FanFic.nl

Is There Someone,Who Would Care If I Die? (TC)

Is There Someone,Who Would Care If I Die? (TC)*37

hij trok me weer door de gang en ging een andere kamer binnen. er stonden twee zetels een kleine koelkast,een grote tv en een tafel met twee stoelen. zou die kerel hier wonen? hij zei op strenge toon dat ik in de zetel moest gaan zitten,dus ik deed maar braaf wat hij vroeg. toch werd ik bang. want stel je voor dat hij dat filmpje van mij en tyson misschien..leuk vond ofzo? ik mag er niet aan denken,bah! maar stel je voor..en dan wilt hij misschien ook..oh gott!
'wees maar niet bang,ik ben geen homo,ik doe je niks.'zei hij poeslief. toch vertrouw ik hem niet goed. soms klinkt zijn stem streng en kwaad en dan nu is hij weer poeslief. ik snap hem niet. bedoeld hij het nu goed met me of slecht? ineens voelde ik een harde slag op men rechterkaak en viel ik van de zetel. ik kreunde pijnlijk en wreef over men kaak. ik keek hem verschoten aan. dat had ik nu echt neit verwacht. waarvoor was dat goed? wat heb ik verkeerd gedaan...? 'sorry,maar ik kan niet tegen mensen die huilen.'zei hij doodnormaal. wat is dat voor een freak. waar ben ik in hemelsnaam terecht gekomen. 'kom,ik help je recht.'zei hij poeslief. maar ik sloeg zijn helpende hand bang weg en ging zelf terug recht staan. 'wil je iets drinken?'vroeg hij lief. nu word ik nog banger. probeerd hij me voor de gek te houden of IS hij gek? 'of nee,ik haal wel even zo een ijspak voor je kaak.'zei hij. daarna ging hij de deur uit. ik bleef alleen achter en liep direct naar een raam. ik keek buiten,maar al wat ik zag was gras. gras,zand,bomen,struiken. geen baan,geen mensen of huizen. waar ben ik toch? ik trok aan het raam mar zoals ik al wel gedacht had,was die geblokeerd. ik kreeg ze niet open,dus gaf ik op en liet me tegen de muur naar beneden glijden. ik trok men benen op en sloeg men armen erom heen. laat dit allemaal een droom zijn. straks word ik waarschijnlijk gewoon wakker en zie ik engeltjes vliegen. dan ben ik wel dood en in de hemel. oh gott..wat verlang ik zo erg naar die plek. ook al weet ik neit hoe die eruit zou zien. de gedachte om dood te zijn,is een grote lokking.
'hey,wat is er?'hoorde ik een stem lief zeggen. ik keek verschoten op,ik heb hem niet horen binenkomen.
'uhm..niks.'zei ik stotterend. ik weet niet hoe ik me moet gedragen. moet ik bang van hem zijn. of bedoelt hij het vriendelijk? ik ben zo verward. please help me toch,ik kom er niet alleen uit. ik voel me zo rotslecht en alleen... 'kom,dan verzorg ik je kaak even.'zei hij en kwam dichter met de ijszak. maar ik stond snel recht en ging naar de andere kant van de kamer. men hart maakte weer overuren,maar dan op de slecht manier. niet de verliefde manier.
'wat is er? waarom ben je zo bang? ik wil alleen maar je kaak verzorgen hoor.'zei hij lief. ik geloofde hem niet.
'wat denk je dat er is! je toont me juist die vreselijke foto's en laat dat gore filmpje zien! hoe denk je dat ik me nu voel! sorry hoor,ik ga niet vrolijk rondhuppelen nu! waarom heb je me dat laten zien! waarom..'riep ik.'ik wou gewoon laten merken dat ik alles over je weet.'zei hij. 'dat zal wel..je weet niet eens de helft! en dan nog! nu voel ik me ineens veel fijner,nu dat ik weet dat jij het gefilmpt hebt! bedankt hoor om me niet te helpen toen..'zei ik.
'kom nu. je kaak.'zei hij strenger. zie je,nu doet hij het weer. eerst lief,dan dwingender. wat moet ik nu denken? zou ik hem wel kunnen vertrouwen of beter niet? ik weet niet eens wie hij is...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.