FanFic.nl

Drugs VS Love

Hoofdstuk 16: Pijn is fijn en bloed is goed

POV Vivian
‘Rustig Dave, kom op!’ Vanuit paniek begon ik te schreeuwen. Dave lag te schudden op de bank. Hij greep naar mijn hand. ‘Ja, rustig, ik ben hier. Moet ik de ambulance echt niet bellen?’ Dave schudde hevig zijn hoofd. Hij kneep zijn ogen dicht en probeerde niet te schreeuwen.
Het was ongeveer een kwartier geleden begonnen. We zaten gewoon op de bank, een filmpje te kijken. En plots begon hij te beven en zijn ogen werden rood.
Ik dacht dat hij een allergische aanval had. Maar hij begon opeens over ‘klote drugs’ te praten.
Ik liet zijn hand los en liep resoluut naar zijn jack. ‘Vivian? Geen ziekenhuis.’ Kreunde hij. Met mijn hoofd schuddend liep ik door. Waarschijnlijk zag hij dat niet, jammer dan.
Snel doorzocht ik zijn jack en uiteindelijk vond ik wat ik wilde hebben.
Met de spuit en de vloeistof in mijn hand liep ik terug naar de bank.
‘Ik heb geen idee hoe dit moet, sorry als ik je pijn doe.’ Mompelde ik. Dave draaide zijn hoofd opzij en keek me bang aan. ‘Anders ga je misschien dood.’ Piepte ik. Ondertussen prikte ik de naald in het zakje en die zoog de vloeistof op.
Stevig pakte ik Dave zijn arm vast. ‘Ik ga echt niet dood hoor.’ Zei Dave.
Zuchtend prikte ik de naald in zijn arm. Dave schreeuwde het uit. ‘Shit.’ Riep ik. ‘Nee, dit is goed, zo hoort het.’ Zei Dave licht hijgend.
Verbaasd spoot ik de vloeistof erin. God, nooit gedacht dat ik drugs in iemands lichaam ging spuiten.

POV Dave
Na een tijdje trok de pijn weg. Mijn hoofd voelde nog een beetje dof.
Vivian keek me, vanaf een stoel, angstig aan. ‘Sorry.’ En ik stak mijn armen uitnodigend uit. Twijfelend liep ze naar me toe. ‘Echt waar, ik beloof dat ik af zal kicken.’
Door die zin leek ze overtuigd te zijn. Ze liet zich in mijn armen zakken en kuste me.
Waar heb ik haar toch aan verdiend?

Reacties: