Hoofdcategorieën
Home » Jonas Brothers » is this really happening? » 7
is this really happening?
7
Eerder
Nick is snel bij me en draait me op mijn rug.'''Zo...'' Zegt hij terwijl hij op mij gaat zitten. Maar wel zo dat hij niet met zijn volle gewicht op me zit. Hij kijkt me aan met een vreemde uitdrukking op me gezicht, ik kijk terug. Nick komt steeds dichterbij. Dan, voordat ik iets kan doen of zeggen drukt hij snel zijn lippen tegen de mijne.
Toen ik zijn lippen op de mijne voelde schrok ik, maar toen ik over de schrik heen was zoende ik vurig terug. Waarom hebben we zuurstof nodig? Dacht ik bij mezelf nadat we waren gestopt.A/N Klinkt vaag, ik weet het...
Ademloos keek ik Nick aan, ''Wow...'' Zei ik nog steeds buiten adem. Nick knikte. ''Dat wou ik al een tijdje doen, eigenlijk al nadat ik je foto had gezien.''
''Foto? Wat voor foto?'' Ik keek hem vragend aan, heeft hij een foto van mij? Hoe komt hij daar dan aan? Nick werd rood, ongemakkelijk wreef hij over zijn nek heen. ''Ja eh, Joe had een foto meegestuurd toen hij jullie meenam naar het hotel.'' Ooh... zo zit het dus, Joe stuurt een foto van ons zonder dat wij het weten. ''Aha,'' ik knikte bedachtzaam. ''Ik snap het.'' Toen was ik stil, ik wist gewoon niks meer om te zeggen. Ik keek naar Nick die zijn mond open deed om wat te zeggen. Maar daarna sloot hij hem weer. ''Nick? Wat wou je zeggen?''
Ik keek hem vragend aan. ''Ehm,'' begon Nick ongemakkelijk.
A/N Ik ga dit even in het Engels doen, vind ik mooier klinken A.
''Jasmine, would you be my girlfriend?'' Zei hij dan snel. Vroeg hij nou echt of ik zijn vriendin wil zijn? Toen bedacht ik dat ik hem aan stond te staren wat waarschijnlijk niet zo'n prettig uitzicht was dus antwoorde ik snel. ''Yes, I would love to.'' Nick keek opgelucht, hij was waarschijnlijk bang dat ik nee zou zeggen. Voorzichtig pakte hij mijn gezicht tussen zijn handen en keek me liefdevol aan. Hij kwam dichterbij maar aarzelde. Ik bang dat ik was, overbrugde snel de afstand door te beginnen met hem te zoenen. Nadat we een tijdje aan het zoenen waren, van zittend naar liggend en weer andersom ging Nicks telefoon af. Snel nam hij op. ''Ja?'' Zei hij een beetje geïrriteerd. Meteen klonk aan de andere kant Joe zijn stem door de telefoon. ''Nick? Waar zijn jullie?'' ''In het park. Hoezo?'' Het was even stil. Toen begon Joe weer te praten. ''Jasmine haar vader is net woedend naar het park gelopen omdat wij niet wouden zeggen waar jullie zijn.'' Oh nee! Paniekerig keek ik om me heen. Ik zag hem al lopen. Nick was nog steeds met Joe aan de telefoon. Ik trok paniekerig aan zijn arm. Nick hangt snel op. ''Wat is er?'' Vroeg hij bezorgd. Ik kon niks meer zeggen, en dat hoefde ook al niet meer. ''Zo zo, heb ik jullie eindelijk gevonden.'' Klonk een stem achter ons.
Reactieesss?? en je mag me haten voor het cliffie...
Reacties:
Okí¡y.. Ik haat je voo rde cliff.. XD
Maar,, snel mer?