FanFic.nl

Jolene [Five-shot]

Intrige

Binnen was het erger dan buiten. Warm, rokerig, broeierig. Muziek werd eerder gevoeld dan gehoord. Sigarettenrook dwarrelde als wolken van blauwgrijs stof door de ruimte. Het stonk er vreselijk, naar alcohol - en dan vooral rum - en zweet. Glazen en flessen rinkelden en tikten tegen elkaar. Er werd druk gebabbeld.
Tom wilde zijn mond openen maar Jolene was hem voor door haar vinger op zijn lippen te leggen en hem mee de menigte in te trekken. Langs alle kanten voelde hij lichamen, bezwete en warme lichamen. Hij voelde zich ongemakkelijk, hier hoorde hij niet eens thuis.
Maar daar kwam snel een einde aan, toen ze aan de andere kant van de ruimte weer uit de massa kwamen. De hele muur aan die kant bestond uit glazen rechthoeken, even groot als de glazen deur die zich precies in het midden bevond. Jolene vond hem meteen, Tom knipperde en merkte hem nu pas op.
Buiten leek het plots veel koeler dan een minuut geleden, toen ze nog niet onder het zweet van anderen hadden gezeten. Binnen waren veel mensen, maar daar buiten nog veel meer.
Een binnenkoer, omringd door staalgrijze hekken, bijna volledig bedekt met klimop. De buitenlampen gooiden een fel, geelwit licht op het tafereel: Dansende mensen. Hier was de muziek veel duidelijker.
Ze sloeg haar armen om zijn nek en trok zijn hoofd wat naar haar toe.
‘Enjoy.’ fluisterde ze zachtjes in zijn oor en trok hem toen de primitieve dansvloer op.
In de groep mensen gingen ze op alsof ze hetzelfde waren, hier dansten en dan verder gingen met hun leven, maar zo zat het niet helemaal in elkaar. Tom voelde iets dat hij nog nooit had gevoeld, en of dat nu kwam omdat hij haar niet kende, of omdat ze hem veilig deed voelen op een onbezonnen en gevaarlijke manier, of misschien omdat hij honger had. Maar het meest voor de hand liggend was nog dat ze gewoonweg prachtig was. Maar hoe het ook zei, hij voelde zich vreemd. Alsof hij nooit meer gelukkig zou kunnen zijn zonder haar.
Ze schuurde zacht tegen hem aan en draaide zich toen om. Hij sloeg in een reflex zijn armen om haar heen, bang hem te verliezen. Ze grijnsde.

De nacht ging in onder het luide gebons van de kerkklok, de menigte had uitbundig gejuicht na de twaalfde slag. En toen ging het weer verder zoals het daarvoor gegaan was, behalve twee persoon. Exact op die twaalfde slag had Jolene hem gekust, passioneel en vurig en totaal onverwacht. Even had Tom verbouwereerd staan kijken op de gesloten oogleden van de prachtige meid in wiens gezelschap hij vertoefde, toen had ook hij zijn ogen gesloten.
Nu zat zijn tong ergens halverwege haar mond, en zijn handen klemden zich stevig om haar heupen heen. Ze had haar handen in zijn cornrows vastgehaakt en was niet van plan ze ooit nog los te laten.
Haar tong tikte plagend tegen zijn lippiercing, hij hield een zucht binnen.
Een stille belofte werd toch verbroken toen ze haar hoofd terugtrok, maar al snel vonden ze elkaar weer, wilder en heftiger dan ervoor. Tom hield haar nu niet meer vast maar liet zijn vingertoppen over haar armen glijden. Ze had allemaal kleine bultjes kippenvel op haar lichaam. Bij haar nek stopte hij even, verplaatste zijn lippen naar haar hals en kuste haar huid daar zacht. Ze kronkelde in zijn armen, niet alleen door zijn lippen maar ook door het koude ijzer van zijn piercing.
‘Tom,’ zuchtte ze in zijn oor en hield zich aan hem vast, alsof ze plots een boei nodig had op een wilde zee, haar nagels krasten door de stof van zijn shirt over zijn schouder.
‘Ja?’ vroeg Tom en slikte. Zijn keel was plots kurkdroog geworden, van al de adrenaline die door zijn aderen stroomde. En niet alleen adrenaline…
Ze liet het puntje van haar tong en haar lippen over zijn kaaklijn glijden en bewerkte toen ook zijn hals, zoals hij net bij haar nog had gedaan. Het voelde raar, nog nooit had een meisje dat bij hem gedaan, het was ook een mannending om dat te doen, maar het voelde te goed om daar lang over na te denken.
Haar vingers kromden zich om een plooi van zijn T-shirt, hij keek haar diep in de ogen aan, waar een klein meisje schuilde waardoor Tom zijn hart voelde samenknijpen.
‘Zullen we gaan?’ vroeg ze en knipperde, waardoor hij het kleine meisje niet meer zag. Hij wiste het uit zijn gedachten, wat waren dat toch voor vreemde hersenspinsels.
‘Goed.’ Hij had het nog niet helemaal gezegd of ze trok hem al weer mee naar binnen. Weer moesten ze door de broeikaswarme ruimte, waarna ze ook meteen weer min of meer afkoelden toen ze buiten kwamen. In het begin zag hij straten die hij eerder die dag ook al had gezien, daarna was alles nieuw voor hem.
Een bibliotheek, een nachtwinkel, een gesloten winkelcentrum. Toen kwamen de meer verloederde gebouwen; een oude loods, een verlaten brandweerkazerne, grote schuren en bouwvallige boerderijen, een legerkazerne.
Op een plein stopten ze. Jolene haalde een hand door haar haar en keek om zich heen. Even leek ze te twijfelen, haar ogen en lippen vernauwden voor enkele fracties van een seconde. Toen sperde ze haar ogen open en grijnsde breed.
‘Daar is het.’ zei ze en wees naar een gebouw van oranjerode baksteen. Op het dak was de achterkant van een Billboard te zien.
‘Wat is het?’ vroeg Tom en werd voor de derde keer die dag meegesleurd. Hij vroeg zich af of hij er ooit aan zou wennen, en toen moest hij lachen. Wat was er mis met hem? Hij dacht serieus aan een toekomst met haar?
Maar dat idee bezorgde hem niet de rillingen die hij voelde, nee, die kwamen door haarzelf. Haar aanrakingen dansten nog over zijn lichaam, haar woorden galmden nog na in zijn hoofd. Hij voelde haar nog tegen zich. Het was een wonderbaarlijk gevoel, alsof hij voor het eerst leefde. Alsof hij voor het eerst liefhad. Echt liefhad! Misschien was dat gewoon zo en… Hield hij wel van haar.
‘Een motel.’ gniffelde ze zacht en kuste zijn hals, om er daarna zachtjes in te bijten.

Reacties: