FanFic.nl

Locked

H1

Marya
Weg. Weg. Weg. Ja, dat is was ze moet doen. Weg, en wel nu. Maar hoe? Hoe? De witte muren lijken op haar af te komen. Het witte bed, de witte lakens, muren, plafond. Alles. Alles is wit. Groen, blauw, geel, zwart, zelfs de meest elendige kleur op aarde maar géén wit. Alles beter dan wit. Weg, dat is was ze moet. En wel nu! Anders word ze gek. Weg. Weg. Weg. Nu. Nu. Nu! Alles draait, komt op haar af. Haar hoofd doet zeer. 'Weg,' fluistert ze onophoudelijk. Ja, dat is wat ze moet. Weg, en wel nu. Haar hoofd beukt zacht tegen de muur. Weg. Hoe? De deur torpaderen. Nee, dan komen ze weer. In witte pakken. Wit, wit staat gelijk aan slecht. Nee, wit is slecht, alles was ze niet wil. Dan komen ze, witte pakken, en dan fluisteren ze zacht tegen elkaar dat ze niet meer te redden valt, dat ze gek is. Nee, ze is niet gek. Niet voordat ze hier kwam. Nee, zeker niet, zij maakten haar gek. Alles wit, strenge regels en dwangbuizen, hun isolatiecel. Als iemand hier gek is zijn zij dat wel. Weg moet ze hier, voordat ze haar één van hun maken. Ze moet weg. Rood. Wacht rood. De muur is rood! Nee, chit nu komen ze, ze komen haar halen. Alles moet wit. í�lles alleen haar haren. Rood, rood zoals de vlek op de muur. Als ze goed luistert kan ze ze al horen, ver in de verte. De stampende voeten, geschreeuw. De deur word open geramd. Chit, ze moet hier weg en snel. Witte pakken stuifen op haar af. Ze gilt onophoudelijk. Weg moeten ze, alles, de witte paken, de witte muren, alles wat wit is. Ze schopt, ze slaat, ze bijt, alles om de witte pakken van haar aftehouden. Ze voelt een prik dijbeen. Langzaam word alles zwart. Met een laatste kracht schopt ze nog. Raak, ze hoorde iemand gillen. En dan word alles zwart. Zwart, ze houd van die kleur, het tegen overgestelde van wit. Zwart is goed. Ja zwart is héél goed, besluit ze. Dan zakt ze weg.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.