FanFic.nl

Locked

H2

Marya
Het zwart verdwijnt en de witte zachte muren van isoleercel pikken hun plek in. Niet wit. 'Ga weg!' gilt ze. 'Donder op!' Ze moeten weg alles moet weg. Alles moet weg. Het moet. Ze maken me gek. Ze maken me een van Hun. 'Jullie krijgen me nooit! Hoor je me? NOOIT!' Ze drukt haar handen tegen haar oren en rolt zich op tot een balletje. De stemmen moeten weg. De stemmen die haar overhalen. Zacht fluisteren in haar oor. De stemmen van het Wit. Wit staat gelijk aan slecht. Slecht is niet goed. Dat zal het ook nooit worden. Nooit. Nooit... Ze moet hier weg, voordat ze haar grijpen. Weg, maar hoe? Hoe? Ooit zal het haar lukken. Ruw veegt ze de tranen die eerder ongemerkt zijn uitsnapt uit haar ogen. Ja, ooit zal ze hier weg komen. Als de tijd rijp is, maar nu nog niet. Eerst moet ze een plan hebben. Dat plan kan ze alleen krijgen als ze toegeeft aan het wit, dan laten ze haar met rust. Dan komen ze niet steeds terug in haar hoofd, alleen ze zal nooit toegeven aan het wit. Hoe moet ze dit doen? 'Ze moeten weg,' fluistert ze. [/i]

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.