FanFic.nl

Is There Someone,Who Would Care If I Die? (TC)

Is There Someone,Who Would Care If I Die? (TC)*39

'weet je bill. ik denk dat wij een goed team gaan zijn. ik zal je goed trainen voordat je in de boxring gaat.'zei hij. vind hij dit zo normaal? is het normaal om mensen te kidnappen en ze dan dwingen tot moord of zelf dood gaan. want daar gaat het toch om? als je niet wil sterven,dan moet je de andere vermoorden. ik wil dat niet.. ik ben geen moordenaar. maar mezelf laten doen,is dat wel een goed idee? ik wil helemaal niet met pijn sterven. en wat als ze me er dan weer door helpen,dan leef ik nog steeds. ik weet niet wat ik moet kiezen...
'kom,eerst moet je iets eten,dan spelen we nog een spelletje en dan is het slaaptijd. en morgen beginnen we met je training. ga maar in de zetel zitten,ik zet even twee pizza's in de microgolf.'zei hij. ik deed gewoon wat hij zei en ging in de zetel zitten. hij ging een andere deur binnen en ik zag een deel van de keuken. hij woont hier dus blijkbaar echt. waarom zou hij trouwens zijn ouders in de kelder vasthouden? kon hij dan niet zelf alleen wonen om zijn zieke spelletjes te spelen? ik hoorde even later een Ting en de pizza was klaar. hij kwam met de pizza's en ging in de andere zetel zitten. hij gaf me men bord en begon zelf ook te eten. ik had eigenlijk geen honger. en dorst ook niet. hij had er ook twee glazen cola gezet. ik schoof men bord weg en leunde wat meer in de zetel. 'je moet iets eten,bill. je bent nu al te mager. ik wil niet dat je direct in twee breekt in de boxring hoor.'zei hij. 'heb geen honger'zei ik zo normaal mogelijk. ik voel me nog steeds niet op men gemak,maar ik probeer het niet aan hem te laten merken. 'je gaat dat nu opeten,of moet ik je dwingen?'zei hij dreigend. daar gaat zijn humeur weer. eerst lief dan dreigend. ik snap niks van die gast. 'dwing maar als je kan,ik eet niet als ik geen honger heb.'zei ik arogant.
'pas op wat je zegt..eet nu.'zei hij kalm. wat heeft die een raar humeur zeg! maar ik denk er niet aan om dat op te eten! wie weet zit er wel vergif in ofzo! het klinkt raar,maar stel je voor hé! ik kruiste men armen. hij zuchtte en stond recht. direct had ik de pizza in men handen en nam in een beet. men handen trilden. ik ben toch niet zo arrogant als ik dacht. ik durf gewoon niks. 'braaf jongetje'zei hij vals lachend. ik haat het om zo te moeten luisteren. ik heb ook een eigen wil,maar daar let niemand precies op. heb ik nog wel een eigen mening over men leven dan? oh gott.. ik wil hier zo graag weg. en ik mis nikkie. hoe ik ineens op haar naam kom weet ik niet. ik weet alleen dat er een traan in men oog prikte. ik haat het hier. ik wil veel liever terug bij haar willen zijn. 'hey,wat is er?'zei hij poeslief. deze keer trap ik er niet in hoor. jij met je f*cking stemmingswisselingen! maar men traan gleed over men wang en viel op men pizzastuk. ik legde het stuk terug weg en veegde ruw men traan weg. niet huilen bill! ben ik een watje ofzo! ...
'wat is er bill?'zei hij medelevend. zou ik hem vertrouwen? misschien bedoeld hij het wel goed. 'ik..ik men men vriendin.'zei ik met een trilling in men stem. 'oh. ik wist niet dat je een vriendin had. is me nooit opgevallen als ik je volgde enz.'zei hij. 'tuurlijk niet. het is een gewone vriendin,geen vriendinnetje ofzo. maar ik mis ze..'zei ik. 'oh..ach,ooit zal je haar wel weerzien denk ik. heb je eigenlijk al een vriendin gehad,want ik heb dat nooit gemerkt.'zei hij. 'uh..nee.'zei ik verast van de vraag. 'ben je dan homo?'vroeg hij. 'wat? ik? uhm..ik weet eigenlijk niet. ik heb geen behoefte aan een relatie,met eender wie.'zei ik. 'begrijpelijk.'was zijn simpel antwoord. natuurlijk,hij denkt waarschijnlijk weer direct aan de verkrachting. het is niet daardoor,denk ik. maar ook vroeger heb ik geen relatie willen hebben. ik heb er gewoon niet aan gedacht. ik had eigenlijk alleen maar gewone vriendinnen. maar homo ben ik ook niet,want ik voel helemaal niks voor jongens en heb ook nog nooit een realtie met een jongen gehad. misschien ben ik wel niks. geen hetero en geen homo of bi. ik ben 'de mens zonder liefdegevoelens'. haha,wat klinkt dat toch weer grappig,dacht ik sarcastisch. 'eet je nu terug verder dan?'vroeg hij lief. ik denk toch dat hij lief is. want hij hoorde aan wat er met me was en geeft me eten enz. misschien is die gruwelijke sport niet zijn idee,maar moet hij dat doen van iemand anders ofzo. weet je wat,ik vraag het gewoon. veel verkeerd kan ik toch niet doen hé? 'uh..die sport..wie zijn idee was dat?'vroeg ik voorzichtig. 'van men baas.'zei hij.
'oh..hoe oud ben je eigenlijk?'vroeg ik. '22'zei hij. hij is dus vijf jaar ouder als mij. 'en uhm..waarom heb je jou ouders opgesloten..?'vroeg ik zachtjes. 'omdat ze erachter kwamen waar ik me mee bezig hield en ze begrepen het niet. achja,nu maken ze tenminste geen lawaai meer.'zei hij. zieke kerel... 'kom,eet nu verder.'zei hij streng. ik deed dan maar wat hij zei en begon te eten.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.