FanFic.nl

The girl with a broken smile

The girl with a broken smile

Dikgedrukte letters zijn gedachtes.


‘Joy ! Kom nu meteen naar beneden’.
Begint het weer. Ik kan maar beter gaan.
‘Wat is er aan de hand?’.
‘Waarom heb je mijn geld gestolen?
Ik pik het niet hoor. Ik wil het nu terug.
Anders ga je vanavond niet weg en heb je huisarrest voor de hele maand!’
‘Ik heb niks gestolen, echt niet!
Het is vast Randy weer. Daar zie ik hem wel voor aan’.
‘Beschuldig je broertje niet zomaar.
Hij is pas 11. Dat zou hij nooit doen.
Dat weet jij even goed als ik.
Als je het nu niet zegt weet je de consequenties.’
Ik vraag me af wie het heeft gedaan.
Ik weet zeker dat Randy het gepakt heeft.
‘Ik ga naar boven. Want ik heb huisarrest!’.
Haar moeder pakt haar bij haar arm en slaat haar keihard in haar gezicht.
Ze rent de trap op en gaat op haar bed zitten huilen.
Waarom gebeurt dit altijd met mij?
Nooit slaat ze Randy. En papa is altijd maar aan het werken.
Ze gaat naar de badkamer en maakt een washandje nat en zet het op haar gezicht.
Ze kijkt in de spiegel.
Waarom ben ik zo lelijk?
Elk meisje dat ik ken heeft wel iets moois.
En ik, ik heb wallen, kleine ogen en mijn gezicht zit onder de puistjes.
Zelfs met foundation krijg ik ze niet weg.
Ze gaat weer terug naar haar kamer om haar spullen te pakken.
Het enigste wat ze meeneemt zijn 2 broeken, ondergoed , haar tandenborstel + make up spulletjes en natuurlijk haar geld voor de gitaar.
Ze spaart sinds een maand voor een gitaar.
Haar moeder zegt altijd maar dat het zonde is als ze eindelijk een doel heeft.
Een doel wat ze wil bereiken, zonder gezeur.
Maar altijd maar die teleurstelling dat het zonde is. Dat ze toch niks kan.
Niks lukt haar en al dat soort gedoe.
Houdt het ooit op met deze shit!?
Ik lijk wel een gek. Ze pakt 3 kussens en stopt ze onder haar deken. Zo lijkt het alsof ze ligt te slapen. Wat maakt het ook uit, het boeit toch niemand of ik er ben of niet.
Ze roept naar beneden : ‘ Ik ga alvast slapen. Welterusten’.
Geen antwoord.
Ze klimt uit haar raam en glijdt naar beneden. Ze pakt haar fiets uit de schuur en fietst zomaar ergens heen. Het liefst het bos. Daar voelt ze zich op de een of andere manier veilig.
Ze fiets ernaar toe en stopt.
Wat is dat? Zal ik ernaar toe gaan?
Maar dan hoort ze iemand achter haar gillen. Ze durft niet om te kijken.
Dan loopt ze richting de plek waar het gegil vandaan komt.
Ze.. Ze staat verstijfd.
Wat gebeurt er daar?!
Maar ondertussen gebeurt er helemaal niets.
Of toch wel..?

Reacties: