FanFic.nl

LDGG, Music and Me

chapter one - one the streets

een deuntje komt in me op, terwijl ik eenzaam op een reling op het station zit. verschillende mensen komen langs me, en kijken naar mijn gitaarhoes die
op de grond ligt als geldbakje en naar de gitaar die ik aan het stemmen ben. ik pak mijn gitaar beter vas en begin wat te pingelen. een tekst rolt
mijn hoofd binnnen en ik kijk om me heen. Dagelijks zit ik hier op mijn vaste plekje te spelen om wat geld te verdienen. Wat kan ik anders doen? Mijn ouders hebben me op straat gezet toen ik van school werd gestuurd, en verder heb ik geen familie. ik leef overdag op straat, en 's avonds slaap ik vaak bij een vriend. ik begin te zingen en leg al mijn gevoel erin. een paar reizigers met grote rugzakken blijven even staan kijken en gooien wat klein geld in mijn hoes. ik knik naar ze en ze geven me een glimlach terug. Plots staat er een klein vrouwjte voor mijn neus die 5 dollar in mijn hoed doet. ze blijft me aankijken en aansporen om te blijven spelen. het vrouwtje staat wat gebogen, heeft een lange bloemetjesjurk aan en een grote zonnebril op. wanneer ik een vrolijker nummer begin te spelen gaat ze uitgebreid mee staan klappen. Steeds meer mensen komen om ons heen staan en volgen het vrouwtje. Wanneer ik klaar ben met spelen bedank ik het publiek. Het vrouwjte staat er nog steeds en kleurt rood. 'Mag ik toevallig wat vragen?' ik knik en lach. 'Doet u ook wat bekendere nummers?' 'het ligt eraan of ik ze ken mevrouw, anders wil ik het graag voor u spelen.' de vrouw glimlacht. 'kent u nummers van Lady Gaga?' ik knik. 'ow dan weet ik al wat ik voor u ga spelen!' Het vrouwtje kijkt me vragend aan. 'ik heb een eigen versie van Bad Romance, vind u dat goed?' de vrouw knikt lachend en ik begin wat akkoorden aan te slaan. steeds meer vormt het naar mijn nummer, nu maar hopen dat ze het waarderen.

'Caught in a bad romaaanceee.' ik eindig mijn nummer met de laatste akkoorden en kijk dan om me heen. de groep is steeds groter geworden. 'Dank u wel' zeg ik voorzichtig als het stil is na het applaus. alle mensen geven wat geld in mijn gitaarhoes en lopen weg. Wanneer ik kijk wat er allemaal in zit, zie ik niet alleen geld maar ook een kaartje liggen. op het kaartje staat Tref me om 20h in het hotel hier tegenover, XLDGG ik kijk op het kaartje of er nog meer op staat maar dat was het. ik bedenk me dat ik geen idee heb wie LDGG is, en ook dat ik niet weet hoelaat het ondertussen is. De tijd doet er niet zo toe als je op straat leeft. 'Pardon mevrouw, weet u toevallig hoe laat het is?' de vrouw kijkt op haar horloge en zegt dan dat het half 8 is. ik bedank haar en loop snel naar de macdonalds. ik heb nog niets gegeten vanavond, en nu heb ik er weer het geld voor. ik haalde wat eten en liep naar een rustig hoekje. Daar aangekomen haald ik mijn geld wat ik verdiend had in de tijd die ik daar gezeten had en telde het. het was ongeveer dertig dollar en dat was erg veel voor een dag. ik keek nog een keer naar het kaartje. LDGG, wat een raadsel. Wanneer ik alles opgegeten en opgeruimd heb loop ik richting het hotel, waar ik in de lobbie ga zitten wachten tot het 8 uur is en ik eindelijk erachter kan komen wie die LDGG nou is.

Reacties: