FanFic.nl

it all starts in the fifth year

hoofdstuk 2

Aan de griffoendor tafel zat Aily tussen Hermelien en Harry in. De soteer ceremonie was afgelopen en het eten was heerlijk. Ron had het zwaar te voorduren, hij zat naast zijn broer Fred. ‘wanneer ga je eens een meisje versieren’, zei Fred plagend. ‘Ja,’ vulde George aan, ‘wij hadden in de vijfde allang een meisje aan de haak.’ Ron werd langzaam rood. ‘oooh ronnie ponnie heb je al een meisje op het oog?’ ‘Doe niet zo gemeen,’ zei Aily, ‘laat hem eerst even eten, daarna wil ik ook wel weten wie hij op het oog heeft.’ze zei het vol zelfvertrouwen, maar eigenlijks was ze op van de zenuwen, wat als Ron meer viel op het type Belinda Broom. Maar op dat moment boog Hermelien zich naar haar toe en fluisterde ‘Ik denk dat ik wel weet wie Ron leuk vind.’ ‘O ja?, zeiden Harry en Aily in koor. ‘Ja en jij kent haar ook Harry, want ze zit namelijk tussen ons in.’ Aily wist niet wat ze hoorde, ging haar droom in vervulling?
Ze wou nog zoveel vragen aan Hermelien, maar toen ze eindelijk weer uit haar woorden kwam stond Perkamentus op en heette de leerlingen welkom. Voor het eerst keek Aily naar de lerarentafel, allemaal bekende gezichten op een na. Professor Perkamentus stelde haar voor als Professor Omber. Het leek haar niet een leuk mens, maar ze was leraar Verweer tegen de Zwarte Kunsten en die hielden het maar een jaar uit.
Opeens voelde ze een hand op haar rug, het was Harry; ‘Ik zag dat je van Hermeliens bevindingen, zei hij rustig, ik wil verder niets opdringen maar Ron is echt oké.’
‘Ik schrok inderdaad, maar het was een fijne schok’ Harry keek haar lachend aan ‘Ik zal verder niks zeggen, zei hij, dit is iets tussen jullie’. Perkamentus was ondertussen uitgesproken en ze stonden op om naar de leerlingenkamer te gaan. Ron probeerde Fred en George te ontwijken maar dat mislukte. ‘Nou, zei Fred, wie is de gelukkige?’
‘Ik heb helemaal niks te zeggen’.
'O ja wel, zei George, maar je wilt het niet zeggen omdat ze in de buurt is'. Ron zei niks maar zijn rode hoofd zei genoeg. Lachend liepen Fred en George verder. ‘Waarom moeten ze altijd mij hebben?’ vroeg Ron zich af. ‘Omdat jij het kleine broertje bent, ze hebben het beste met je voor’ antwoorde Hermelien. ‘Als ze echt het beste met me voor hebben bemoeien ze zich nergens mee’. Ron mompelde de hele weg nog wat door.
Eenmaal in de Griffoendor toren besefte Aily pas hoe moe ze was. Gapend keek ze naar Harry, Ron en Hermelien. ‘Ik vond vandaag echt heel gezellig, maar ik ben werkelijk kapot dus ik kruip lekker onder de wol.’ Iedereen wenste haar een goede nacht. Toen ze weg liep kwam Ron haar achterna, ‘Aily, heb je misschien zin om morgen met mij te ontbijten’ vroeg Ron haar terwijl hij langzaam rood werd. ‘natuurlijk zijn Harry en Hermelien er ook’, voegde hij haastig toe. ‘Dat lijkt me ontzettend leuk, Ron, weltrusten.’
In haar bed dacht Aily de dag nog eens door, ze had nooit gedacht dat het vandaag zo zou lopen, en wie weet wat de rest van het jaar nog zou brengen. Ze kon niet wachten om het Jenny morgen te vertellen.

Reacties: