FanFic.nl

Mijn tijdelijke broer. [TC]

Hoofdstuk 4.

Het is een beetje een lang hoofdstuk, ik weet het. (':
Maar ik denk dat ik de komende dagen niks post, aangezien ik nog steeds examens heb en het mooi weer is buiten. ^^
Vandaar dat ik het hoofdstuk niet in tweeën heb gesplitst. (;

Die nacht kon Bill niet goed slapen. Hij zat te erg in zijn hoofd met Tom.
Wat wilde de jongen nou precies?

Hij had hem wel zien kijken. Naar zijn lichaam… naar zijn geslachtsdeel. Het voelde alsof Tom een spelletje met hem speelde. Alsof hij Bill probeerde te manipuleren. Waarschijnlijk bedacht hij een manier om hier zo snel mogelijk weer weg te kunnen. Maar Bill wilde dit niet.
Niet om de reden dat hij de jongen een beter levensstijl wilde aanleren, maar omdat hij wilde dat Tom in zijn buurt bleef.

Hij was niet verliefd of iets dergelijks, maar gewoon gefascineerd. Ja, de jongen was mooi. Hij had prachtige contouren. Maar dat niet alleen; de jongen was mysterieus, fascinerend zoals hij al genoemd had.

Bill slaakte een zucht en draaide zich voor de zoveelste keer die avond om in bed. Hij trok de dekens verder over hem heen en sloot zijn ogen. Bijna gelijk zag hij Toms gezicht voor zijn netvlies verschijnen en onbewust glimlachte hij.
Ja, hij was mooi.

~~

Die volgende ochtend ging Bill vroeg zijn bed uit. Hij had zijn moeder beloofd haar te helpen met het gras maaien. Hij wilde absoluut niet, maar hij wist dat er geen ontkomen aan was en dat zijn moeder hem desnoods uit bed zou sleuren, als hij eigenwijs zou blijven liggen - zoals hij normaal wel zou doen.
Maar dit keer ging hij netjes op tijd zijn bed uit, zonder de wekker kapot te slaan uit irritatie.

Hij kleedde zich aan en verliet zijn slaapkamer, waste zijn gezicht in de badkamer en maakte zich op; mascara, een dun lijntje rond zijn ogen en een klein beetje oogschaduw. Hij bekeek zichzelf, terwijl hij een halve bus haarlak in zijn haren spoot. Hij kamde het licht omhoog, zodat een deel van de haarlak eruit werd gekamd en het er niet vet uitkwam te zien, maar toch rechtop kwam te staan. Toen hij zichzelf had goedgekeurd, liep hij naar beneden waar hij zijn moeder groette, die al aan de ontbijttafel zat. Ze was een ochtendmens, in tegenstelling tot Bill, wie tot de late uurtjes in bed kon blijven liggen.

‘Goedemorgen lieverd, lekker geslapen?’ groette Simone haar zoon en ze glimlachte goedkeurend om het feit dat hij al zo vroeg zijn bed uit was.
‘Hmm ja,’ antwoordde Bill en nam plaats, dit keer wel op zijn gebruikelijke plek. Hij at zwijgend van zijn met jam besmeerde beschuit, terwijl Simone aandachtig de krant las en ondertussen een slok van haar nog hete thee nam.
‘Zeg Bill, wil je Tom even voor mij wakker maken? Dan kan hij je helpen met grasmaaien.’
Bill verslikte zich in zijn beschuit en hij begon luidruchtig te hoesten. ‘Wat? Jij zou me toch helpen?’ protesteerde Bill, toen hij eindelijk iets kon zeggen.

‘Ja dat klopt, maar ik denk dat het goed is voor Tom om ook te helpen met gebruikelijke klusjes, niet waar?’ Bill was genoodzaakt te knikken. ‘Goed zo lieverd,’ zei Simone goedkeurend en ze richtte haar blik weer op haar krant. Bill at de rest van zijn beschuit op en dronk zijn glas leeg. Daarna stond hij op en verliet met lichte tegenzin de keuken, om door te lopen naar boven.

Hij wilde Tom niet wekken, bang dat hij kwaad zou worden. Bill wist hoe hij zelf kon reageren in de vroege ochtend, zeker wanneer zijn moeder ging zuren over klusjes.
Na een lichte twijfel, klopte hij op de deur van de logeerkamer, maar wachtte niet op antwoord voor hij deze opende.

De slaapkamer was één grote bende en Bill struikelde al bijna bij binnenkomst, aangezien Tom zijn schoenen voor de deur had geplaatst. Behendig stapte Bill eroverheen en ontweek alle andere rommel, zich afvragend hoe Tom zo’n bende kon veroorzaken terwijl hij hier zich nog nauwelijks één nacht bevond. ‘Tom?’ vroeg Bill, maar deze reageerde niet en snurkte zelfs lichtjes. ‘Tom?’ zei Bill nogmaals, terwijl hij ondertussen richting het bed gelopen liep. Hij plaatste zijn hand op de jongen zijn arm en schudde er zachtjes tegenaan, wachtend op een reactie, die opnieuw uitbleef.
‘Tom wakker worden!’ verhief Bill zijn stem.
Tom kreunde en draaide zich zo om dat de deken van zijn bovenlichaam afgleed. Zijn gespierde borst werd zichtbaar en gelijk schoten Bills ogen ernaartoe. ‘Oh, euh,’ stamelde Bill en hij krapte ongemakkelijk achter zijn hoofd, terwijl hij zijn ogen op Toms borst liet rusten, deels bewonderd, deels bang dat Tom wakker zou worden en hem zou betrappen op zijn starende blik.

Tom woelde even en schopte met zijn benen, zodat de deken volledig van zijn lichaam afgleed. Hij zuchtte en sliep verder.
Met grote ogen keek Bill naar zijn ‘ochtendprobleem’. Toms boxer zat strak gespannen en toonde donkere plekken, daar waar deze nat was van het voorvocht.
Bill kneep zijn dicht en probeerde geen beeld te vormen van de grootte ervan. Dit mislukte en hij kon het niet laten opnieuw te kijken. Maar toen hij zijn ogen opende, keek hij recht in de opengesperde kijkers van Tom. ‘Wat doe je hier!’ snauwde deze.
‘I-ik, euh, ik moest je wekken… van mam e-en -’ kut.

‘Dus mij bekijken betekend hetzelfde als wekken?’ vroeg Tom op aanvallende toon. Bill voelde zijn hart opnieuw een slag missen. Hoelang was hij al wakker? Had Tom hem zien kijken? Hij had zijn ogen immers gesloten gehad, Tom moest langer wakker zijn geweest om hem te hebben zien staren.

‘Ne-nee, natuurlijk niet. Maar je werd maar niet wakker,’ stamelde hij. Ondanks de waarheid, kleurden zijn wangen donkerrood. ‘Ben ik goedgekeurd?’ negeerde Tom zijn antwoord.
‘Ja- ik bedoel, ja - nee, euh, ik heb niet gekeken.’

‘Natuurlijk,’ antwoordde Tom en Bill zag een lichte twinkeling in zijn ogen verschijnen.
Bill glimlachte zwakjes, zich kapot schamend en draaide zich om. ‘Zeg, ga je nu zomaar weg? Waarom maakte je me wakker?’

‘Euh, mam- Simone wil dat je me helpt met grasmaaien,’ antwoordde Bill, zonder zijn hoofd terug te draaien, zodat hij Tom niet aan hoefde te kijken.
‘Doei,’ zei Bill en verliet vliegensvlug de logeerkamer, zonder op verder antwoord te wachten.

Bedankt voor de reacties =D!!!!

Reacties: