FanFic.nl

Last Dance

<20>

Een sneeuwbal raakte Nona op haar achterhoofd, waardoor ze snel achteruit sprong. Bill viel voorover, met zijn gezicht de sneeuw in.
De schuldige was Tom, die niet doorhad wat daar gaande was onder die maretak. Hij had die maretak niet eens gezien. Hij wist ook niet dat hij Bill nu onmenselijk teleurgesteld maakte.
Nona dook weg achter de eik, vormde een bal met de sneeuw en kroop toen een stukje opzij. Ze gluurde net om de boom en kreeg sneeuw in haar gezicht geduwd. Andreas en Georg waren klaar met sightseeing in haar huis en mengden zich in het beginnende sneeuwballengevecht. Dat liet Nona niet zomaar gebeuren en trok Bill mee achter de boom. Die was nog versteend, en sneeuw vroor zich vast in zijn haar en op zijn wangen.
Glimlachend drukte ze een kusje op zijn wang en ging toen verder met het maken van sneeuwballen.
Het sneeuwballengevecht liep zwaar uit de hand, Andreas kroop bij de buren voor extra sneeuw en werd betrapt, Georg was naar binnen gevlucht en was via de zolder op het dak geklommen, om van daarboven mensen te bekogelen. Nona hinkte weer meer dan dat ze liep, maar ze had de beste Kerst in tijden en die liet ze niet vergallen door een beetje pijn.
Kletsnat slenterden ze uiteindelijk het huis weer in, Nona gaf Tom uitgebreide beschrijving van waar de handdoeken precies lagen. Die kwam na vijf minuten terug met in zijn armen de volledige inhoud van de kast. Nona zou dat normaal erg vinden, omdat haar ouders er boos om zouden gaan worden, maar haar ouders konden de hoogte boom opzoeken en zich in de top nestelen, want het kon haar allemaal niet meer boeien.
Ze maakten een soort tentenkamp door de banken tegen elkaar te schuiven, ze te bedekken met handdoeken en over de volledige lengte ook handdoeken te spannen. Tussen die twee lagen handdoek lagen ze, met z’n allen, dicht tegen elkaar. Ze hadden zich uitgekleed, en lagen in hun ondergoed daar.
‘Dit is gezellig.’ zei Andreas en zuchtte zijn haren uit zijn gezicht. Die kleefden al even snel weer tegen zijn voorhoofd en wangen, waardoor hij besloot dat zijn haar nu even niet meer ging lukken en het nog een tijd aan zijn gezicht zou blijven hangen.
Hij rolde met zijn ogen.
‘Ja, heel erg gezellig.’ zei Bill, draaide zich om en legde zijn handen op zijn buik.
Nona gluurde naar Bill. Ze kon het maar niet laten. Hij was zó perfect. En nog nooit had ze Bill zo gezien, zonder kleren en amper met make-up omdat die allemaal in de sneeuw achterbleef. Maar dat was nog niet het ergste. Hij leek oprecht gelukkig. Misschien was hij dat ook gewoon.
Haar blik bleef hangen bij een stukje van zijn stertattoo. Uiteindelijk lukte het toch haar blik er weer van weg te trekken, maar toen ze naar Bills gezicht keek, zag ze dat Bill naar haar aan het kijken was. Hun blikken kruisten, en Nona kon niet anders dan blozen en helemaal warm worden. Ze gloeide helemaal, en haar lichaam leek steeds dichter bij Bill te willen zijn. Alleen lagen er nog twee kleuters tussen hen in.
‘Aarde aan Bill, hallo, luister je wel?’
Bill keek weg, naar Andreas, die hem in zijn zij porde. Bill sprong piepend overeind, en het tentenkamp zakte in op de ruggen van de anderen, onder hen ook Nona.
‘Nou, bedankt Bill.’ zei ze en haar stem trilde veel te erg. Zou hij het doorhebben? Zou iemand het doorhebben?
Ze kropen onder de dekens uit, de kamer was veranderd in een broeikas. Nona trok zich omhoog aan de bankleuning en draaide aan de knop van de thermostaat.
‘En wat gaan we nu doen?’ vroeg Bill, die over zijn zij wreef.
‘Wij moeten zo weer huiswaarts keren!’ mompelde Tom en keek op de klok. Het was al voorbij middernacht.
‘Nu al? We zijn hier nog niet zo lang.’ jammerde Bill en keek Nona weer aan. Nona voelde vlinders door haar heen razen. Wat was dat? Was ze nu ineens… Zij? Op Bill?
Ze schudde lachend haar hoofd. Dat kon niet. Dat mocht niet. Nee, het was allemaal maar dankbaarheid voor wat hij gedaan had.
Toch?
‘Oh god, wat is dat hier vandaag? Eerst bevindt Bill zich op een andere planeet, en nu is Nona ook niet meer bij ons.’
Ze keek op, Bill keek net weg, Andreas vouwde zijn handen in elkaar en deed alsof hij God bedankte en Georg rolde met zijn ogen.
‘Zaten jij en Bill op dezelfde planeet afwezig te doen?’ lachte Tom.
‘Ja, helemaal.’ zei ze en taste naar het kussen dat ergens achter haar lag. Ze vond het, greep het vast en sloeg ermee tegen zijn hoofd.
‘Oké, nu is het genoeg, we gaan.’ zei Tom, fronste en stak toen zijn tong naar haar uit.
‘Ik zal het nooit meer doen.’ pruilde ze en ging languit in de zetel vallen. Toen keek ze naar de kerstboom.
‘Moeten jullie die niet meenemen?’
Bill schudde zijn hoofd. ‘Die krijg je.’ zei hij nog en verdween toen naar de gang, waar hij zijn kleren over de verwarming had gehangen.

Twee uurtjes later zaten de jongens er nog steeds, nu echter wel in kledij. Ze zaten aan de eettafel, en hadden een doosje kaarten in één van de kasten gevonden. Het duurde even, maar Nona kreeg pokeren echt onder de knie.
Nona stond samen met Bill, en probeerde niet te erg afgeleid te worden door zijn stem die zo zacht langs haar hals gleed terwijl zijn nagels langs de speelkaarten gingen, of door zijn arm om haar heen als hij de kaarten wou overnemen of even uit elkaar wou schuiven. Gustav en Andreas stonden ook samen, en dat bleek een dodelijke combinatie.
En tegen half vier in de nacht besloot Tom dat gewone poker te saai werd nu Nona het kon, en wou er strippoker van maken.
Dat wimpelde Bill echter af door te zeggen dat hij naar huis wou.
Nona besefte dat ze dat jammer vond, dat ze Bill weer halfnaakt wou zien, en sloeg zichzelf nog net niet. Omdat de anderen er nog waren, anders had ze het wel gedaan.
Wou ze Bill halfnaakt zien?!?

Reacties: