FanFic.nl

Boarding school

Chapter 3

It would be very easy for us to do a collection that everybody would like and not criticize. But criticism is a part of life. You have to take it.
Donatella Versace

Het eerste wat me opviel was dat er drie bedden in de kamer stonden, twee al bedekt en de derde onbedekt in de meest linkse hoek. Ria en Yvonne verdwenen uit de kamer en mevrouw Smith wees me op de lades onder mijn toekomstige bed, waar ik een deel van mijn spullen kwijt kon. Verder was er nog een ladekast voor me over tegenover het voeteneinde van mijn bed.
‘Ik laat je hier wel alles op orde stellen en mevrouw Geller inlichten over je aankomst en je zal vandaag nog wel in contact met haar komen,’ zei mevrouw Smith. ‘En voor verdere vragen kan je bij je kamergenoten terecht, er zal nog wel een meisje naar je toe komen die ik dan heb aangewezen als voorlopige gids voor je.’
‘Bedankt,’ zei ik terwijl ik mevrouw Smith nakeek terwijl ze de kamer uitliep. Op het moment dat ze helemaal verdwenen was liet ik de tassen uit mijn armen vallen en liet mezelf op het lege bed neerzakken. Waar was ik beland? Ik wist waar ik ongeveer was, maar mijn ideeën en fantasieën waren heel wat indrukwekkender en vooral met meer aandacht aan mij besteed. Ik werd hier zo goed als aan mijn lot overgelaten. Opnieuw beet ik op mijn lip en met tegenzin begon ik mijn spullen uit te pakken en in mijn aangewezen lades op te bergen.
Ik keek op mijn horloge toen ik klaar was, ondertussen was het alweer drie uur. En een deel van mijn kleding kon ik nergens kwijt! Op mijn ladekast was het helemaal uitgestald met kleine spulletjes, mijn bed was opgemaakt (Lily had het me een keer laten zien thuis) maar mijn vele schoenen en kleding dat aan hangertjes hoorde te hangen lagen nog op de grond. Met spijt dacht ik terug aan mijn vaders woorden: “Je zal lang niet zoveel kleding nodig hebben op je kostschool als hier thuis.”� Natuurlijk had hij gelijk gehad, hij had bijna altijd gelijk. Met een zucht begon ik mijn schoenen zo goed mogelijk naast mijn ladekast op een hoop te gooien en de kleding aan de hangers liet ik voor even op de berg schoenen liggen. Ik kroop overeind met de naaldhakken in mijn hand, die ik voor de gemakkelijkheid even uit had gedaan, en ontdekte nog een deur in de slaapkamer. Ik slaakte een opgelaten kreetje toen ik ontdekte dat het een brandschone badkamer was. Toen mevrouw Smith weg was gegaan had ik me op het ergste voorbereid; dat er een grote gezamenlijke badkamer voor alle meisjes zou zijn. Smerig!
Ik begon als een gek mijn toiletspullen bij elkaar te zoeken en dumpte deze bij de nog lege derde wasbak. Op dat moment hoorde ik stemmen.

‘De nieuwe is binnen, moet je al die spullen zien. De hele kamer is opeens een stuk voller.’
‘Ach zeur niet, het valt best mee.’
Ik kwam de badkamer uitlopen en nam de twee meisjes in me op die zich nu naar me omdraaide.
‘Hi, ik ben Leah Dawson’ stelde ik me maar gelijk voor.
‘Cynthia McAdam’ zei een meisje met donkere grove krullen en opvallende groene ogen vriendelijk. Ze stak haar hand uit en ik schudde die kort.
‘Jill Wright’ stelde het andere meisje zich voor. Jill liet haar reebruine ogen mij even kieskeurend opnemen. Daarna stak ze haar hand uit en gaf me een kleine glimlach op haar smalle bleke gezicht. Het was even stil en Cynthia wierp een blik op de berg schoenen en kleding die nog naast mijn kast lag.
‘In de badkamer is nog een kast waar je je kleding op kan hangen, en een deel van je schoenen kan je er ook wel kwijt’ zei Cynthia die al naar mijn spullen liep en een deel van mijn kleding oppakte en naar de badkamer liep om ze op te hangen. Ik volgde haar voorbeeld en nam nog een aantal paar schoenen meer die ik voorlopig toch niet nodig zou hebben. Als dankgebaar glimlachte ik naar Cynthia.
‘Waarom heb je je uniform niet aan?’ vroeg Jill toen, terwijl ze met een hand door haar blonde stijlen haar ging.
‘Wist niet dat ze hier zo streng met schooluniformen waren, maar ik kwam er net achter dat Lily er stiekem een aantal in mijn tas had opgeborgen.’
‘Je hebt geluk, normaal gesproken mogen we tijdens de schooluren echt geen vrijetijdskleding dragen,’ zei Cynthia die op het middelste bed neerplofte en me nog een keer opnam.
‘Dus ik moet maar beter dat uniform gelijk aantrekken?’ vroeg ik aarzelend.
‘Dat lijkt me wel het handigst’ zei Jill die door een magazine aan het bladeren was en nog maar weinig aandacht aan me schonk. Daarop opende ik één van mijn lades en zocht naar het grijs en wit met donkerblauwe uniform, en verdween in de badkamer. Van mijn Hollywood act moest ik een scholier gaan maken… Waar moest ik beginnen? Ik trok het lichtgrijze wollen plooirokje aan en stak de witte blouse met lange mouwen in het rokje. De donkerblauwe das wilde niet gelijk lukken, maar uiteindelijk zat hij goed. Om het uniform af te maken hadden ze een lichtgrijze vestje met het blauwe schoolembleem, ik liet het maar openhangen. Toen begon ik mijn zoektocht naar een paar geschikte pumps. Voordat ik de badkamer uitkwam trok ik de klem die mijn haren bijeen hield eruit en maakte een zogenaamde Franse staart in mijn haar.
Cynthia begon zachtjes te klappen toen ik weer tevoorschijn was gekomen. ‘Perfect, net alsof je al jaren naar kostschool gaat.’
‘Behalve die Manolo Blahnik pumps’ voegde Jill er aan toe.
‘Ach dat zijn kleine details’ wierp Cynthia tegen en glimlachte breed naar me.
‘Kom, we gaan je de school laten zien,’ zei Cynthia die opsprong van haar bed en Jill en mij bij de hand pakte.
‘Ja, want het is zó leuk, onze school’ zei Jill met een overdreven sarcastische ondertoon. Ik grinnikte zachtjes en vroeg me af hoe Jill en Cynthia bevriend waren geraakt.
Ik weet niet of mevrouw Smith nog een meisje naar onze kamer had gestuurd om mij de weg wijs te maken, maar het hoefde in ieder geval niet meer nu ik met Cynthia en Jill was. Ze kende de school op hun duimpje en vertelde alle roddels en feitjes die rondgingen terwijl ze me de eetzaal, keuken, sportvelden, het zwembad, lokalen, schoolbibliotheek, kantoren, andere slaapzalen en uiteindelijk hun favoriete plek lieten zien. De favoriete plek bevond zich in het kleine bos dat zich nog net op het schoolterrein bevond. Eerst was ik bang geweest om er naar toe te gaan, maar ze overtuigde me ervan dat er geen wilde beesten zaten, op konijnen na.
‘Hier houden we om de tijd weleens een feestje’ zei Cynthia vernoegd.
‘Feestje?’ vroeg ik, in het bos een feestje geven? Jakkes.
‘We hebben verder weinig keus, als je betrapt wordt ben je nog niet jarig’ zei Jill.
‘O’ was het enige wat zich nu nog uit mijn mond ontsnapte.
‘En we vergeten bijna de jongens van het St. Lucas.’ Cynthia fleurde, als dat kon, nog meer op.
‘Dat klinkt al beter’ zei ik lachend.
‘Je hebt geluk dat je bij ons in de kamer bent terecht gekomen. Jill heeft erg goede connecties met studenten van het St. Lucas, hè Jill’ zei Cynthia met een speelse lach op haar gezicht.
‘Ja, we hebben het er wel later over. Het is tijd voor thee en zo kan je nog wat andere vriendinnen leren kennen,’ zei Jill die een lichte blos op haar bleke wangen had gekregen toen Cynthia over het St. Lucas was begonnen. Cynthia en ik volgde Jill naar binnen, de eetzaal in. De eetzaal was al aardig vol toen we met zijn drieën aankwamen en een plaatsje zochten aan de vierde tafel van de zes. Ik werd aan nog een aantal meisjes voorgesteld die in hetzelfde jaar als mij zaten. Het liep allemaal verassend goed tot er drie meisjes aankwamen lopen die niet bepaald een vriendelijke blik op me worpen.
‘O, kijk uit. Nicolette heeft een hekel aan nieuwe, vooral Amerikaanse,’ zei Cynthia zachtjes tegen me. Nicolette was lang, had jammer genoeg prachtig honingblond haar en hield haar ijsblauwe ogen strak op mij gericht. Ik keek haar even aan en was toen de eerste die het contact verbrak.
‘Amerikaanse snob’ werd er door een vriendin van Nicolette gesist terwijl ze verder liepen. Ik mocht van mezelf niet reageren. Ik moest ervoor zorgen dat ik geen deel zou uitmaken aan dit kinderachtige gedoe. Ik kon me niet veroorloven om hetzelfde te laten gebeuren…

Reacties: