"Ik keek je vader in zijn ogen. Ze stonden angstig en ze leken naar iets te kijken wat ik niet kon zien. Toen had ik door wat er aan de hand was en ik geloof dat ik wel 2 uur lang op die zandbank heb zitten huilen. Ik had dorst, er was niemand om me te troosten en ik zat op een kleine zandbank met een lijk. Je weet niet hoe ik me voelde." Ethan keek haar aan. Hij wist inderdaad niet hoe ze zich voelde, maar hij kon wel aan haar gezicht aflezen dat het niet prettig moest zijn geweest.
"Het werd steeds later en alles werd steeds waziger voor mijn ogen, totdat ik een helikopter zag. Ik denk dat mijn vader en moeder ongerust zijn geworden en me hebben proberen te bereiken. Ze zullen het zekere voor het onzekere hebben genomen. Het maakte me op dat moment ook niet uit ook. Ik voelde me duizelig, maar op een of andere manier wist ik het toch voor mekaar te krijgen om mijn handen op te tillen en om een zwaaiende beweging te maken. Ze zagen me en hebben me gered. Ik heb daarna een week in het ziekenhuis gelegen. Toen ik er eenmaal uit mocht had ik alleen nog maar een arm in het gips. Ik heb best wel geluk gehad dus."
Ethan gaapte haar aan. Wat moest zij doodsangsten uit hebben gestaan! Hij stond op, liep naar zijn moeder toe, gaf haar uit het niets een troostende knuffel en keek haar aan.
"Ik hou van je mam."

Reacties: