Hoofdcategorien
Home » Tokio Hotel » Our own Humanoid world » 12. Woensdag morgen 24/02/2010
Our own Humanoid world
12. Woensdag morgen 24/02/2010
Jorinde point of view
Ik strekte me eens goed uit en geeuwde eens breed. Bill kwam net binnen. We zijn zo bij je huis, zei hij. Ik kreunde even en kroop uit bed. Ik ga eerst douchen, zei ik en ging naar de badkamer. Je kwijlt op haar, hoorde ik Makbule zeggen. Ik ging de minibadkamer in en nam een douche en trok mijn kleren weer aan. Het werd wel tijd dat ik nog even naar huis ging voor een stapel kleding. Na mijn douche ging ik naar het keukentje waar Tom met zijn hoofd op tafel lag te slapen. Ik ging tegenover hem zitten en klopte eens hard op tafel. Tom schrok op. Joh seut, bromde hij. Ik trok een wenkbrauw op. Was het leuk gisteren? vroeg ik met een grijns. Tom gaf me een dat-hoef-jij-niet-te-weten blik. Ik gniffelde. Ja dus, zei ik. Ga toch weg, zei Tom. Wat heeft jou gebeten? zei ik. Tom snoof eens diep en stond op. Hij stak zijn middelvinger op en ging weg. Ik stak mijn middelvinger terug op. Dat zag ik, zei hij. Kan je niet gezien hebben, wierp ik tegen. Blah, blah, blah, zei Tom terwijl hij zijn handen tegen zijn oren hield. Ik zag Bill Tom duwen en daarna kwam hij hier naar toe. Wat heeft hij? vroeg Bill toen hij ging zitten op de plek waar net Tom nog zat. Ik maakte hem wakker, zei ik met een big smile. Bill lachte. Je bent echt geniaal, zei hij en stond weer op omdat hij dorst had. Makbule kwam ook in het keukentje. Waarom is Tom zo chagrijnig? vroeg ze. Bill was ondertussen op de kast geklommen. Omdat Jorinde het leuk vond om hem wakker te maken toen hij sliep, zei Bill. Joor, zei Makbule en gaf me een duwtje. Ik kon enkel giechelen. Ik moest te weten komen of hij het leuk had gehad gisteren, zei ik. Makbule bleef opeens staan en begon toen groot te grijnzen, ze wiebelde met haar wenkbrauwen en ging naar de slaapplaatsen. Ik ben even iets doen, zei ze. Ik begon te lachen en had al een vermoeden over wat ze ging doen. Bill viel van de kast af en lag plat op zijn rug te kreunen. Auw, zei hij. Ik stond op en ging op mijn knieën naast Bill op de grond zitten. Arme jongen, zei ik en gaf Bill een kusje op zijn wang. Ik gniffelde om Bill zijn gezicht en stond toen op, en zag dat we in mijn straat kwamen. Oeh we zijn er, zei ik en plakte met mijn neus tegen het raam aan. Bill stond in drie seconden naast me. Oeh, laat me je kamer zien, zei hij opgewonden. Hij was net een kleine jongen die een cadeau mocht openmaken. Kinders we zijn bij Jorinde haar huis, tierde Bill door de bus. In een rijtje kwamen ze aan gesloft. Ik wacht hier wel, zeiden Tom, Georg en Gustav in koor. Saaie, kom mee, zei Makbule. Tom maakte een gek geluidje en ging zitten. Tosca ging naast hem zitten. Geef me twee minuten om wakker te worden, zei ze. De bus stopte en Bill trok me mee naar buiten. Makbule en Tosca liepen nu achter ons aan. Op een meter voor de deur bleef Bill staan. Ja, bel jij maar hè, zei hij. Ik gniffelde en wachtte tot Tosca en Makbule ook naast ons stonden en duwde toen op de bel. Mijn moeder deed open en was verrast om me te zien. Mam, ik heb wat vrienden meegebracht, zei ik. Kom dan maar binnen, zei ze. Ik gaf mijn moeder een knuffel. We gaan naar boven, zei ik en liep de trap op. Iedereen volgde me. Je praat grappig, giechelde Bill. Ik praat Nederlands, zei ik. Ja, je vindt mijn kamer wel, die valt op, zei ik. Oeh ik sta op je deur, zei Bill blij. Ik gniffelde. En dat vind hij al sexy, fluisterde Makbule tegen Tosca. Ze begonnen te giechelen. Bill ging mijn kamer binnen en kon zijn ogen niet geloven. Ik hang overal, ik snap dus niet dat jij kunt slapen, zei hij. Ik gniffelde. Ik haal even een tas, zei ik en ging naar de bergruimte en nam een tas. Toen ik weer in mijn kamer kwam, stond hij met zijn neus tegen een poster gedrukt en Makbule en Tosca lagen plat van het lachen. Wat is er zo grappig? vroeg ik. Bill geeft op elk poster commentaar en dat is zo geniaal, lachte Tosca. Ik begon te lachen en stopte wat kleren in de tas. Bill stond nu voor een poster van hem. Serieus, die poster is cool, zei hij. Hoezo ego? zei Makbule in het Nederlands zodat Bill het niet zou verstaan. We begonnen allen te lachen behalve Bill, want hij keek ons vragend aan. Mijn kleine broer kwam mijn kamer in. Hij hield zijn hoofd schuin toen Bill naar hem toe ging en hem op nam. Jorinde hij ontvoert mij, zei mijn broertje. Ik lachte. Hij doet niets, dat is Bill, zei ik. Oh cool, zei mijn broertje nu. Hij is schattig, zei Bill. Ik gniffelde. Heeft hij dan toch niet van mij, zei ik. Bill zette hem weer neer. Wel hoor, zei hij. Je bent gek, zei ik en nam nog wat spulletjes. Je bed zit goed, zei Makbule die op en neer aan het wippen was. Ik gniffelde. Kom, we gaan zei ik toen ik alles had. Bill zat ondertussen in mijn kleerkast te kijken en ik moest hem tegenhouden voor hij de verkeerde lade zou opentrekken. Ik stelde iedereen nog even voor aan mijn ouders en nam toen weer afscheid. Tot over een paar maanden, zei ik en ging samen met de rest weer naar de tourbus. Ik zette mijn tas in de slaapruimtes. Jullie spullen worden in Vorst Nationaal afgeleverd, zei Saki net, zei Tom tegen Tosca en Makbule. We gingen allen in de loungeroom zitten. Bill begon uitgebreid te vertellen tegen Tom over mijn kamer. Makbule, Tosca en ik konden enkel grijnzen
Reacties:
Kom je een kamer binnen, zie je jezelf like... meer dan 15 keer? x'D hahaha
Like it! :3
Snel verder? ^^
Ps: I like the banner very much! :3
whahaa
je eigen posters bekritiseren
hmmm niet eens zo heel gek>.<
liefteren
Mjam. Mnam. Nam
Oh. Mijn mening over het stuk weetje, toch?
En mijn mening over je banner sowieso!^^
You know that i like it!