Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » Levenloos » chapter 2

Levenloos

3 mei 2010 - 11:13

696

1

184



chapter 2

.:Jordi's POV:.

Ik loop naar het huis toe. Wat een rothuis, er is geen veld om te voetballen. Als ik naar de deur wil gaan hoor ik wat gegil. Chagrijnig kijk ik om me heen. "Joehoe! Hierzo!", roept iemand. Als ik nog eens goed kijk zie ik twee meisjes op een balkon staan van het huis. "Wat moet je trut?!" schreeuw ik terug. Het meisje die links staat lacht heel hard, terwijl het andere meisje verlegen staat te glimlachen. Ik haal mijn schouders op en bel aan. Een vrouw doet open met de grootste glimlach die ik ooit heb gezien. "Hallo jongeman, jij bent de volgende zeker? Ik ben Wietske, zal ik je naar je kamer leiden?". Ik grom.
Rustig lopen we een lange trap op naar boven. Meteen de eerste deur gaat open. Wietske doet de deur meteen weer dicht. "Dat was de badkamer.", zegt ze lachend en loopt snel verder. Ik haal mijn schouders op en loop mee.
"Hier is het!" zegt Wietske met een lach en ik loop naar binnen. Voor ik me om kan draaien was ze ook weer weg. Ik gooi mijn tas op het eerste en beste bed wat ik kan vinden en kijk rond. Saaie kamer. Drie bedden, een computer en een grote kast. Ik rits mijn tas open en haal er een voetbal uit. Ook al is er hier geen voetbalveld bij het huis, er zal vast wel ergens in de buurt eentje zijn.

.:Felix' POV:.
Ik ren snel het erf van het huis op. Hier moet ik zijn. RotJordi ook, soms wil ik hem echt levend verbranden.
Ik bekijk het huis eens goed. Vet, misschien heb ik wel een balkon bij het huis. Net als ik aan wil bellen zwaait de deur open. Jordi staat in de deuropening met een bal onder zijn arm. "Daar was je al minimug." zegt hij met een grijns.
Ik wil hem aanvallen, maar hij springt snel naar buiten. Pesterig zwaait hij en geeft hij kushandjes, waarna hij van het erf afholt en in de verte verdwijnt. Boos kijk ik hem na. "Hoi, wie was dat eigenlijk?", hoor ik iemand vragen. Ik kijk om en zie een meisje staan. "Oh, dat is mijn broer maar.", zeg ik zacht. "Ik ben Jaimy.", zegt ze en loopt weer het huis in. Ik loop ook naar binnen en ruik meteen een lekkere geur. Ik zie dat Jaimy door de hal loopt en vervolgens een kamer ingaat. Snel ga ik haar achterna. Wanneer ik binnenkom zie ik een grote kamer met allemaal ramen. Een paar banken staan voor een grote tv. Achterin de kamer staan een paar oude boekenkasten. Op de bank zit Jaimy met nog een meisje. "Oh daar ben je weer!", zegt Jaimy en wijst naar het andere meisje. "Dit is Aletta, we wachten nog op het derde meisje." Ik knik en ga op een klein afstand van de meisjes op de bank zitten. "Wat ruik ik eigenlijk?", vraag ik nieuwsgierig. Aletta kijkt naar mij, zo lang dat ik er bang van wordt. "Ik denk dat Wietske aan het koken is", zegt Jaimy rustig en zapt verder op de tv. "En de laatste twee kinderen komen blijkbaar morgenochtend pas dus we kunnen eerder eten.", zegt Aletta zacht. "Oke, maar ik zal mijn tas eventjes op mijn kamer zetten.", zeg ik snel. Jaimy en Aletta kijken me tegelijk aan. "Weet je waar dat is?", vraagt Jaimy. Ik knik snel en vlucht de kamer uit. Ik hoop tenminste dat ik het kan vinden. Ik loop rustig de trap op en loop over de lange overloop naar de laatste deur. Het is maar een gokje. Wanneer ik de deur opendoe, ruik ik sterke vrouwendeo. Met mijn neus dichtgeknepen kijk ik de kamer rond en zie veel Justin Bieber posters. Ik brom zachtjes en denk gek te worden. Ik doe rustig de deur weer dicht en kom weer een beetje op adem. Gelukkig was de volgende deur raak, ik zag de tas van Jordi al op het bed staan. Ik wil het liefst afstand nemen van hem, dus ik neem het bed dat het verst bij hem vandaan staat. Ik ga rustig liggen en kijk naar het plafond. Dit wordt nog een lange tijd....


Reacties:


Paperplanes
Paperplanes zei op 6 mei 2010 - 9:46: