FanFic.nl

Mijn tijdelijke broer. [TC]

Hoofdstuk 3.

Enjoy! ^^
En bedankt voor de reacties, they make me happy. <33

‘Euh, Tom?’ vroeg Bill die avond, een uur nadat Anne was vertrokken. Het had Anne zwaar gevallen; ze had gehuild en met tegenzin had ze huize Trümper verlaten. Bill had gezien hoe Tom had gereageerd toen zijn moeder hem vertelde dat ze vertrok. Hij had haar dingen toegesist, die zo erg kwetsend waren, dat hij het overstuurde gedrag van Anne maar al te goed begreep. Hij hoorde hem nog de woorden fluisteren, op zo’n kille toon dat het hem liet rillen.

Eindelijk draaide Tom zich om en keek Bill vragend aan, zijn blik niet nieuwsgierig, maar geërgerd. ‘Zou je me willen helpen met je koffers naar boven brengen? Het lukt me niet alleen,’ zei Bill zachtjes, alsof hij bang was voor de jongen, wat hij misschien ook wel was.
‘Ik ben iets aan het kijken.’ En zijn hoofd draaide weer richting de televisie.

‘Euhm.’ Shit, wat moest hij nou zeggen?

‘Dan breng je ze vanavond zelf maar naar boven en help ik je ook niet meer,’ zei Bill. Hij ademde trillerig uit, zijn hart flink bonzend in zijn borstkas. Tom draaide zijn hoofd met een ruk om en snauwde: ‘Best.’ Met een ander woord erachteraan, maar Bill wist niet zeker of hij het goed gehoord had of niet. Hij wachtte tot Tom opstond en sloffend voor hem langs liep. Automatisch deinsde Bill iets achteruit, zo gauw de jongen langs hem heenliep, waardoor deze een wenkbrauw omhoog trok en geniepig lachte. ‘Ben je bang voor me?’ fluisterde hij op kille toon en draaide zich om, zodat zijn lichaam dicht tegen dat van Bill aankwam te staan. ‘N-nee,’ stotterde deze en zijn ogen schoten haastig heen en weer rond de kamer, de blik van de jongen voor hem ontwijkend.

Tom grijnsde een akelige glimlach en zijn ogen twinkelden zodra hij het lichaam van Bill zag trillen.
‘Ga je nog helpen of moet ik wel alles alleen doen?’
Verbaasd keek Bill om zich heen en besefte dat hij verstijfd was blijven staan, zonder door te hebben dat Tom allang weg was gelopen. ‘I-ik kom.’

~~

Bill voelde zich opgelucht toen de laatste koffer eindelijk boven was en in de logeerkamer stond, zodat hij Tom alleen kon laten en zich daardoor niet meer onder zijn scherpe blik bevond.
‘Ik ga even douchen,’ zei Bill en vroeg zich na die woorden meteen af waarom hij dit zojuist vertelde. Alsof Tom dat wat interesseerde.

‘Mag ik erbij komen?’

‘W-wat?’ stotterde Bill en zijn ogen vergrootte zich, terwijl hij voelde hoe zijn wangen knalrood kleurden. Hij vervloekte dit, maar kon het niet helpen.
Tom grijnsde en wiebelde met zijn wenkbrauwen, waarnaar hij de logeerkamer inliep en de deur met een knal dichtsmeet.
Dit voorval liet Bill verbaasd naar de deur staren, terwijl hij probeerde te vatten wat er net was gebeurd; Toms woorden in zijn hoofd herhalend. Had hij een grapje gemaakt?
Probeerde de jongen hem te peilen? Te pesten? Zou hij weten dat Bill homo was?

Bill slaakte een zucht, waardoor hij ophield met zichzelf vragen stellen en liep naar zijn eigen kamer, waar hij schoon ondergoed pakte en daarmee doorliep naar de badkamer. Hij sloot de deur zonder deze op slot te draaien en zette de douche aan.
Hij trok zijn kleren vliegensvlug uit en stapte toen onder de warme stralen, om vervolgens het douchegordijn dicht te trekken. Terwijl hij zich inzeepte zong hij een liedje, waarvan hij de naam alweer vergeten was.
‘Hallo Bill.’

Met een gil draaide Bill zich om, gleed bijna uit, maar kon zich nog net vastgrijpen aan het douchegordijn, waardoor deze kapot scheurde en met veel kabaal naar beneden viel.
‘Niet schrikken,’ zei Tom droog, maar hij grijnsde en leek geamuseerd. Bills hart bonkte in zijn borstkas en hij moest zijn hand erop leggen en zijn ogen sluiten, om zichzelf zo te bedaren. Hij was nog nooit zo geschrokken.
‘Mooie tattoo.’
Bill sperde zijn ogen open en keek naar beneden. Hij zag dat hij compleet naakt was en gelijk voelde hij zijn wangen knalrood worden. ‘Tattoos,’ verbeterde Tom zichzelf, waarop Bill hem schichtig aankeek en stotterde: ‘G-ga weg!’
Tom grijnsde en mompelde: ‘Ik wilde enkel tandenpoetsen en de deur was open, dus ik dacht: wat kan het voor kwaad? Wist ik veel dat je zo ging schrikken.’
Bill slikte een keer en zei zachtjes: ‘Ik had gewoon niet verwacht dat iemand binnen zou komen.’
Tom grijnsde opnieuw en draaide zich toen om. ‘Je vind het toch niet erg als ik hier blijf? Je mag gerust verder gaan zingen hoor.’

‘Ik zong niet,’ zei Bill, maar zijn dieprode wangen verraadde hem.

‘Oké,’ zei Tom simpelweg en pakte een tandenborstel uit het bakje. Hij spoot er een klodder tandpasta op, om hem vervolgens nat te maken onder de kraan. ‘Euh, dat is mijn tandenborstel,’ zei Bill en beet bij die woorden op zijn lip. Hij voelde zich ongemakkelijk, wat op zich logisch was, aangezien hij compleet naakt was. Maar daar lag het niet aan, alsof hij een goede indruk wilde maken en bang was dat als hij een bekritiserende opmerking maakte, Tom hem minder aardig zou vinden.

‘Oké,’ beantwoordde Tom zijn opmerking, maar stak de tandenborstel gewoon in zijn mond.

Reacties: