Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Lucky, this has been happened <--afgerond » 5
Lucky, this has been happened <--afgerond
5
Mike:
Het was allemaal veel te snel gegaan. toen ik Morris hoorde schreeuwen was mijn eerste gedachte, de meiden! mijn zusjes zijn flink belangrijk in mijn leven. ook al heb ik af en toe een enorme hekel aan die twee, toch hou ik van ze. ze zijn gewoon mijn kleine zusjes en die moet ik beschermen! Regina stond bij de trap. ik liep gelijk naar Cilla. en ja toen ging alles dus te vlug voor woorden. Reg sneed zichzelf en vervolgens sneed Morris haar. ik schreeuwde en Cilla gilde. Cill glipte langs me voor ik het wist en sloeg Morris midden in het gezicht. een enorme krak weerklonk. Cill had waarschijnlijk de neus van Morris gebroken. hij viel stijl achterover van de trap en bleef beneden liggen. verder hoefde ik niet te denken. ik pakte de tassen van de tweeling en mezelf en wierp die hun toe. Cilla had Regina bij haar bovenarm gepakt en loodste haar de trap af om Morris heen.
in de keuken zat mam. ze glimlachte flauwtjes naar ons. haar ogen stonden leeg. volgens mij hadden Cill en Reg dat ook gezien. ze wees naar de deur en wij stormde naar buiten. ik wist een ding zeker. ik zou terug komen om mam te helpen.
we rende en rende maar. een paar meter voor het huis van Larissa ging het fout. Regina zakte in en viel neer op de grond. ik kon mezelf wel wat aan doen! door het vluchtten van Morris had ik niet nagedacht over de kritieke toestand van Regina! nu lag ze bewusteloos op de grond terwijl er bloed uit haar polsen stroomde.
Cill begon te gillen. ze rende naar Regina toe en liet zich op haar knieën bij haar neervallen. ze begon te huilen. tranen stroomde over haar wangen en ze huilde met veel smart. ik voelde ook tranen uit mijn ooghoeken komen en liet ze toe. snel trok ik Cilla weg bij Regina. 'Cill nu niet janken! ga naar Larissa en vraag haar om hulp! ik bel een ambulance!' Cill hield op met snikken en hield zich groot. ze rende zo hard ze kon weg en ik griste mijn mobiel tevoorschijn. laat alsjeblieft de batterij niet leeg zijn bad ik. Yes! ik had geluk. snel toetste ik het nummer in en kreeg een dame van de alarmcentrale aan de lijn. Ik legde alles gehaast uit terwijl ik met mijn broekriem de arm van Regina afbond om te voorkomen dat er nog meer bloed zou weg stromen.
even later was er al een ambulance. Cilla wist zich op de een of andere manier groot te houden ze huilde niet maar je zag dat ze enorme pijn leed. Larissa en Lilly stonden wel te huilen. Regina werd de ambulance ingebracht en twee broeders kwamen vragen of we mee wilde. Lilly en Larissa zeiden dat wij mee moesten gaan. wij zijn haar familie en zij zouden later wel komen op de fiets. ik knikte en we stapte vervolgens in. met een enorme vaart reden we naar het ziekenhuis. gelijk daar aangekomen werd Regina naar de eerste hulp gebracht. wij moesten de situatie uitleggen aan een aantal doktoren en zusters. we zeiden niets over Morris en zeiden dat het een ongelukje was. de doktoren zeiden dat wij in de wachtkamer moesten wachten op nieuws en dat we in het ziekenhuis konden blijven zo lang als nodig was. we knikte en de doktoren gingen weg. een aantal zusters vroegen of we wat wilde drinken of eten maar ik was te gespannen. Cilla wilde ook al niets.
lange uren zouden nog volgen. ik vulde de tijd met piekeren en peinzen.
Cilla:
Ik zat hier nu al dik 2 uur. Mike liep maar heen en weer en had spanning van hier tot Tokyo. ik was uitdrukkingsloos. het lukte me gewoon nog niet verdriet te uiten. uiteindelijk stond ik op en drukte Mike in een stoel. 'ga zitten en rust even. ik ga drinken halen beneden. ik heb geld bij me en nu niet piekeren.' hierna liep ik weg. drie trappen af. ik had geen zin in de lift en lopen zou me misschien goed doen. even afleiding. trap tree,trap tree, trap tree. beneden. gang, hal, restaurant, frisdrankautomaat. ik haalde een flesje water voor mezelf en een Fanta voor Mike. weer terug. restaurant, hal, gang trap.
tree trap, tree trap, tree trap, tree... boem? ja boem! ik knal hard tegen iemand op en voor ik het weet rol ik samen met diegene de trap af. 'auw...' hoor ik degene die boven op me gevallen is droog zeggen. 'dat was de trap.' De persoon waartegen ik opgeknald ben gaat van me af en nu zitten we beide op de grond aan het eind van de trap. het is super rustig in het ziekenhuis en er lopen dan ook amper mensen rond. 'sorry, ik had je niet gezien. een vriend van mij ligt hier op de 3e etage en ik moest even drinken halen. maar was denk ik iets te ver in gedachtes.' bij het woord 3e etage knapt er iets. ik voel nu pas dat het doordringt wat er gebeurd is. tranen beginnen te stromen. verdriet voel ik niet maar het uit zich wel. door de tranen zie ik de persoon voor me niet goed. het is een jongen dat wel. dat kun je horen aan zijn stem. ik hoor dat hij schrikt. 'hé, heb ik je pijn gedaan? dat was echt niet de bedoeling!' ik schud mijn hoofd en sla mijn handen voor mijn ogen. met horten en storten komt alles eruit. dat Regina, mijn twinsister for ever, door zichzelf en Morris gesneden is en dat ze nu op intensive care ligt. dat Mike, Regina en ik nu niet meer naar huis konden en dat alles fout ging.
ik had nog nooit zoveel verteld over mijn privé leven. ik was altijd al erg gesloten. het verbaasde me dan ook dat ik dit zomaar tegen een wild vreemde zei midden in het ziekenhuis! tot mijn verbazing reageerde de persoon zoals ik nog nooit verwacht had.
hij sloeg een arm rond me heen en suste me tot mijn tranen op waren. daarna trok hij me overeind en loodste me de trap op. ik kon alleen maar naar mijn voeten kijken. ik voelde me zo leeg. tot zonet dan even. het voelde zo raar, een beschermende arm rond je heen. Mike deed dat ook wel eens maar dan voelde het... anders... meer echt als broer en zus zijnde.
boven bij de afdeling waar ik moest zijn aangekomen kwamen drie mensen op me af. ik kon alleen hun schoenen zien. ik kon de stem van Mike horen. 'waar was je! ik was doodongerust! ik kan het al niet hebben dat Reg hier ligt maar als jij ook verdwijnt kan ik het echt niet meer hebben wil je me nooit meer zo laten schrikken?' alles kwam er in een zucht uit. ik knikte alleen maar. 'en wie is dit Tom?' hoorde ik een stem zeggen. 'geen idee wie dit is. maar ik botste tegen haar op bij de trappen en toen begon ze te huilen maar niet omdat we gevallen waren. maar dat ligt bij haar privé. ik heb haar maar meegenomen ze was nogal overstuur. maar haar zus ligt hier ook dus tja...'
eindelijk hief ik mijn hoofd op en keek ik in twee bruine ogen die bezorgt stonden. ik schrok even. die twee ogen kende ik maar al te goed. van foto's en televisie dan wel maar even goed! ik herkende deze ogen uit duizenden! ze waren van Tom Kaulitz. al waren ze in het echt wel anders. de sprankeling straalde niet maar stond bezorgd. ik wilde wat zeggen maar sloot mijn mond vervolgens weer. 'gaat het?' vroeg hij aan mij. 'n..nee' stamelde ik. 'geef haar even de ruimte. ze is nog steeds verward denk ik.' zegt Mike. ik knipper even een aantal keer met mij ogen en kijk even om me heen. Hierna schrik ik nog meer. Georg en Bill staan er ook! de mensen van de band waar ik en Regina nu al zo lang fan van zijn staan nu hier voor mijn neus. 'geef haar maar wat te drinken. ze is van ons geschrokken.' zegt Bill. Tom pakt mijn flesje water en draait hem open. ik neem hem aan en neem even een paar grote slokken. mijn gedachtes zijn gelijk weer helder.
's ss sorry.' stotter ik. 'het is allemaal even schrikken.' de jongens knikken. ik schud even mijn hoofd en kraam even wat onzin letters eruit. 'zo. even overnieuw. ik heb me nog niet eens fatsoenlijk voorgesteld.' Tom grinnikt. 'begrijp ik. maar dat maakt niet veel uit. je was nogal overstuur.' ik knik beschamend. 'nou, ik ben Cilla. en dit is mijn grote broer Mike.' Mike schud de handen van de jongens. 'mijn tweeling zusjes zijn flinke fans van jullie. ik denk dat Cill daarom schrok.' gelijk als hij Regina's naam zegt word hij weer somber. 'hé het is niet erg. je mag treuren. wij zijn hier omdat Gustav een ongeluk heeft gehad. dat is ook niet de leukste situatie.' zegt Georg.
Tom:
We zitten hier nu al 4 uur lang. Mike heeft verteld wat er met Regina gebeurd is. hij heeft het er zo te zien heel moeilijk mee. het is niet niks hun thuissituatie. die stiefvader van hun, Morris, moet zeker gestoord zijn! ik kijk de hele tijd stiekem naar Cilla. ze is een hele mooie meid. zelf nu ze zo treurig is. ik vraag me af hoe haar tweelingzusje eruit ziet. ik snap wat ze voelt. omdat ik zelf ook een twin heb. Bill natuurlijk. en hij is alles voor mij!
wij vertellen wat er met Gustav gebeurd is. 'hij was aan het trainen met gewichten en toen is zo'n ding op zijn borstkas gevallen. nu heeft hij kneuzingen en een paar gebroken ribben. het gevaarlijke is alleen dat er twee ribben vlak bij zijn longen zitten en als ze niet voorzichtig zijn doorboren die ribben zijn longen en is het gedaan met Gustav.' verteld Georg. Cilla en Mike kijken ons meelevend aan.'nu moet hij hier een aantal dagen blijven.' op dat moment komt er een arts. Mike springt gelijk op. 'is er nieuws over Regina?' vraagt hij gelijk. de doktor gebaart hem te gaan zitten en begint vervolgens zijn verhaal. 'de jonge dame heeft geluk gehad. ze was in kritieke toestand door de hoeveelheid bloedverlies. maar ze heeft nu extra bloed gekregen en komt er wel weer bovenop. ze zal alleen enige tijd hier moeten blijven. en o ja, voor de heren van Gustav, we moesten hem naar een andere kamer brengen. dezelfde kamer als waar de jonge dame Regina nu ligt. over een klein half uurtje kunnen jullie allemaal naar binnen maar wel voorzichtig zijn. beide kunnen misschien niet alles meer herinneren.' de doktor stond op en groette ons. Cilla had weer tranen in haar ogen maar dit keer met een glimlach. ze was lief als ze lachte. ze omhelsde eerst haar broer en vloog vervolgens mij om de nek. 'dank je.' zei ze waarna ze vervolgens met een rode blos op haar wangen los liet en breed glimlachte. ik voelde me lichtjes worden en voelde dat ik zelf ook lichtjes bloosde. wacht even... ik die bloos? dit is nieuw...
Reacties:
Oké hha nu ga ik echt x'D
man ik was al half vergeten hoe het helemaal ging x'D
maar nu MOET ik slapen haha dus ga ik niet verder lezen o.o
aah das moeilijk x';D