FanFic.nl

Our house

11 (...) elve, elf

'computer's zijn irritant'zuchte hij. 'niet zo irritant als silvan'verbeterde ik hem. Bink plofte naast me neer en plante ene kust op mijn kruin.ik legde mijn hoofd tegen zijn borst. vlinders vlogen door mijn maag.'silvan is aan het jagen'hintte Bink. ik lachte kort terwijl ik figuurtjes op zijn hand tekende.

'Ben er weer,'riep iktegen niemand in het bijzonder. Ik zag Memphis in het hoekje van de bank zitten.
Ze stonk. Blí»ghh. Nog ee nweerwolf erbij.
'Wat is er?'vroeg ik, ondanks de stank en ging naast haar zitten.
'Ik.. Ik.. Ik wilde even.. praten..' En ineens barstte ze in tranen uit.
'Hey, rustig..' probeerde ik. Had ik nou mijn vaders gave maar! 'Wat is er?'
'Ik.. Ik...' haperde ze. 'Ik..' ze slikte. 'Ik wil mijn ouders terug.'flusiterde ze toen. Ik sloeg mijn allebei mijn armen om haar heen.
'Shht..' Ik veegde een traan van haar wang. 'Ik weet niet hoe.. Maar ik ehb het gevoel dat dat gaat gebeuren. Eventjes.. Vanacht,'voorspelde ik. Hoopvol keek ze me aan. Ik knikte.
'Ik moet alleen even contact zoeken met mijn moeder..' Ik gaf haar een kus op haar wang, en ik liep naar boven.

Carlisle liet me binnen. 'Zit op de bank,' zei hij en ik liep naar mijn zusje. 'Ach...' zei ik en ik sloeg mijn armen om haar heen. 'Denk je dat mama ons kan zien? En Bo en papa?' 'Eh... ik denk van wel,' loog ik. Ik dacht het dus niet, ze waren dood. Tenzij Silvan weer eng ging doen en geestecontact ging zoeken.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.