FanFic.nl

Lucky, this has been happened <--afgerond

4

Cilla:
Thuis aangekomen vluchten we via de achterdeur naar binnen. zo ontlopen we Morris hopelijk. we hebben geluk en we rennen snel maar stil de trap op. 'Reg? ga je mee? Mike ga jij maar slaapspullen pakken.' fluister ik zowat. Mike knikt en gaat naar zijn eigen kamer. ik trek Reg mee naar de kamer van mama en Morris.
Ik klop even aan de deur alvorens binnen te stappen. 'o gelukkig mijn schatjes!' zegt mama zodra ze ziet dat wij het zijn. hierna word haar gezicht serieus. 'jullie verblijven deze week bij Larissa denk ik?' hoe kan zij dat nu weer weten. alsof ze het aan me kan zien wat ik denk antwoord ze. 'ik heb met de ouders van Laris gesproken. zij vermoede al dat Laris zich niet aan de "geen vrienden in huis als wij weg zijn" regel zou gaan houden dus heeft ze mij en de ouders van Lilly maar alvast op de hoogte gebracht.' ik knik ten teken dat ik haar verklaring begrijp. 'wel nu.' zij mam. 'ik wilde jullie even de acte geven. het moet nu gebeuren en kon niet later vond ik. als ik de acte ergens langer verborgen zou houden zou Morris hem vinden en dat mag hoe dan ook niet. Het is van jullie. voor jullie latere leven en jullie studie. ik wil dat Cilla hem bewaard.' Regina kijkt mama verwijtend aan. 'sorry Regi, maar Cilla is beter met spullen bewaren en jij kan nog wel eens een doerak zijn.' Regina tuitte haar lippen en maakte bolle wangen. 'oké dan is goed.' zegt ze terwijl ze haar adem uitblaast. mama pak de acte uit haar kaptafel lade en geeft die aan mij. 'zul je hem goed bewaren?' vraagt ze. natuurlijk knikken wij beide. 'goed zo, ga dan nu nog even wat spullen pakken uit jullie kamer. ik zal naar beneden gaan om te kijken hoe het met Morris lief is.' wat was onze moeder toch raar! ze houd veel van dat monster en tegelijk haat ze hem! volwassene zijn maar gestoord! ik kijk naar Regina en beide omhelzen we mam nog even. daarna rennen we beide naar onze eigen kamer om een tweede tas te vullen.

Ik neem nu meer leukere spulletjes mee. in mijn andere tas had voornamelijk slaap spul, kleding en badkamer zooi in gekegeld.
als eerst pak ik al mijn cd’s met bovenop die van Tokio Hotel. Reg is veel meer van de posters en ik meer van de cd's. we delen ze wel samen maar zij is de poster/interview/fanspul beheerder en ik ben de beheerder over de dvd's en cd's. nadat ik de cd’s heb ingepakt kijk ik verder rond in mijn kamer. mijn mp4 had ik al in mijn broekzak zitten dus die kan ik niet vergeten. ik kies ervoor mijn portfolio mee te nemen. dat is een soort grote map waar ik allerlei tekeningen in bewaar al vanaf mijn 5e jaar. als ik later naar een kunstacademie wil heb ik die namelijk nodig en sowieso wil ik mijn tekeningen gewoon bewaren.
er gaan ook wat juwelen mee. voornamelijk kettingen met kruisen er aan. een aantal paren handschoentjes gaan mee, nog een paar shirts en 3 van mijn geliefde gothic broeken van het merk stuka en overseaz. Mijn potloden en gummen sets, sleutels voor kluisje op school, een naaikit setje en mijn portemonnee met bankpas belanden ook in mijn tas. deze dingen nam ik ook altijd mee als we naar oma gingen. helaas is zij er niet meer maar de gewoonte om deze dingen mee te nemen is er nog steeds. ik hijs mijn tas over mijn schouder. ja, ik heb alles wat ik voor deze week mee wilde. schoolboeken hoeven niet mee want wij hadden een heel handig systeem op school. onze school is niet heel groot en we zitten er ongeveer met ongeveer 10 klassen. alleen maar havo/vwo niveau. en we hebben ongeveer 20 a 30 lokalen. in elk lokaal liggen er voor 2 vakken aan boeken. zo hoeven wij nooit boeken mee te zeulen tenzij we leerwerk hebben. ik vind het zeker handig. geen zware boekentas mee te zeulen! ja alleen een loeizware kluissleutel. die lijkt op zo een sleutel die je in de middeleeuwen had voor kerkers!

Ik wil mijn kamer uit lopen maar verstijf eventjes als ik een woedende stem hoor. Het is de stem van Morris die, zo te horen, flink kwaad de trap op komt. Regina loopt tegen hem te schreeuwen vanaf het trap gat. wat heeft ze in haar hand? Toch niet wat ik denk dat het is? Mike vliegt ook zijn kamer uit en komt gelijk met zijn tas voor mij staan. ik probeerde langs hem heen te kijken wat Regina nu aan het doen is. Wat hierna gebeurde gaat in een heuse flits.

Regina:
Morris had doorgekregen dat wij er weer waren. hij was boos naar mijn kamer gelopen en ik had hem vervolgens de trap afgeduwd. hij had flink wat drank op. dat kon je ruiken. nu kwam hij boos en al schreeuwend weer naar boven. ik had er zo genoeg van gekregen. mijn mes dat ik mijn broekzak had hield ik in een hand. ik hoorde achter me een deur opengaan en een soort gil van Mike en Cill. ik lette er niet eens op. ik was te druk met schreeuwen tegen Morris. ik haalde het mes tevoorschijn en sneed ermee over mijn pols. ‘maak dat je wegkomt! Of ik flik dit duizend keer erger bij jou!’ gilde ik. het beetje bloed wat uit de wond droop drupte in het gezicht van Morris doordat ik boven hem stond bij het trapgat. Morris werd helemaal buiten zinnen. 'is dit nu alles mormel?! dit stelt niets voor! kijk ik zal je helpen verwend nest! Dit heet iemand toetakelen!' hij trok het mes uit mijn hand en pakte vervolgens mijn andere pols. hij haalde het mes er over heen en ik gilde het uit. Morris had zeker geen enkele ervaring hiermee want hij sneed heel erg diep. Alsof hij een stuk vlees aan het voorbereiden was door het in kleine stukjes te hakken. achter me hoorde ik nu ook een vreselijke gil. Cill wrong zich langs Mike die haar wilde beschermen door voor haar te gaan staan. ze rende naar mij en Morris die mij nog steeds vast had. in paniek sloeg ze met haar vuist vol op in zijn gezicht. er klonk een luide krak. hierna ging alles razend snel. Mike pakte onze tassen en wierp die toe. ik werd meegetrokken de trap af. Morris lag aan het einde van de trap. zijn neus bloedde enorm en er vormde een blauwe plek in het midden van zijn gezicht. meer kon ik niet zien. mam stond bij de keukendeur. het enige wat ze deed was een flauwe glimlach geven die helemaal emotieloos was. ik snapte haar niet. ze was ziek. flitste door me heen. meer tijd had ik niet. ze wees naar de deur en vervolgens werd ik meegesleept naar buiten. de straat op. waar we heen gingen wist ik niet. ik voelde me licht in mijn hoofd. ik kon mezelf niet goed meer focussen.

ik kon me nog vaag herinneren dat we vlak bij het huis van Larissa waren maar ik het niet redde om naar binnen te kunnen. ik staarde naar mijn polsen. beide hadden een snee. maar in een pols was deze flink diep en het bloed stroomde nog steeds. dit was genoeg om mijn licht uit te doen vallen. ik zakte neer op mijn knieën en vervolgens was alles zwart....

Reacties: