FanFic.nl

Mijn naam is...

Dinsdag 1 september 2009

Elk verhaal begint met een hoofdpersonage dat op het einde van het verhaal iets of zichzelf overwint,maar bij mij ligt dit anders.
Ik begon als het hoofdpersonage,maar eindigde als het bijpersonage.

‘Analies! Doe nu eens godverdegodver voort! Je komt nog te laat!’ schreeuwde mijn vader tegen de badkamerdeur.
‘Ja pap,ik kom er zo aan.’ Ik keek in de spiegel en kamde zorgvuldig mijn haar.
‘Vaders…’ zuchtte ik.
‘Ze hebben niet half het idee hoe belangrijk een eerste schooldag is.’
Ik Bewonderde me nog even in de spiegel om er zeker van te zijn dat alles wel goed lag en liep snel de badkamer uit.
‘Eindelijk,daar ben je. Neem snel een appel en kom mee naar de auto.
Mijn vader was duidelijk weer met het verkeerde been uit bed gestapt.
Zijn haar lag er ongekamd bij en zijn bril stond scheef op zijn neus,wat ongewoon voor hem is.
Normaal ligt alles piekfijn op zijn plaats en is hij vooral niet zo humeurig.
De zwarte auto glansde in het zonlicht. Het was de trots van mijn vader, maar ik vond hem altijd al lelijk. Maar ja, er iets van zeggen resulteerde enkel in een mopperende vader.
Mijn vader startte de auto als teken om te vertrekken en aan zijn furieuze gezicht te zien, moest ik meteen instappen. Ik was nog maar net in de auto, toen mijn vader van de oprit reed. De voorbij flitsende bomen deden me denken aan de voorbije zomer. Die leuke warme zomer, waar je van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat kunt ravotten met de kinderen in de wijk. Gewoonweg het paradijs!
Ik werd abrupt uit mijn gedachten gehaald toen de auto met gierende banden stopte voor de schoolpoort.
Ik zag een aantal leerlingen me aankijken. Ik kon wel door de grond zakken van schaamte.
Met mijn gezicht verborgen achter mijn boekentas stapte ik de auto uit.
‘Prettige dag lieverd.’ Zei mijn pa verstrooid en reed met piepende banden de straat uit.
Ik keek naar de grijze muren van het schoolgebouw en haalde nog eens een keer diep adem en liep zelfverzekerd naar het schoolgebouw.
Ik had het je nog niet verteld,maar dit is mijn eerste schooldag op mijn nieuwe school.
Op de vorige werd ik…Nou ja…gepest.

‘Heey! Analies! Nog wat geesten opgeroepen? Oh nee dat moet je niet,want je bent er zelf een. Koop eens een zonnebank,dan loop je er teminste niet bij als graaf Dracula.’
‘Misschien moet jij maar eens aan plastische chirurgie gaan denken!’ snauwde ik terug naar Benny.
Wat haatte ik Benny, hij pest me al 6 jaar en altijd met dezelfde scheldwoorden. Het begint zelfs een beetje saai te worden.

‘Hoi?’
Ik werd voor de tweede keer uit mijn gedachte gehaald en keek in de ogen van een jongen. Hij had bruin haar dat een klein beetje in de war lag en had mooie blauw ogen.
‘H…hoi.’ Stamelde ik.
‘Ik ben Brett, je betn hier nieuw zeker?’
‘Euhm, j… ja, ik ben hier nieuw.’stamelde ik weer.
‘Leuk, euhm…’
‘A…analies, ik heet Analies.’ Daar had je het weer hoor. Mijn stomme gestotter.
‘Mooie naam. Ik ga maar weer eens naar de les.ik zie je wel weer.’
Ik keek de jongen na en voelde het schaamrood opstijgen. Ik verpruts het al bij de eerste de beste. Ik kon me wel voor mijn kop slaan.
‘Maarja, ik zal maar eerst mijn klas zoeken. Ik had het gevoel dat ik een speld in een hooiberg ging zoeken. Deze school was veel groter en ik was altijd al een ramp in de weg vinden.
Moedig ging ik de school binnen. Binnen was alles hetzelfde als buiten, even saai dus. De muren waren wit met een bruine vloer, die zijn beste tijd wel gehad heeft.
De kapstokken aan de muur waren groen en hingen vol kauwgom die er al jaren hangt en daar moet je dan je jas op hangen, leuk is anders.
Ik zuchtte nog eens diep en ging op zoek naar mijn klas ‘125’, het is dus al op de eerste verdieping.
Vastberaden liep ik de eerste de beste trap op die leidde naar een grote open ruimte waar de nummers 122,123,124 en 125 in de vier hoeken van de openruimte schitterden, nu ja schitteren. Het waren gewoon zwarte cijfers die er snel opgekrabbeld waren in viltstift.
‘nou, dat ging makkelijk.’ Zei ik hardop.
Ik had het gevoel dat mijn benen alsmaar zwaarder werden. Bij elke stap die ik zette, moest ik meer en meer moeite doen om hem in beweging te krijg.
Juist voor de deur bleef ik staan. Ik kon nu nog weg gaan als ik wilde, terug naar huis lopen als een lafaard, maar zo ben ik niet. Vastbesloten deed ik de deur open.
De stoelen in de klas waren netjes in een cirkel geplaatst. Ik ging naast een meisje zitten dat er verlegen bij zat.
Ze had rood haar dat ze voor haar gezicht liet hangen.
Ze droeg een fleurige broek met de kleuren van de regenboog en een geel t-shirt.
Verschillende leerlingen staarde haar aan waarna ze meteen uitbundig haar fleurig voorkomen besproken.
Een aantal leerlingen barsten in lachen uit bij het zien van haar kleding.
Een jongen kwam aan de andere kant van mij zitten.
Het was de jongen vandaar net.
Ik voelde me weer rood worden. Ik keek hem even aan en wendde snel weer mijn hoofd naar de grond.
Ik hoorde de leerkracht haar stem schrapen en probeerde ons tot stilte te manen.
‘Goedemorgen allemaal en een prettige eerste schooldag. Ik hoop dat jullie het niet al te erg vonden om zo vroeg op te staan?’
Ik hoorde een paar leerlingen iets mompelen maar kon het niet verstaan.
‘Ik ben mvr. Vigel jullie nieuwe klastitularis en ik geef jullie het komende jaar het vak Engels. Mijn voornaam is Jessica en ben 34 jaar oud en heb 2 kinderen.’ Stelde mvr. Vigel zich voor.
‘Dat was dan wat over mij. Het zou leuk zijn als jullie jezelf ook eens voorstelden.’
Mvr. Vigel keek de kring rond en hield haar donkere ogen stand toen ze haar eerste slachtoffer vond.
‘Begin jij maar.’ Ze wees naar een jongen met pukkels die ver over zijn stoel leunden.
‘Euh wat?’ zijn stem was laag en monotoon en zelfs een beetje saai. Hij had de ideale stem om je in slaap te sussen.
Je laat hem gewoon een tekst voorlezen en je ligt meteen in slaap.
‘Wil je je voorstellen?’ vroeg de leerkracht met en lichtelijk geïrriteerde stem.
‘oh euh,ik ben Thomas en ben 15 jaar.’ Toen hij dat gezegt had ging hij terug verveeld aan zijn stoel hangen.
‘Heb je hobby’s?’ vroeg mvr. Vigel. Ze fronste haar voorhoofd terwijl ze wachtte op de reactie van Thomas.
‘Euhm als slapen een hobby is,dan wel ja.’
Een paar leerlingen barstten in lachen uit. Ik kon nog snel een glimlach onderdrukken en keek zo normaal mogelijk. Ik wou immers niet de kans lopen om op mijn eerste schooldag al meteen strafwerk te hoeven schrijven.
Mvr. Vigel keek de leerlingen boos aan.
‘Wat interessant.’ Zei mvr. Vigel met een sarcastische ondertoon.
‘Stel jij je maar eens voor.’ Ze wees naar de jongen naast mij.
‘Hopelijk heb jij wat interessanters te vertellen dan je voorganger.’ Ze trok haar wenkbrauwen op.
‘Ik ben Brett. Ik word volgende maand 16. Ik heb een jongere zus en mijn hobby is basket.
‘Dat was al beter,vind jij ook niet?’ ze keek naar de pukkelige jongen die al lang in slaap was gevallen.
‘En jij meisje?’
Ik slikte en haalde eens diep adem om tot rust te komen en stelde me voor. ‘Ik ben Analies,ben 15 jaar. Ik ben geïnteresseerd in het paranormale.’
Ik stopte even en keek de klas rond om de reacties van de leerlingen te peilen.
Een paar leerlingen keken me vuil aan,andere leken dan weer eerder geïnteresserd.
Ik slikte nog eens en ging verder.
‘En ik heb een klein broertje als huisdier.’
Een paar leerlingen moesten lachen om mijn uitspraak.
Ik toonde aan dat ik gestopt was en haalde opgelucht adem om de reactie van de leerlingen. Het gaf me een gevoel van dat ze me mogen.

Reacties: