Hoofdcategorieėn
Home » Vampire Knight » [Doujinshi] Zwarte Hemel » Shi
[Doujinshi] Zwarte Hemel
Shi
Shi
Die volgende nacht wanneer de lessen gedaan waren gingen we naar het parkje van onze school. De maan scheen helder en duizenden sterren fonkelden aan de hemel. Ze wierpen enge schaduwen op de grond en de bomen maakten het akelig donker op dit pad. Niet dat ik er veel last van had. Mijn ogen waren versterkt en gewend aan het donker door het feit dat ik een Vampier was.
Toen we bij het vijvertje kwamen, ging iedereen op het koude gras zitten. Roos met haar vriendje Kazuo dicht bij elkaar en ik dicht bij Dorako. Dorien zat een beetje verder. We begonnen te praten over de meest onzinnigste dingen, maar weken langzamerhand af naar serieuzere onderwerpen.
Ik was Dorako weer eens aan het ondervragen, omdat het duidelijk was dat hij meer wist over het feit dat ik hierheen was gehaald. Ik had het hem al twintig keer gevraagd, maar het enige dat hij wou lossen was dat het in opdracht van Juro was. Ik snapte nog veel dingen niet en niemand wou het mij vertellen. Ze zeiden dat het iets voor later was. Later mijn gat, ja.
“Ik mag ni-“ Dorako werd onderbroken door een geritsel in de struiken achter ons. Alle gesprekken verstomden en we draaiden ons vliegensvlug om. Een vrouw kwam er duidelijk verzwakt uitgekropen. Dorako trok zijn speciaal anti-Vampier zwaard genaamd Touchi en hield het verdedigend voor zich uit.
“Hallo lieve kinderen.”¯ Zei ze vriendelijk en ze probeerde op te staan. Haar witte jurk zat onder het bloed en je zag haar hoektanden heel duidelijk als ze sprak. Toen ze labiel stond, verscheen er een rode gloed in haar ogen. Ze vloog naar ons toe, maar Dorako was sneller en stak het zwaard recht door haar hart. Ze versteende en verging nog geen seconde later tot as.
‘Wat dat was?’ Een Vampier die haar bloeddorst niet in bedwang had leren houden. Een Vampier zonder bloed wordt krankzinnig. Ik kan maanden zonder bloed, omdat ik het geleerd heb, maar een Vampier als haar kan nog geen dag zonder.
Vampiers als haar noemden we Level E’s, omdat ze op de vijfde plek in de Vampier-piramide stonden: Level A was een volbloed, Level B was een Vampier met misschien maar een druppeltje mensenbloed in zijn aders, Level C was een halfbloed, Level D was een gebeten Vampier zoals ik en dan had je de krankzinnige level E’s.
Dorako veegde het bebloede zilveren zwaard af aan het gras en stak het terug in zijn houder.
“Nog een..”¯ Fluisterde Roos geschrokken.
‘Nog een, huh?’ Zou je denken. Ja. Ik heb er al tientallen gezien sinds ik hier ben. De laatste had ik nog geen maand geleden gezien.
“Ik heb geen zin meer om hier te zitten.”¯ Zei Dorien huiverend. Iedereen was het met haar eens en we gingen terug naar de slaapzalen. Dorako en Kazuo gingen met ons mee naar onze kamer.
Die morgen rond vijf uur voor de zon op kwam gingen we verslag doen bij het hoofd van deze school, Kuroi Sora. Het witte lintje rond Dorako’s arm betekende dat hij een toezichthouder was. Hij moest de orde in deze school houden en ik hielp hem vaak.
Dorako legde alles uit aan Sora die aandachtig luisterde en af en toe knikte.
“Ik zal het melden aan Juro-sama.”¯ Zei hij.
“Denk je dat Lamia hierachter zit?”¯ Vroeg Dorako aan hem. Lamia was een gestoorde demon die de oorlog een paar jaar geleden veroorzaakt had. Ze had de voorkeur voor de volbloeden en behandelde mensen en Level E’s als onkruid.
“Ik weet het niet,”¯ Antwoordde Sora hoofdschuddend. “maar waarschijnlijk is het wel zo.”¯
We knikten en verlieten pijnlijk de kamer. Door Lamia waren niet alleen mijn echte ouders vermoord, maar ook Dorako’s ouders.. Zijn moeder was een volbloed en zijn vader een Gebeten Vampier.
Zijn moeder moest boeten voor het feit dat ze verliefd werd op een Gebeten Vampier..
Spannend. 8D