FanFic.nl

Lucky, this has been happened <--afgerond

2

Regina:
ik storm naar het huis van Larissa, mijn beste vriendin, waar ik op de deur bons. Zodra de deur geopend word val snikkend in haar armen. 'Regi toch! wat is er gebeurd?!' ik snik met lange uithalen. 'dat weet je toch wel?! Morris weer!' Larissa streelt me over mijn hoofd. 'kom eerst maar even binnen dan zet ik even thee en dan mag je aan de keukentafel alles aan tante Laris vertellen.' op de manier hoe ze het zegt begin ik al te lachen. ze duwde me in de richting van de keuken en zette de waterkoker aan.

als ik klaar ben met mijn verhaal hebben we al een hele pot thee opgedronken. een leeg pak tissues staat nog op de tafel en een grote reep chocolade ligt er half opgegeten bij. Larissa is een hele lieve meid die heel goed is in het troosten en verzinnen van leuke ideeën om je op te beuren. we knuffelen elkaar even en dan kijk ik even om me heen. 'Laris, zijn je ouders weg of zo?' vraag ik. Laris knikt. 'ja, ze zijn een week naar Italië en ik mocht dit jaar thuis blijven in mijn eentje. ook omdat we nog drie dagen les hebben enzo.' ik knik begrijpend. ergens ben ik wel jaloers op Larissa. haar ouders lijken wel het perfecte ouder voorbeeld. gelukkig samen, een lieve dochter, mooi huis en een flinke som geld. dat alles hebben wij niet. ik heb wel een hele lieve twin sister en een hele lieve broer en niet te vergeten een hele goede vriendin! maar ja, toch zou ik heel graag met haar willen ruilen.

'Hé weet je wat?!' roept Larissa ineens. ik schrik even op uit mijn gedroom. 'blijf anders hier slapen! dat mag vast wel. dan nodigen we Cilla en Lilly ook uit. dan neemt Cil wel wat spullen voor jou mee en dan houden we lekker een weekje lang een echte meiden week! met Tokio hotel natuurlijk. nou lijkt dat je wat?' ik kan haar wel zoenen! dit soort dingen bedoel ik nu. Laris weet altijd hoe ze mij moet opbeuren. ik knik heftig van ja en Larissa pakt de huistelefoon en haar mobiel. 'bel jij Cil? dan bel ik Lilly. zeg haar wel die gave dvd van haar mee te nemen. die over die tour van Tokio Hotel door Europa. die heb ik nog niet helemaal af kunnen kijken.' ik knikt en pak de telefoon en draai het mobiele nummer van mijn lieve tweelingzusje.

Cilla:
Als Mike zijn hoofd uit het raam steekt kijkt hij vervolgens naar mij. 'Reg is weggerend denk ik.' zegt hij. ik hoop dat Regina geen domme dingen zal doen. ze kan soms net iets te ver over haar toeren gaan. maar haar kennende zal ze waarschijnlijk en hopelijk naar Larissa gaan.
'hey ze komt wel weer terug.' zegt Mike geruststellend. dat zegt hij iedere keer weer. en meestal is dat ook zo. Regina komt meestal terug voor ons zo zegt ze.

Ik laat me neerploffen op mijn bed en pak mijn mp4 weer. Mike ploft naast me neer en pakt een oortje. Mike zelf heeft niets met Tokio Hotel maar omdat ik en Regina er flinke fans van zijn weet hij er ook het een en ander van. dat krijg je nu eenmaal. zussen en broers steken elkaar nu eenmaal aan met hun hobby's en interesses. zo ben ik dankzij Mike verslaafd geworden aan keyboard en piano spelen. Onprofessioneel uiteraard, maar evengoed.
'zet dat nummer scream eens op?' vraagt Mike. ik doe wat hij zegt en samen luisteren we stil naar het nummer. ik vind dit een gaaf nummer. je kan je lekker uiten hiermee. helaas kan ik niet screamen... maar dat maakt niets uit.
Mike gaat na een tijdje weer naar zijn kamer. hij zit in zijn examen jaar en moet nog even iets doormailen voor school. ik zit nog een beetje te hangen als ik voel dat mijn mobiel af gaat.
'met Cilla' zeg ik. ik hoor dat het Regina is. ze vraagt of ik naar Larissa wil komen om daar te blijven slapen. ik antwoord met de telefoon nog aan mijn oor terwijl ik onze tassen in pak. maar als ik verder wil praten komt Morris mijn kamer binnen gestormd.'kom hier kreng! je krijgt slaags! je bent al net zo erg als je zus!' de telefoon word bruut uit mijn handen geslagen en ik word bij mijn pols gegrepen. ik krijg een klap tegen mijn wang aan en probeer me verwoed los te trekken. Waar komt dit ineens vandaan? Mijn deur! Ik had hem niet meer op slot gedaan nadat Mike vertrokken was. Duidelijk is Morris nog steeds van streek omdat Regina hem ontglipt was en nu ben ik de pineut. 'Regina, Mike!' roep ik en hoor Mike mijn kamer binnen stormen. 'laat haar met rust!' roept hij terwijl hij op mij afstormt om Morris te stoppen. het heeft geen zin. Morris is vele malen gespierder en daardoor ook breder. Mike maakt geen schijn van kans. Zeker nu niet. Morris zijn ogen… het is die vreemde blik weer. Ik kan het nog steeds niet plaatsen. Wel weet ik dat het goed fout zit al heeft hij die blik. Bang… bang word ik ervan. Het geeft een verstikkend gevoel. Doodsbang… Morris heft zijn hand opnieuw op om mij een klap te geven. op dat moment hoor ik vanuit de deuropening een schreeuw. 'Regina!' roep ik.

Regina:
Binnen no time sta ik weeral voor onze voordeur. Bij het horen van het geroep van Cilla door de telefoon sloegen bij mij alle radertjes om. Die vuilak moet met zijn tengels van mijn zusje afblijven. Je kunt dit gevoel beschrijven als woede of paniek, maar voor mij is het gewoon instinct. Het instinct dat mij zegt dat ik mijn tweeling moet beschermen!
Als een bezetene storm ik de trap op als ik de deur eenmaal open gekregen heb. De deur van de kamer van Cilla staat al open en ik zie Mike overeind krabbelen terwijl hij over zijn borstkas wrijft.
ik loop woedend op Morris af en begin te schreeuwen. ‘Nu ben je te ver gegaan! rot toch op vieze hond! ga uit ons leven! je doet ons al zo lang pijn. heb je het niet in de gaten?!' terwijl ik dat schreeuw probeer ik Cilla los te krijgen. Een welgemikte trap in zijn kruis doet hem ineenkrimpen. Mike is overeind gekomen en trekt ons mee. Morris alleen achter latend. Snel spurten we naar beneden. Mike racet in topsnelheid nog even naar boven en komt terug met onze tassen. Zelf heeft hij ook een slordig ingepakte tas bij zich. ‘als jullie het niet erg vinden ga ik nog even mee naar Larissa. Morris moet eerst maar even afkoelen. Ik knik. Mike is zo te zien geschrokken van de klap die hij gehad heeft. Ook hij zal niet geheel veilig meer zijn thuis.

als we bij het huis van Laris zijn zien we Larissa al bij de deuropening staan. Gelijk loopt ze naar Cilla toe die flink geschrokken is en troost haar terwijl Mike en ik haar naar binnen volgen. ik sla alles wat ik tegen kom om en trap tegen de deuren. 'rot Morris, rot Morris, rot Morris!' roep ik. 'hou op Reg! We kunnen er niets aan doen. Het is nu voorbij oké?' zegt Mike tegen mij en trekt me in zijn armen om me te doen bedaren. plots schiet er iets te binnen. 'en mama dan?!' roep ik overstuur. 'ze wilde dat we hier bleven dus we moeten wel luisteren.' Antwoord Mike. 'maar als hij haar iets aan doet?' 'dat kan hij niet. Dat zou contractbreuk zijn.' zegt Mike zelfverzekerd. Al hoor ik enige twijfel in zijn stem. Ik zucht even diep en loop vervolgens naar Cill toe die op de bank zit. ‘ gaat het weer een beetje?' vraag ik en Cilla knikt verlegen. Ze wrijft over haar rode pols en ik hou er even mijn hand op. ‘alles komt goed.’ Zeg ik. Ze glimlacht naar me en we knuffelen elkaar.


