Unexpected Friendship

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » Harry Potter » Unexpected Friendship » 1. I just don't like swimming

Unexpected Friendship

Geschreven door:

V0nneke

Onderdeel van:

Unexpected Friendship

Laatst bijgewerkt:

6 feb 2011 - 15:32

Aantal woorden:

549

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

388

1. I just don't like swimming

Het eerste hoofdstuk van ons verhaal. Dit hoofdstuk is geschreven door mij (Yvonne). Het volgende hoofdstuk wordt geschreven door Moonzzz (Monika). We willen graag weten wat jullie er van vinden ;).

Yvonne's P.O.V.

Ik zat met mijn ouders op de bank. Het was juli en heel warm. Dat was dus ook de reden waarom ik heel de dag in de zon had gelegen, totdat mijn moeder het nodig vond om me binnen te roepen. Ze was zeker bang dat ik een zonnesteek zou krijgen. Stom kreng. Als het aan haar lag mocht ik nooit lol trappen en moest ik altijd heel braaf zijn. Dat dacht ik dus mooi van niet. Neem dan mijn vader. Van hem mocht ik alles, en ik heb van hem dus ook nooit zo snel straf gekregen. Dat komt omdat hij zelf vroeger ook niet zo'n lievertje was. Hij was in zijn jeugd zelfs al van meer scholen afgetrapt dan ik was. En dat wil wat zeggen. Ik ben gisteren net weer op een nieuwe school begonnen, en toen was het weer raak. Deze keer was het alleen niet mijn eigen schuld. Nou ja, eigenlijk wel, maar ik kan me niet herinneren hoe ik zoiets heb kunnen doen. Achteraf vind ik het wel een goeie grap, maar toch. Ik had een kennismakingsdag en we gingen zwemmen. Iedereen was zich al aan het omkleden en ik zat naast de kant. Ik had straf omdat ik een meisje de hele tijd had gesopt. Plotseling werd ik helemaal warm. Ik voelde me net een gigantische bal elektriciteit. In het begin dacht ik nog dat het door mijn woede kwam, totdat ik het water van het zwembad zag zweven. Ik wist niet wat er gebeurde en raakte in paniek. Toen viel het water. Het kwam overal, behalve terug in het zwembad. Door de plens kwamen mensen kijken en je kunt wel raden dat ik toen problemen had.

'Yvonne! Kom nu onmiddelijk van je luie gat en ruim je kamer op!' Schreeuwde mam boos.
'Doe het zelf, stom mens! Je denkt toch niet dat ik naar jou ga luisteren!? Het is toch míjn kamer!?' Schreeuwde ik boos terug. Mam pakte ruw mijn arm beet en begon me mee naar boven te slepen, totdat er opeens een brief door de deur kwam. Ik zag mijn naam staan trok me los van de sterke armen. Ik moest en zou lezen wat erin stond, want zo vaak kreeg ik nou ook weer geen post. Ik rende naar de deur en gritste de envelop van de mat af. Er stond een rare, rode stempel op. Nieuwsgierig scheurde ik hem open.

ZWEINSTEINS HOGESCHOOL VOOR
HEKSERIJ & HOCUS-POCUS
Hoofd: Albus Perkamentus
(Commandeur in de orde van Merlijn, Int. Tovergrootmeester, Heksenleider 1e Klas, Opperste Hotemetoot van de Wereldbond van Toverlieden)

Geachte juffrouw Spee,
Het doet me genoegen u te kunnen mededelen dat u in aanmerking komt voor een plaats aan Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus. Bijgaand treft u een lijst aan van schoolboeken en andere benodigdheden.
Het schooljaar begint op 1 september.
Gelieve vóór 31 juli per uil te reageren.
Hoogachtend,
Minerva Anderling,
Assistent-Schoolhoofd

Nu ik nog wat beter naar de envelop keek zag ik dat op de stempel "Zweinstein" stond. Ik draaide de brief om, denkend dat er op de achterkant "Grapje! Haha!" stond, maar dat was niet zo. Ik geloofde er helemaal niets van en keek mijn ouders vragend aan.
'Weten jullie hier iets van?' Vroeg ik voorzichtig aan mijn vader. Hij wenkte dat ik moest komen en ik ging naast hem op de bank zitten. Toen heeft hij me alles uitgelegd.