FanFic.nl

Time Hollow {gaat pas verder als ik het GRONDIG verbeterd heb.}

Hoofdstuk 13

Ethan stond voor de deur van het huis van Vic en belde aan. Na even wachtten deed Ashley open. Hij zag haar opeens rood worden. "Oh, hallo Ethan." Zei ze. "Ha Ashley, ik kom eigenlijk voor Vic." Ze leek teleurgesteld. "Oh. Juist. Nou, hij is hierboven, op zijn kamer. Hij voelt zich wel niet zo lekker, dus ik weet niet..." "Geeft niet, daar kom ik ook voor." Zei Ethan en hij liep regelrecht naar boven. Er waren 3 deuren, maar hij wist welke hij moest hebben. "Heey Vic, mag ik binnenkomen?" Vroeg hij. "Best." Zei Vic. Ethan opende de deur, en hij wist niet wat hij had verwacht, maar het viel best wel mee. Hij zat rechtop in zijn bed. Ethan ging naast hem op de rand van zijn bed zitten. "Hoe voel je je?" Vroeg hij. "Al wat beter. Misschien kan ik morgen zelfs weer naar school toe." School...O ja, dat moest hij vragen! Maar hoe moest hij dat op een manier vertellen dat het niet raar overkwam? "Dat is mooi. Op school hebben we niet zoveel dingen gedaan. Mr. Twomble heeft ons geleerd hoe we ons woordenboek moesten gebruiken. Of we dat al niet wisten." Vic keek Ethan raar aan. "Dat is brugklasstof man! Wat denkt hij wel niet!?" "Ja, dat vond ik nou ook. En vlak voor de les begon was er dat ene meisje bij ons uit de klas die me de hele tijd aan liep te staren. Die met die bruine haren, en die schuine pony. Hoe heet ze toch ook al weer...?" "Je bedoelt Ivana? Die met die blauwgrijze tas? Die normaal altijd omgaat met dat meisje met die lange rode, golvende haren?" Ethan dacht na. Nu hij daarover nadacht, hij kon zich wel iets herinneren over een meisje met rode haren die met haar zat te praten. "O ja, Ivana. Tuurlijk. Dom van me. Die zit al het hele schooljaar bij ons in de klas." Gokte Ethan. "Ja, dat is zo. Maar ik gooi soms ook de namen van Ben en jou door elkaar heen. En ik ken jullie al heel mijn leven." Zei Vic. Dat betekende dus dat ze aan het heden moest zijn toegevoegd. Ethan nam zich voor om haar de volgende dag op school aan te spreken. "Eehm...Ik denk dat ik maar eens bij Ben ga kijken hoe het met hem is." Zei Ethan. "Is goed. Dan zie ik je morgen misschien op school. Als alles goed gaat. Doei!" "Doei!" Zei Ethan en hij liep naar onderen. "Hoe is het met Vic?" Hoorde hij Ashley zeggen. "Het gaat al beter. Ik denk dat het veilig is om even bij hem te gaan kijken. Hij kotst je nu echt niet meer onder." Zei Ethan terwijl hij zijn lach in moest houden. "Oké. Doeg Ethan!" Zei Ashley en ze liep naar boven. Ethan opende de deur en liep naar buiten.

Ethan was aangekomen bij het huis van Ben en hij belde aan. Tot Ethans verbazing deed niemand open. Wat raar. Als je ziek bent dan ga je toch niet weg? Misschien was hij wel zó ziek dat hij niet naar onder kon lopen. Of misschien was hij wel ziek. Ethan pakte zijn telefoon om Ben te bellen. Hij draaide zijn nummer, en de telefoon ging een paar keer over. Ethan wilde net ophangen, totdat hij een stroomschokje voelde. Verschrikt liet hij zijn telefoon uit zijn handen vallen. Toen schoot er een foto voor zijn ogen. 'Nee hè, niet weer...' Dacht Ethan toen hij zag wat erop stond. Op de foto zag hij Ivana, samen met de grote boze mannen. Dezelfde mannen die Ethan's pen hadden gestolen. De mannen hadden Ivana op dezelfde manier ingesloten als Ethan toen en een man had haar vanachter vastgepakt, maar zijn armen om haar middel, waar Ivana in beet. Het was ook nog eens op precies dezelfde plek als toen met Ethan. Hij had het gevoel dat dit allemaal zijn schuld was en hij liet Ben voor wat hij was. Eerst moest hij dat meisje zien te redden!

Reacties: