FanFic.nl

Schrijfwedstrijd CosmicPurple

Humanoid

De klok tikt door met een zwaar geluid.
Om strikt twaalf uur worden de machines geolied. De machines kraken en warmen op. De blinddoeken worden om de hoofden van de mensen gebonden en hun vergeefse kreten worden gesmoord door de steeds oplopende temperatuur die het vocht uit hun lichaam zuigt. Hun zicht is zwart, hun lichaam is bloedheet en hun magen zitten vol onverteerbaar voedsel dat ervoor zorgt dat enzymen zich tegen elkaar keren.
De stoommachine maakt een sissend geluid. De koolvegen op de gezichten van de menselijke producten mengen zich met hun zweet en de druppels vallen rijkelijk neer op de betonnen vloer.
Hun ingewanden vergroten zich wanneer er via hun oren een substantie een weg naar hun hersenen vindt, die vervolgens een impuls geeft naar hun spieren, die zich verdikken als een opgezwollen darm. Hun ogen verkrimpen als van staal, nemen het formaat van een knikker aan en spatten dan uiteen met een lekkend geluid. Een groen soort slijm stroomt over hun wangen, maar wordt toch gedeeltelijk opgevangen door de blinddoeken. Hun zicht verdwijnt binnen enkele seconden, en dit maal niet alleen door de doek voor hun ogen...
Als laatst zet hun huid en vlees uit, die een drie maal grotere omvang krijgt om een zo groot mogelijke massa te produceren.
Hun hersenen groeien mee, zorgen ervoor dat hun immuunsysteem het niet begeeft. Alles wat van noodzaak is om het lichaam intact te houden, neemt tevens toe en houdt de mens in leven.
De stembanden zijn nog aanwezig en laten graag van zich horen door schelle kreten, schreeuwen en pijnlijke gillen. De grote haken doorboren hun nekvlees en dat alles zorgt voor een hels kabaal uit de mond van ieder mens die zich in de ruimte bevindt. De substantie zorgt ervoor dat ze zuur huilen. Hun lichaam lijkt in brand te staan. Met luidde metalige geluiden en haken in hun nek worden ze meters van de grond getild, allemaal aan een stalenlijn. De haken verspreiden zich over de ijzeren balk en voorkomen zo een botsing van het ene lichaam op het andere. De mensen worden een voor een meegesleept door de haak die hun nekvlees openhaalt. De rode vloeistof vloeit over hun naakte lichamen. De haak heeft een stevige grip om hun nekvel, maar lijkt zo gemaakt te zijn dat ze niet uit het nekvel schiet. Het eerste mens komt dichterbij de bron van hitte en begint harder te schreeuwen, tegen te spartelen en lijkt tevergeefs te proberen los te komen. De andere mensen die dit horen doen enigszins mee.
Terwijl het eerste mens in de stoomwolk verdwijnt, klinkt er een mixend geluid. Het eerste mens is ondergedompeld in heet water waarbij zijn huid dikker, meer opgezwollen, geworden is. Mens na mens ondergaat dezelfde lot en sommigen komen er zelfs levend uit en zijn nog springlevend voor het laatste proces…
De kokende en bruisende olie spat in de lucht met bellen uit elkaar. De hoge oven staat te wachten, op zijn heetst. De pret is er af voor de dode mensen, het echte werk begint pas net.
De enkele levende mensen ruiken frituur, aangebrande vlees wanneer de eerste mens door de olie wordt gedompeld en de haak om zijn nek verdwijnt. De overlevenden horen een luidde plof en gespetter van kolkende olie, het teken van een neergevallen lichaam.
Het bittere einde van de levende mensen wordt pijnlijker dan ze gedacht konden hebben. Ze moeten de olie nog doorstaan, zodat hun lichaamshaar verdwijnt. De voeten raken de bovenste laag bruisende olie en worden meteen gegaard.
Het geluid is trommelvlies scheurend wanneer ze tot ver over hun middel de olie in gedompeld zijn, en daarna zijn zij ook niet meer dan een hoopje vlees… Goed vlees.
De mensen komen in hoopjes binnenvallen op een stapeltje. De mensen worden verdeeld in twee geslachten. Nee, niet zo… Het slachten zal pas hier na komen.
Vrouwen en mannen worden gesplitst op de band en komen beide in een aparte ruimte terecht. Eenmaal apart worden de borsten van de vrouwen eraf gesneden en hun kaken uit hun monden gerukt.
Bij de mannen gaat het er gelijk aan toe. De geslachtsdelen komen op een stapeltje in de container terecht en de kaken worden er gelijk afgerukt. Gerukt, ha-ha.
Nadat alles is doorstaan - doorstaan? Er zijn er geen overlevenden -, hun lichamen losse delen zijn geworden en verpakt zijn. Worden ze keurig in een koelcel gestopt en rijden ze daarna in al klaar staande vrachtwagen, het hele land door en worden voor een klein bedrag verkocht aan familieleden, oude kennissen, vrienden en onbekenden.

Mensenvlees raakt in zwang. Door de opmars van de TADV-crisis en beklagenswaardigheid van de mens, is de verkoop van mensenvlees 15 tot 20 procent toegenomen. Een goede vervanger voor rundvlees, of kleven er nog sentimentele bezwaren aan door de mensen zelf? Of hebben de mensen na jarenlang nog steeds niet door dat de wereldbevolking alleen maar kleiner wordt omdat ze elkaar opeten? Wordt kannibalisme een gewoonte? Wie zal het zeggen. We houden u op de hoogte van de laatste nieuwtjes vlak na u heerlijke maaltijd. Eet smakelijk.
De androïde raapt zijn papieren bij een, lacht nog eens in de live draaiende camera en loopt dan de Tv-studio uit terwijl de in de studio vastgebonden mensen beginnen te schreeuwen om hulp.

In een huis, ver verstopt achter de donkere wolken aan de horizon en lange sluikse, donkere bomen, vallen op dezelfde moment vorken uit de handen en kijken de mensen elkaar geschokt aan. Er wordt panisch gelachen door de oudste van het gezin, maar al gauw rent die naar de dichtstbijzijnde gootsteen en leegt zijn hele maaginhoud.
Binnen een paar tellen worden de vingers in de kelen gestopt en proberen de mensen de maaltijd die ze zojuist hebben gegeten eruit te braken. En zo gaat het huis aan huis door in het eindeloos lange rijtje, totdat men beseft waarom die ene neef, nicht, buurman, winkelier, zus of bekende er op een merkwaardige manier niet meer is. Of toch wel? In hun maag of in de riolering? Het deed er niet toe, maar wat er wel zeker toe deed, was dat er nooit meer vlees gegeten werd in wijde omgeving en omstreken.

Reacties: