FanFic.nl

The vampire games

14. Time to go.

Met mijn ogen dicht lag ik op mijn bed in de armen van Alec. Wachtend op de zon die tussen mijn gordijnen door zou komen en zou zorgen dat ik mijn bed uit zou stappen, maar ik wil niet weg. Mijn heerlijke warme bed, de kou van Alec's lichaam en zijn heerlijke geur. Zuchtend verlangde ik naar meer, veel meer!
'Ben je wakker?'fluisterde Alec zachtjes in mijn oor en drukte een kus op mijn wang.
Ik sloeg mijn armen vol verlangen om hem heen en kuste hem op zijn lippen.
'Ik ben helemaal wakker,' grijnsde ik.
'Helemaal wakker,' mompelde hij.
Lachend drukte ik me tegen hem aan en zuchte zachtjes. Ik trok zijn t-shirt omhoog en kuste zijn borst.
'Ik hou van je,' fluisterde ik verleidelijk.
'Ik meer van jou,' was zijn antwoord.
Een grote glimlach verscheen op mijn gezicht en ik bleef een tijdje stil liggen met mijn gedachten helemaal uitgeschakeld. Ik hield me sterk voor Alec, maar ik kon wel huilen. Toch vroeg ik me af of hij me doorhad en gewoon niks zei omdat het dan nog moeilijker zou zijn voor mij, en ook voor hem. Hoe zij hij me dan nog kunnen laten gaan. Ik zou een perfect prooi kunnen zijn, maar dat mag niet gebeuren! Ik moet toch enige weerstand kunnen bieden? Diep ademde ik in, ik moest me niet druk maken. Wie hield ik voor de gek? Ik zou in ieder geval strijdend ten onder gaan.
'Gaat het een beetje,' vroeg Alec bezorgd.
Ik knikte en ging recht opzetten.
'Het gaat prima,' loog ik.
Alec keek me onderzoekend aan, maar ging er verder niet op in.
'Hoe lang heb ik nog?'
'Ongeveer 3 uurtjes denk ik! Misschien iets meer'
Ik knikte en ging op de rand van mijn bed zitten. Mijn voeten kwamen niet tot de grond en bungelden maar een beetje er boven. Ik had het gevoel dat ik nog een klein meisje was. Zonder zorgen en problemen. Alec kwam naast mij zitten en sloeg een arm om mij heen. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder en een tijdje lang bleven we zo zitten. De stilte was bijna ondraaglijk, maar toch durfde ik niets te zeggen.
'Je moet je nou echt gaan klaar maken Lily lief, ik zal niet weg gaan,' beloofde Alec.
Zuchtend stond ik op en gaf Alec vlug een kus. Ik begon met douchen! Misschien was ik daarna een beetje wakker. Het werkte wel, toen ik eenmaal het water over mij heen kreeg en de badkamer gevuld was met de geur van mijn shampoo realisseerde ik me pas wat er aan de hand was. Ik ging weg en zou nooit meer terug komen. Een paniekerig gevoel regeerde over mijn hele lichaam en voor ik het wist stond ik te hyperfentileren in de douche.
'kalmeer Lily, Kalmeer,' mompelde ik in mijzelf. Alec mag je niet horen.
Ik waste mijn haar nog een keer en ging er toen ondervandaan. Ik droogde mij langzaam af en probeerde zoveel mogelijk in de spiegel te kijken om er zeker van te zijn dat ik nog steeds hetzelfde was. Daarna trok ik een gemakelijke spijkerbroek aan met een trui. Het zal vast koud zijn. Diep ademde ik in en ging weer terug naar mijn kamer waar Alec nog steeds op mijn bed zat. Zo knap en met een lichte frons in zijn voorhoofd. Misschien had hij toch gemerkt wat er gebeurd was op de douche. Tot mijn opluchting zei hij er niets over. Hij knufelde me stevig en kuste me. Het was een rare kus, een die ik nog niet had meegemaakt een die veel heftiger was dan eerst.
'Ik moet gaan, maar ze komen je over een half uurtje al ophalen, red je dat?'
Ik knikte, maar ik had liever dat Alec al die tijd bij mij bleef.
Alec kuste me op mijn hoofd en vloog toen het raam uit. Weg bij mij...


De laatste dingen stopte ik in mijn tas toen ik iemand op de deur hoorde kloppen. Ik snelde naar beneden en deed de deur open. 2 vampieren stonden voor de deur. Een keek chagarijnig en de ander een beetje triest.
'Ben je klaar,' mompelde de chagarijnige.
Ik knikte en hing de tas iets beter over mijn schouder. De vampier zag het.
'Je moet de tas aan mijn college geven, we moeten de spullen eerst controleren!'
Ik gaf de tas aan de Vampier en volgde hun.
'Stop, Stop, Stoooooooop,' Gilde iemand.
Geschroken keek ik achterom. Mijn moeder kwam huilend aanrennen en toen ze voor mij stond knuffelde ze me stevig.
'Ik ga je zo missen,' zei ze huilend.
'Ik jou ook,' mompelde ik.
'Wat als je nou nooit meer thuis komt,'
'Ik ben nog niet dood hoor,'
Lachend keken we elkaar en ze gaf me een laatste knuffel.
'Je kunt het Lily, laat die bloedzuigers maar eens wat zien,' fluisterde ze zacht in mijn oor voordat ik het busje in stapte op weg naar het einde.

Reacties: