Hoofdcategorieën
Home » Overige » My 100 little stories » 47. Foto
My 100 little stories
47. Foto
‘Joseph! Als je nu niet hier komt, dan doe ik je wat!’ Mamar gilde door het huis heen.
‘Sandra!’suste mijn vader. ‘Beetje zachtjes graag, wil je soms dat de Duitsers komen?’
‘Alsof jij zo zachtjes doet!´ Ik stampte naar zolder. Wat had ik hier een hekel aan. Mijn ouders maakte ruzie. Altijd en overal. We hadden te horen gekregen dat we onder moesten duiken. Maar dat wilde ik niet. Ik wilde hier blijven, in ons oude vertrouwde huis. Ik ging naar mijn kamer, die er kaal uitzag zonder mijn knuffelberen en de oude kast was leeg. Ik ging op het kale bed zitten en ik voelde hoe de zoute tranen over mijn wangen stroomde.
´Joseph?’klonk Papa’s stem ineens. ‘Mag ik binnen komen?’
‘NEE!’gilde ik terug. En toch kwam hij binnen. Altijd doen. Papa kwam naast me zitten.
‘Het is maar voor even jongen, over een maand of drie is de oorlog afgelopen. Dan gaan we weer in het park eendjes voeren.’
‘Gaan we dan ook een ijsje eten?’vroeg ik hoopvol. Papa knikte.
‘Ja.’
‘Beloofd?’
‘Beloofd. Maar dan moet je nu wel eerst mee.’ Ik knikte. Als ik een ijsje kreeg, dan wilde ik best mee. Papa stond op en ik pakte zijn hand.
‘Kom,’zei hij. We liepen de trap af. Beneden stond mama al te wachten.
‘Daar ben je eindelijk. Trek die jas van je aan, en kom mee.’ Ik deed mijn jas met de lelijke ster aan en volgde Papa en Mama naar buiten.
Het was heel ver lopen naar het huis waar we gingen wonen. Ookal was het maar voor eventjes.
We sliepen er 2 nachten, toen er ineens op de deur werd geklopt.
‘Razzia!´zei een stem. De man waarbij we onderdoken deed de deur open. Papa, Mama, Eva en ik zaten boven op zolder, verstijfd van de angst.
‘Ja, komt u maar even mee naar boven,’zei de man. En daarna nog iets in het Duits. Nog geen 5 minuten later zaten we in een vrachtwagen.
‘Ik blijf het fout vinden, Henry,’zei de vrouw nog, maar zo zacht dat de Duitsers het niet konden horen.
Deze foto,is de laaste die ooit van me is gemaakt. Hij is genomen in Auzwitz, door een vriendelijke Duitse Soldaat. Er waren wel aardige Duitsers.
Op de achterkant heeft hij dit geschreven. Als je deze foto vind, dan staat het er nog steeds hoop ik. En ik hoop dat de vinder het met me eens is; dit mag nooit meer gebeuren.
http://www.ahasims.com/upload/bestand/90014efc4f36b5a9a3fd309f86e0674e.jpg
Awww, arme Joseph):