Morris:
'als ik die kreng te pakken krijg gaan ze eraan! dat zweer ik.' roep ik het hele huis door. 'wat denkt ze dat ze is?' 'rustig Morris…' piept Tracy bang en ik storm woedend op haar af. 'wat rustig?! die Regina weet niet wat luisteren is!' Tracy durft me niet eens aan te kijken. ‘het is wel een van mijn dochters.’ Zegt ze zachtjes. ‘pfff, dat dochters van jou? Dochters van een stuk onbenul zul je bedoelen! Ze zijn voor niets goed! Die zoon van je kan het na vanavond ook wel vergeten. Het is een stel uitschot. Uitschot wat niet eens goed opgevoed word door jou, stuk vreten!’ haar ogen worden troebel en tranen hopen zich in de hoeken van haar ogen op. ‘waag het niet te gaan janken!’ roep ik en sla een vaas tegen de muur kapot.

Larissa:
de deurbel gaat en ik spring letterlijk op om vervolgens de deur te openen. Zoals verwacht staat een bezorgde Lilly op de stoep die gelijk naar binnen loopt. ‘eey wat is er nou allemaal gebeurd?’ vraagt ze terwijl ze de woonkamer binnen loopt. ‘Cilla toch! Meisje wat is er aan de hand?!’ roept ze zodra ze Cilla verdrietig op de bank ziet zitten. 'die rot Morris probeerde haar te slaan.' zegt Regina direct. woedend en loopt ze rondjes door de kamer en ik word misselijk door dat eeuwige gedraai van haar. ‘kap even met rondjes lopen en ga zitten!’ zeg ik nijdig en Regina doet wat ik vraag. Mike steekt zijn duim naar me op. die kreeg het duidelijk niet voor elkaar om haar helemaal rustig te krijgen.

Regina:
ik ben zo gestrest dat ik gewoon nu naar huis kan lopen en morris kan wurgen! denk ik woedend bij mezelf. Ik kijk naar Mike die zorgelijk voor zich uitstaart en loop op hem af en knuffel hem stevig. 'zo supermanneke, lachen jij dat siert je gezicht beter.' Mike glimlacht flauwtjes naar me en knijpt me bemoedigend in mijn arm. ‘lukt vast wel.’ Zegt hij met een scheve grijns. Ik plof weer op de bank neer maar na een aantal minuutjes ben ik de stilte zat. ‘nou wat zullen we doen? Ik heb genoeg gezeten.' ‘weet ik niet.' roept iedereen als één man waarna we allemaal in de lach schieten. 'oké Lilly heb jij het video van Tokio Hotel mee gebracht?' vraagt Laris na een kleine stilte. 'ja in mijn tas.’ Antwoord ze waarna ze naar haar tas loopt en erin begint te rommelen. ‘jeeh!!! Ik had hem nog niet af kunnen kijken namelijk.’ Zegt Larissa lachend. Mike staat op. ‘ik ga even wandelen denk ik. Ik heb nu niet zoveel zin om naar jullie flippende meidengedoe te kijken.’ Grinnikt hij. Larissa staat op. ‘je mag anders ook wel op mijn computer? Het begint al laat te worden en ze hebben slecht weer voorspelt.’ Mike knikt dankbaar en Larissa leidt hem naar haar kamer. Als ze terug is gaan we de film kijken en nadat deze geëindigd is besluiten we doen,durf of waarheid te gaan spelen.

Reacties: