FanFic.nl

Home

33°

Het was gelukt. Mijn frustratie zette zich om in woorden en melodiën. Ik huppel zo hyper als een kip door de studio, met een al even springerige Bill achter me aan. Hij is trots op me. Iedereen hier. Ik ook.

Niet te geloven. De single is een suces. Ik heb mijn eigen fanpages op het internet. In amper een maand tijd...
Josh was de eerste die er één aanmaakte -wel met de boodschap: tokio hotel suckt en hopelijk dat chickie ook, maar soit- en de vijfde die me feliciteerde. De jongens waren hem voor.
Ik staar door het raam van het hotel. Er staan fans daar beneden. En ze roepen niet alleen Bill of Tom of Georg -grrr- of Gustav, maar ook Lex... Ik glimlach, en voel Georg's armen om mijn middel. Hij kust me zachtjes in mijn nek. Hij heeft alleen een jeans aan, en ik moet zeggen dat die fitness zijn vruchten wel degelijk afwerpt. Hij is zo mooi, en lief, en stoer, en... helemaal van mij! Muahaha, sorry, fans. Dat weten ze nog niet, anders zouden ze mijn naam alleen maar gebruiken op affiches met wanted: dead or alive, dead preferred. En dan mijn kop en een vette prijs eronder (een date met Bill of zo). Ik grinnik. Georg blaast zachtjes door mijn haren.
"Wat is er zo grappig, lieverd?"
"Niks, ik was me de heksenjacht aan het voorstellen."
"De wat?"
"Als de fans erachter komen dat wij wat hebben, zijn ze vast iets minder enthousiast over mij," glimlach ik. Hij grijnst.
"Daar zou je wel eens gelijk in kunnen hebben."
"Weet ik, ik heb altijd gelijk." Hij kriebelt me, ik kronkel om los te komen. Hopeloos natuurlijk (remember de fitness die zijn vruchten afwerpt).
"Hou op!" gil ik lachend. Plots komt Tom doodleuk de kamer binnenwandelen.
"Hagen, zou je het erg vinden als ik je verbiedt mijn zusje te verkrachten?"
"Zat die deur niet op slot?" vraag ik verbaasd.
"Ja, maar ik heb wat van je geleerd, vrees ik." Hij haalt met een grijns een paperclip uit zijn broekzak.
"Heel grappig, Tom, echt waar," zeg ik sarcastisch.
"En trouwens, Kaulitz, ik hoef je zusje niet te verkrachten, ze geeft me zo wel alles wat ik wil." Tom kijkt hem grijnzend aan, zeker als hij ziet dat ik hem tegen zijn arm stomp. Doe ik alleen mezelf pijn mee, hoor.
Maar ik ben nog niet klaar om die stap te zetten, daar hebben we al over gepraat. Want ik weet ook wel dat hij een gezonde vent van 22 is, en die moeten nu eenmaal af en toe aan hun trekken komen, anders worden ze chagrijnig. Maar hij zei dat hij op me wil wachten.
Ik zal hem maar niet te lang in spanning laten, zeker?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.