Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » There's nothing like Love {Voor onbepaalde tijd gepauzeerd} » 41. Percy's first lesson
There's nothing like Love {Voor onbepaalde tijd gepauzeerd}
41. Percy's first lesson
Percy's P.O.V.
Fijn, mijn eerste les en ik heb nu al de tweeling in de klas! Of nou ja, George in elk geval. Fred heeft zijn gezicht nog niet laten zien. Ik keek naar de deur en zag hem net binnen komen en plaats nemen naast George. Ik keek zenuwachtig de klas rond, op zoek naar bekende gezichten. Op de tweede rij zag ik Angelique Jansen en Katja Bell zitten, die me beiden bemoedigend toe lachten. Ik liet mijn blik verder door het lokaal glijden en herkende de gezichten van een aantal Zwadderaars, die me in mijn laatste jaar als leerling behoorlijk wat last hadden bezorgd. Ik pakte mijn aantekeningen over de lesstof uit mijn tas en zei tegen de leerlingen dat ze hun boek moesten openen op bladzijde 104. Er klonk wat gemompel van de Zwadderaars, maar tot mijn verbazing maakte niemand er een probleem van.
"Goed, we gaan het vandaag hebben over weerwolven." De zevendejaars Griffoendors deden allemaal enthousiast mee aan de les, terwijl de Zwadderaars ongeïnteresseerd naar hun boeken zaten te staren. Ik keek snel even naar Fred en George. George deed goed mee met de les, maar Fred leek er niet helemaal bij te zijn. Ik grinnikte zachtjes. Ik wist wel waar Fred aan dacht, of liever gezegd aan wie Fred dacht. Ik had me immers ook wel eens zo gevoeld.
George's P.O.V.
Ik keek opzij naar Fred. Hij zat dromerig voor zich uit te staren. Ik stootte hem aan en hij schrok op.
"Wat?" Vroeg hij. Ik rolde met mijn ogen.
"Je lijkt wel een meid man. Je zit met je hoofd bij lena, of niet soms?" Fred keek me een beetje boos aan, maar ik zag zijn oren rood worden en lachte. Ik had gelijk. Ik zag dat Percy's aandacht op ons was gericht en dat hij het behoorlijk grappig vond dat Fred zo raar deed. Ik negeerde Fred verder en concentreerde me op de rest van de les.
Fred's P.O.V.
Eindelijk was de les afgelopen en mochten we gaan. Zo snel ik kon, baande ik me een weg naar de kerkers, waarbij ik per ongeluk een of twee eerstejaars leerlingen omver liep.
"Sorry!" Riep ik naar ze, terwijl ik verder rende. Ik kon in de grote hal nog net stoppen voor professor Perkamentus.
"Niet te snel meneer Wemel, we willen niet dat er gewonden vallen." Zei hij rustig, terwijl ik uitweek.
"Het spijt me professor." Zei ik, en ik rende verder, de trappen af richting de kerkers. Ik kwam slippend over de gladde stenen tot stilstand, vlak voor Lena's neus.
"Ook hallo." Zei ze, terwijl ik nog stond uit te hijgen. Ik lachte en gaf haar snel een kus. Ze haalde haar rooster te voorschijn en keek welk vak ze had.
"Verzorging van Fabeldieren. Waar moet ik heen?" Ik pakte haar hand vast en liep met haar naar buiten. Ik had nu toch geschiedenis van de toverkunst en professor Kist zou niet eens merken dat ik er niet was. We liepen richting de weide vlak bij Hagrids huisje en begroetten de half-reus vrolijk. Ik ging op een grote steen zitten en keek sprak met Hagrid en Lena, tot haar hele klas er was. Ze had deze les met Ravenklauw en ik zag dat Lena al snel vriendschap sloot met Cho Chang, iets wat Harry niet helemaal aan stond, aan zijn gezicht te zien. Ik snapte hem wel, ik bedoel, hij had wat met Cho gehad en dat was niet goed afgelopen en als Lena nu ineens vriendinnen met haar zou worden, zou dat nog wel eens pijnlijk voor Harry kunnen zijn. Ik keek toe hoe Hagrid de les begon.
"Goed. We gaan vandaag te werk met schroeistaartige kreeften." Er klonk gemompel.
"Alweer, Hagrid?" Vroeg Ron. "Hebben die beesten ons vorig jaar nog niet genoeg brandwonden bezorgd?" Iedereen lachte. Iedereen wist dat Ron nou niet bepaald een kei was in verzorging van fabeldieren en dat hij vorig jaar degene was geweest met de meeste brandwonden.
"We kenne ook het hele jaar Flubberwurmen gaan verzorgen, als ie dat liever heb." Was Hagrids reactie. Nu klonk het protest wat luider. Hagrid ging snel verder met de les en ik hielp waar ik kon. Na een tijdje hoorde ik Lena een keer vloeken en ik liep snel naar haar toe. Ze had een van haar handschoenen uitgetrokken en blies zachtjes op haar hand.
"Wat is er gebeurd?"
autch!