FanFic.nl

Drugs VS Love

Hoofdstuk 15: Let me help you

POV Dave
Mijn motor ging schandelijk snel. Het stuur zwabberde over het gladde wegdek.
De wind zorgde voor tranen in mijn ogen. Vermoeid liet ik ze maar gaan.
Het had geen zin meer om tegen ze te vechten. Mijn leven was een zooitje.
Het enige wat er nog mooi aan was, is Vivian. Ik reed in haar straat, en verminderde mijn vaart. Mijn banden slipte op de straat.
Ik gooide mijn motor tegen een lantarenpaal aan, en liep naar Vivians haar huis.
Haar voortuintje was meer een zwembad, in plaats van het schattige tuintje dat het normaal altijd was.
Door het raam, zag ik haar verveeld op de bank hangen.
Ik liep naar haar voordeur. Mijn hand bleef voor de deurbel hangen. Mijn hand trilde, en zag lijk bleek. Nee, zo kon ik me niet vertonen aan haar. Dit verdient ze niet.
Ik keerde om, en liep het voortuintje uit.

POV Vivian
Verveeld zapte ik langs de kanalen. Ik liet hem maar op MTV staan.
Na een tijdje had ik door dat ik het programma al een keer had gezien. Zuchtend stond ik op en liep naar het raam.
Er liep een jongen door ons voortuintje. Vast te postbode.
Maar toen ik beter keek, zag ik de motor staan. Het was Dave!
Snel spurtte ik naar de voordeur en trok die met een ruk open. ‘Dave! Wacht even, ik ben thuis hoor!’ En ik rende naar hem toe. Hoe bedoel je, ik vind je leuk?
Maar Dave keek niet achterom. Zijn hoofd had hij gebogen, zijn armen diep in zijn zakken.
Ik liep naar hem toe en draaide hem aan zijn arm om.
Wat ik toen zag, was niet te beschrijven. Zijn ogen waren grauw, levenloos. De huid van zijn gezicht was lijk bleek, grauw. Hij stond te trillen.
Zonder wat te zeggen, trok ik hem mee naar binnen.

Reacties: