FanFic.nl

Time Hollow {gaat pas verder als ik het GRONDIG verbeterd heb.}

Hoofdstuk 12

Ze had inderdaad best wel geluk gehad, maar het had helemaal niet hoeven gebeuren als ik die pen nog had gehad, dacht Ethan boos. Hij trapte tegen een steentje, die tegen een auto aankwam. "HEE! VOORZICHTIG JIJ!" Schreeuwde een man die duidelijk net zo'n humeur had als hem. Ethan was onderweg naar school en dacht nog na over wat zijn moeder hem zojuist had verteld. Het sloeg eigenlijk helemaal nergens op. Een vrachtwagen die niet eens uitwijkt? Die vrachtwagenchauffeur had toch ook wel moeten zien dat die auto van die klif afreed? Het klopte gewoon niet, en Ethan had een vermoeden dat hij wist op welke plaats in het verleden de verandering was aangebracht. Het deed er ook niet meer toe, want hij kon er nu toch niets meer aan veranderen. Hij liep het schoolplein op. Ben en Vic waren nergens te bekennen. Ethan keek om zich heen. Rond dit tijdstip waren Ben en Vic er normaal gezien allang. Hij hoopte dat er niet weer een gevecht zou plaatsvinden, want dat zou zijn humeur er niet veel beter op maken. Er stond een meisje tegen een boom aan en ze volgde hem met haar ogen. Hij had een vaag vermoeden dat hij haar al ooit eens eerder had gezien. Ethan keek gauw een andere kant uit en zocht verder. Toen ging de bel en hij trok de conclusie dat Ben en Vic vast een goede reden hadden om er niet te zijn. Ethan ging de les in en ging zitten. Hij keek om zich heen, totdat hij merkte dat de lege plaats van Moris was opgevuld. In plaats van dat er gewoon een leeg tafeltje stond, zat er nu dat meisje die hij tegen de boom had zien hangen. Ze had mooie bruine haren en ze had een donkerblauwe spijkerbroek aan met daarop een grijs vest met lange mouwen , die ze een stukje had opengeritst. Ze had open schoenen, zwart met wit, in een soort ruitjespatroon. Terwijl hij haar zo liep te bekijken, zag hij dat ze hetzelfde deed bij hem. Toch zeiden ze geen van tweeën iets en hun gestaar werd verstoord door Mr. Twomble. "Ga naar pagina 548..."

De les was afgelopen. Ben en Vic waren de hele les niet geweest. Er kon nooit iets ernstigs zijn gebeurd door de pen, want dan had hij er wel een flashback van gehad. Hij liep naar buiten. Misschien waren ze wel bij Chronos. Of waren ze ziek. Of waren ze ziek bij Chronos. Of misschien hadden ze een ongeluk gehad. Hij kon ze maar beter even opbellen. Hij pakte zijn telefoon en draaide Vic's nummer. Zijn zus nam op.
"Met Ashley." "Hallo Ash, met Ethan. Zeg, is Vic thuis?" "Ik zal eens even voor je kijken." Gelukkig, hij bestaat nog wel. En waarschijnlijk leeft hij ook nog. Niets aan de hand. "Met Vic." Ethan's hart maakte een sprongetje. "Hallo Vic, met Ethan. Hoe is het? Waarom was je vandaag niet op school?" "Oh, ik voelde me niet zo lekker. Volgens mij hadden Ben en ik gisteren iets verkeerds gegeten, want ik heb gehoord dat Ben zich ook al niet goed voelde." "Oh, ok, beterschap dan" Zei Ethan. "Moet ik anders even langskomen?" "Gezellig, ik begon me hier nogal eenzaam te voelen. Mam en Pap zijn weg en Ashley, nou, die durft niet binnen te komen geloof ik. Bang dat ze ziek word of zo." Vic grinnikte. "Heb je Ben al gebeld?" Vroeg hij. "Nee, nog niet." Zei Ethan. Hij was eigenlijk ook niet van plan hem te bellen nu hij wist dat alles in orde was. "Maar ik kom er zo aan. Is dat goed?" "Is goed, dan wacht ik wel even. Ik heb hier toch alle tijd." Zei Vic. "Tot zo!" Ethan herhaalde deze woorden en hing op. En nu regelrecht naar Vic, dacht hij. Hij kon nu wel een beetje afleiding gebruiken, ook al zal hij hem toch nog wel wat vragen willen stellen.

Reacties: