FanFic.nl

Lucky, this has been happened <--afgerond

3

Cilla:
ik was helemaal geschrokken en bang van wat Morris gedaan had. hij heeft me in totaal drie keer geslagen sinds hij bij ons is. toen we bij Larissa waren en Lilly binnen kwam vloog ze ook direct op me af om me te troosten en te knuffelen. meestal doet Reg dat maar die was nu super gefrustreerd. ze bleef maar rondjes lopen, schelden en overal tegenaan trappen. dat was weer een van de grootste verschillen aan ons. ik was heel wat rustiger en kalmer dan Regina.
Larissa kreeg Reg uiteindelijk zo ver dat ze wat rustiger deed en Mike ging haar troosten. ik hoorde iets over mam. de rest verstond ik niet want ze mompelde tegen elkaar.
Morris zou mama niets aan doen. hooguit kwetsen met woorden. in hun samenwongingsacte staat namelijk dat enige vorm van mishandeling, bedreigen of moord een contractbreuk is. en mama kan nooit al het geld wat ze dan aan Morris schuldig is betalen. ook al hadden we in het begin veel meer geld. En als er contractbreuk komt dan heeft Morris een probleem. Er word dan een onderzoek ingesteld namelijk. En als Morris ergens een hekel aan heeft is het justitie. Waarom weet ik ook niet. Maar zeker is dat Morris vast niet een braaf persoontje is. Het slaan bewijst het al. Dus zal contractbreuk hem alleen maar ellende bezorgen. En daarbij profiteert hij van alles wat wij hebben. Mama zal hij dus niets aandoen. Maar ergens stelt me dat niet helemaal gerust.

Lilly aait over mijn hoofd terwijl ik naast haar op de bank zit. 'hé Lilly? heb jij die Tokio hotel dvd mee?' roept Larissa. Ik voel me gelijk een stuk vrolijker. Laris weet altijd alles en iedereen op te beuren. samen met Regina roepen we beide hyper 'jaa!!! die hadden we nog net afgekeken.'Lilly loopt naar haar tas en haalt de dvd tevoorschijn. Laris verdwijnt de keuken in en mompelt wat tegen Mike die vervolgens de woonkamer verlaat. Laris komt even later terug met wat thee in vier gave Tokio hotel mokken. 'ik wil Bill!' roept Reg gelijk. zo pakken we een mok en gaan lekker naar de dvd kijken.
Tokio hotel maakt mij altijd blij. helaas is de dvd afgelopen. 'doen,durf of de waarheid doen?' vraagt Lilly. ze is gek op dat spel. net als twister. maar ja daar is zij ook goed in met dat sportieve lichaam van haar!

Tracy/mam:
Ik hou op met huilen door de toon die Morris tegen mij aanslaat. ik sta op en loop naar boven. Onze slaapkamer. als ik hier ben ga ik achter mijn kaptafel zitten en haal een document uit een lade. het word nu echt tijd. langer wachten wil ik niet.
Het document is voor erving van fortuin zoals ik het maar noem. in principe heeft Morris dat fortuin nu in handen. maar het echte fortuin moet ik nu vast laten leggen. ik houd namelijk al een hele lange tijd geld achter om ooit van Morris af te kunnen komen. hij is een hele lieve man heus waar! dat kan hij zijn maar helaas is er iets in de jaren vergruisd bij hem.
Ik weet dat ik nooit genoeg geld zou hebben om van hem af te komen. en stiekem wil ik dat ook niet. maar voor mijn kinderen is het beter. ik zal het document aanpassen. het zal op naam van Cilla en Regina komen te staan. voor Mike had ik al een ander document. het geld wat ik hiermee zal schenken aan mijn geliefde tweeling is al een enorm oud erfgoed. de rente die erop staat is ook flink hoog vandaar dat ik er altijd van had kunnen profiteren. maar dat geld wil ik niet langer voor Morris gebruiken. met sierlijke letters zet ik de namen van mijn dochters erop.

Ik loop naar beneden. Morris zit half onderuitgezakt in een stoel. een fles whisky staat op de tafel. 'even iets wegbrengen.' mompel ik.

bij het gemeentehuis moet ik meer dan vijf gesprekken afleggen en telkens hetzelfde zeggen. uiteindelijk word alles goedgekeurd. ik geef Cilla een sms’je met korte instructies. mijn kinderen zullen voortaan alles zelf moeten gaan doen. ze moeten weg bij Morris. Mijn geliefde…ik kan het niet over mijn hart krijgen dat hij ze nog meer pijn doet. vooral Regina niet. die leed het meeste onder hem. En toch snap ik haar niet helemaal. Ondanks alles blijf ik verliefd op hem. Hij is zo slecht nog niet.

ik kom weer thuis en ga op bed liggen. zolang mijn kindertjes maar veilig kunnen leven. denk ik bij mijzelf.

Lilly:
'oké ik begin!' roep ik luid. de andere meiden zitten in een kringetje en onze Tokio Hotel mokken staan op een dienblad op de poef. 'doen, durf of de waarheid aan...' even goed kijken. 'Regina!' Regina denkt even na en kiest voor durf. 'hmmm... durf jij... heel hard te zingen dat Bill een malloot is en jij een gestoorde leip en dit al rennend over straat?!' de andere meiden beginnen te giechelen. 'Nóóóóit!' roept Regina uit. 'ik zou alles doen behalve Bill uitmaken voor malloot! daar is hij veels te schattig voor!' we moeten nu lachen. 'oké Reg, jij bent!' Reg geeft de beurt aan Cill. 'ik ga voor doen!' zegt ze. 'jij gaat een mail sturen naar Tokio hotel!' roept Reg. ze weet dat Cill dat niet zou durven. Cill is nogal bangig af en toe ondanks dat ze gothic is. Zo zie je maar, uiterlijk zegt niets over het innerlijke. M ar om haar nou bangigte noemen?? ik zou eerder mensschuw zeggen.
Cill krijgt een rood hoofd en knikt dan ja. Larissa rent de kamer uit en vliegt terug met haar laptop. 'zo, jij gaat nu schrijven. als je klaar bent zeg je het maar en dan gaan wij in de tussentijd even verder.'
Cilla start de laptop en surft naar de officiële Tokio Hotel site. ze klikt op het icoontje 'mail us' en begint daarna te tikken op het toetsenbord.

Regina:
'ik ben benieuwd wat Cill zal schrijven.' zeg ik giechelend tegen de andere meiden. we halen allerlei gekke ideeën in ons hoofd. we moeten er flink van lachen en nadat we uiteindelijk slappe lach krijgen en daaruit weer zijn gekomen fluistert Laris zachtjes; ‘we kunnen heelderdermaal stiekemendjes gaane kojken.' af en toe heeft Laris echt van die uitspraken die wij maar op het Fries vinden lijken. het klinkt voor geen meter. we krijgen spontaan weer een lachbui. 'nou laten we maar niet gaan kijken.' zegt Lilly als we weer bijgekomen zijn. 'misschien verteld ze het ons wel!' we knikken en krijgen weer de slappe lach. dit keer hebben we geen idee waarom maar dat maakt ook niet zoveel uit. lachen met je vriendinnen en even al je zorgen vergeten is namelijk heerlijk!

na een half uurtje komt Cill weer binnen. 'zo dame, boekwerkje geschreven?' vraagt Larissa aan haar. Cill krijgt een knal rode kop. 'nou vertel wat stond er in!' roept Lilly gelijk. Cilla word nog roder en begint te prevelen. 'vertel nou!' dringen we aan. Cill krijgt een klein glimlachje rond haar mond. 'nou ik heb geschreven dat we erge fans zijn, dat Tom leuk is en dat jullie alle drie liggen te kwijlen als jullie de band alleen al op een foto zien. ik heb geschreven dat Lilly hysterisch word zodra ze Gustav alleen al ziet, dat Laris helemaal gaat huilen zodra er iets over Georg gezegd word en dat als Reg Bill hoort ze helemaal door het lint gaat en dat wij een stel lijpo's zijn nou goed?!' even zijn we stil. 'dat heb je toch niet echt geschreven hè?' vraagt Lilly licht paniekerig. 'zo zijn wij helemaal niet!' Cill begint nu te lachen. ' jullie geloven het nog ook! natuurlijk schrijf ik niet zo iets! ik zou mijn vriendinnen toch nooit zo belachelijk maken op deze manier?' ik laat een zucht van verlichting ontsnappen. 'gelukkig maar. maar wat heb je dan wel geschreven!' vraag ik. 'stelletje aasgieren! ik ga het toch niet vertellen. jullie komen het nog wel eens te weten.' gelijk beginnen we te kibbelen met zijn viertjes. als Mike uiteindelijk naar beneden komt om wat te drinken te pakken haalt hij ons allen uit elkaar. 'wat een kippenhok ook! rare meiden.' en vervolgens gaat hij met wat te drinken weer naar boven.

'o ja Reg, mam had ge-sms’t. we moeten nog wat van huis komen halen. het is een acte je weet wel die ene die Mike ook heeft maar dan voor ons. meer mag ik er niet over zeggen.' zegt Cilla. ik begrijp niet helemaal wat ze bedoelt. ja mam had het wel eens met ons drieën over die acte maar volgens mij lette ik nooit op. de vogeltjes buiten waren veel interessanter. 'moeten we weer naar huis?' vraag ik. gelijk is mijn super vrolijke humeur weg. 'ja helaas wel. we moeten hem nu ophalen. maar dan kan ik gelijk nog wat andere spullen pakken. zoals onze collectie tokiohotel cd's en Mike moet ook nog spullen hebben wilt hij hier kunnen blijven slapen. Hij heeft alleen een tas vol schoolboeken meegenomen.' met tegenzin hijs ik mezelf overeind. 'beloof je me in mijn buurt te blijven!' zeg ik tegen Cill. nu kan ik haar tenminste beschermen al wilt Morris haar ook maar met een vinger aanraken. ze knikt. 'moeten wij eventueel nog mee?' vraagt Lilly. ik schud van nee. het zal zo beter zijn. Cilla roept Mike even en al snel hebben we onze jassen gepakt. 'we bellen wel weer als we terug komen. en als we echt problemen hebben smsen we jullie oké? we verwachten met een half uurtje zeker al terug te zijn.' met deze woorden lopen we weer naar huis.

Reacties: