FanFic.nl

Alpha

Dos

Laat maar zien dan.
Ik negeerde hem en vestigde mijn aandacht op mijn vrienden.
Lijn. blafte ik.
Mijn roedel reageerde razendsnel, nog geen seconde later zaten naast elkaar op een min of meer rechte rij. Ik liep heen en weer met zwiepende staart en mijn hoofd laag. Ik voelde de woede in mijn lijf opborrelen, een razernij die overging op de rest van de Pack.
Kijk nu eens naar jezelf.
Andrez kon zijn opwinding nauwelijks verbergen, ze waren allemaal dol op mijn trainignstechnieken. Dat was ook Sam niet ontgaan.
Ze zijn wel enthousiast, die hondjes van je.
Ik negeerde hem opnieuw.
Kijk nou verdomme eens hoe jullie erbij zitten. Stelletje slappelingen! Net een hoop chihuahuas bij elkaar!
Dario's gehuil galmde over het terrein. Hij was de opvliegendste, maar ook de beste vechter. Voor zijn neus hou ik mijn pas in.
Kom dan, Dario. Ben je bang?
Hij trilde van woede, keek strak voor zich uit. Ik bracht mijn neus tot op centimeters van de zijne. Hij gaf geen kik.
Poesje, siste ik zachtjes.
Een dreigend gegrom kwam uit zijn keel, maar verder veroerde hij zich niet. De spanning was te snijden, alle ogen waren gericht op mij en Dario.
Ik deed of ik verderliep. Op het laatste moment draaide ik me om en dwong hem uit de rij te gaan, tussen de twee groepen in.
Hij dreigde, onze oren lagen plat en onze vacht stond overeind. Ik wist dat hij ervan genoot. Hij mocht de agressie die de Quileute bij hem opwekten, nu afreageren op mij.
We draaiden in cirkels, wetend dat we elkaars gelijke waren. Of toch bijna. Toen hij me aanviel, was ik net iets sneller dan hij, en ook zijn volgende pogingen mislukten. Ik daarentegen, had slechts een sprong nodig.
Mijn kaken omringden zijn nek, en nahijgend bleef hij op de grond liggen. Ik won. Mijn oren draaiden zich tevreden naar voor, en ik likte hem zachtjes over zijn neus.
Prima, Dario. Heel goed gedaan.
Het was hem gelukt me langer dan een halve minuut op afstand te houden, en dat is in onze roedel een absoluut record. Hij vleide zijn hoofd tegen mijn kin en beet zachtjes in mijn vacht.
Ik duwde hem weg.
Niet te close, ik weet niet wat die watjes gewend zijn.
Zijn bovenlip krulde zich in een grijns, en ik wist dat hij hen uitlachte. Ik ook.

Reacties: