FanFic.nl

Alpha

Cuatro

Ik strompelde door het bos. Mijn hoofd was leeg, ik had mijn roedel gevraagd terug mens te worden. Ik wilde alleen zijn.
Mijn flank was stilaan aan het genezen, maar de kloppende pijn verdween slechts tergend langzaam. Ik haatte het wanneer anderen me inwreven wat ik was. Ik was een monster, een eenzaat. Ik was een verschoppeling, weggejaagd door de mensen waar ik van hield.
Ik vergeet nooit meer mijn vaders gezicht toen ik hem opbiechtte wat ik was. In ons dorp was het een taboe, niemand mocht er iets mee te maken hebben. Hij verbood me ooit nog in zijn buurt te komen, mijn moeder heeft me samen met hem al snikkend de bossen ingejaagd. Ik was alleen.
Tot ik hen tegenkwam. Jongens waarvan ik zeker wist dat ze werk hadden gevonden in de stad, en dat ze er woonden en een gezin wilden stichten. Ze deelden mijn lot, waren net als ik vogelvrij verklaard door hun familie. Ze ontvingen me met open armen, ik herkende enkele van mijn oude speelkameraadjes in hen. Ik merkte welke voordelen de roedel bood, maar mijn privacy moest ik ervoor opgeven.
We hadden geen leider, we namen de beslissingen samen. We besloten samen om naar het noorden te trekken. Tot het gevaar kwam kijken.
We kenden het wezen niet, maar ons instinct vertelde ons dat we tegen hem moesten vechten, en niet mochten opgeven tot hij stierf. Het lukte ons, en hoewel we niemand verloren hadden, voelden we ons gebroken.
Wij waren geen van allen moordenaars, en nu hadden we iets gedood dat veel op een mens leek. Maar zijn vuurrode ogen en bleke huid verried dat het geen mens was, zijn bloeddorst was een gevaar voor alles wat ademde.
Ik was de eerste die bedacht dat onze kinderverhaaltjes over Dracula wel eens realistischer konden zijn dan wij durfde vermoeden. En ik was ook de enige die er als kind al interesse voor toonde. Toen we op een nacht het tweede exemplaar tegen kwamen, waren we zeker dat het geen fabeltjes waren.
Die nacht staken we de grens van Mexico over naar de Verenigde Staten, en ik werd tot leider benoemd. Ik was de beste vechter, de denker van de groep en de bedachtzame.
En dat was ik nog steeds.

Reacties: