FanFic.nl

[Doujinshi] Zwarte Hemel

Go

Go

Kuroi had ons de volgende nacht opdracht te geven om te patrouilleren in het parkje. Hij was bang dat er nog meer Level E’s gingen aanvallen. We gingen er heen, hand in hand. We liepen weer tussen de dichte bossen door en hoorden hier en daar geritsel. Toen we bij het vijvertje aankwamen, waar de volle maan helder op weerspiegeld werd, zagen we dat onze plek was ingenomen.
Maisa en haar Shinigami vriendje Kenta Dai zaten op de bank te zoenen. We keken elkaar lachend aan en sprongen uit de bosjes.
“Zozo, stiekem zoenen in het park!”� Zei Dorako grappend. Maisa en Dai lieten elkaar snel los en kregen een lichte blos op hun witte wangen.
“Ik wil niet weten wat jullie hier dan komen doen.”� Zei Dai grijnzend. Dai was het perfecte type voor Maisa. ‘Tall, Dark and Handsome’ noemde ze hem altijd.
“Nou, ik kreeg de opdracht om hier te patrouilleren van het schoolhoofd Kuroi Sora.”� Zei Dorako terwijl hij een vals goudkleurig certificaat uit zijn zakken haalde en liet zien aan Dai en Maisa.
“Zo zit dat.”� Zei Maisa knikkend.
“Jup.”� Antwoordde Dorako zelfverzekerd.
“En wat doet Ellen dan bij jou?”� Vroeg ze met een knipoog. Het werd stil. Ik moest grijnzen, want Dorako had de strijd verloren. Terwijl hij naar argumenterende woorden zocht, klonk het geritsel in de struiken nog duidelijker dan anders.
“Wat is dat geritsel toch?”� Vroeg Maisa turend naar de bosjes. Ik keek ook naar de bosjes en meende een figuur achter een boom te zien staan.
“Dorako, hou Toushi klaar.”� Beval ik fluisterend. Dorako trok zijn zwaard niet-begrijpend en ik wees naar de boom waarachter de donkere schim stond. Hij zag het ook en zijn blik verharde.
“Wat nu?”� Vroeg Dorako fluisterend. Ik deed mijn mond open om te antwoorden, maar een scherpe pijn in mijn schouder hield me tegen.

“Ik ben een Vampier, hé?”� Vroeg ik ongelovig aan Hiou Juro. De jongeman keek mij glimlachend aan vanuit zijn chaise longue en knikte zachtjes. Het glas in mijn hand viel op de grond en spatte in duizenden scherven uit elkaar.
Juro stond op en liep soepel naar me heen. Hij sloeg zijn arm om mijn schouders heen.
“Het is goed.”� Zei hij zacht.
“Hoe kan een bloedzuigend wezen goed zijn?”� Vroeg ik bijna huilend. Juro glimlachte.
“We zullen je alles leren over Vampiers, maar zo slecht zijn we niet. We doden geen mensen.”� Zei hij geruststellend.
“Jullie bijten hen.”� Zei ik, maar ik moest mezelf corrigeren: “Wij bijten hen.”�
“Maak je daar maar geen zorgen over.”� Zei Juro en hij gaf me een knuffel. Op een of andere manier voelde ik me veilig bij hem. Hij leek een vertrouwd iemand, maar ik kon hem niet plaatsen..

-

“Dit is Maisa Keramie.”� Zei Hiou Juro. Het was twee dagen na mijn ‘ontvoering’, als ik het zo mocht noemen.
‘Hey!”� Begroette Maisa me vrolijk.
“Hoi.”� Stammelde ik. Volgens Juro was ze een Shinigami en ik had geen enkel idee wat dat was.
“Ik hoop dat je het hier leuk gaat vinden.”� Zei haar vriendje Dai. Hij woonde ook nog maar enkele dagen bij haar vertelde Juro.
Ik glimlachte onzeker en Maisa vroeg of ze mij een rondleiding door mijn nieuwe thuis mocht geven. Ik knikte en ze liet mij elke kamer van het huis zien. Het was klein, maar gezellig.
Toen we in mijn nieuwe kamer kwamen, plofte ik op mijn bed. Maisa ratelde over wat ik er allemaal mee mocht doen en toen ze uitgebabbeld was, kwam ze naast mij zitten.
“Heb je zin in een ijsje?”� Vroeg Maisa lief en ik knikte glimlachend. “Jij ook Juro?”�
“Nee, bedank. Ik moet zo weer gaan.”� Zei Juro.
Maisa stond weer op en ik deed hetzelfde.
“Ellen,”� begon Juro. “Ik weet zeker dat je het hier leuk gaat vinden en als je me nodig hebt kan je me altijd opzoeken.”�
Hij gaf me een knuffel. Twee dagen lang heb ik met hem opgetrokken en in die twee dagen waren we goed bevriend geworden. Het leek alsof we elkaar al jaren kenden.

Ik werd weer wakker. Dorako boog zich over mij heen.
“Wat is er gebeurd?”� Vroeg ik stamelend.
“We werden aangevallen door Lamia’s leger.”� Antwoordde Dorako direct.

Reacties: