Hoofdcategorieën
Home » Overige » My 100 little stories » 60.Elfen
My 100 little stories
60.Elfen
Lang leefde deze punt-orige wezens in vrede. Ze reden op hun Wolven. Wolfrijders werden ze genoemd. Snijer was hun leider, Leetah, Amber en Geelhaar hielpen hem. Dan had je Spies nog, de aan sapbessenwijn verslaafde elf. En Roodlans en Schemering. Die waren de verkenners van de groep.
Als Schemering op een dag terug komt van een verkenning, schreeuwt ze het uit: ‘Winnowil! Winnowil! Ze is terug!!! Ik heb haar gezien!’ Dan valt ze van haar wolf. Roodlans snelt verschrikt naar haar toe.
‘Rustig meid, vertel.’ Hij sust haar, en Schemering snikt.
‘Het was ZO afschuwlijk. Ze.. Ze.. werd terug gebracht door haar volgelingen. En..’ Schemering rilde.
‘Het geeft niet. Door dit nieuws weten we wat ons te wachten staat.’ Langzaam komt Schemering tot bedaren.
‘We moeten het aan Snijer vertellen,’ zegt Roodlans. Schemering knikt, en ze klimt weer op Rozenbottel, haar rode wolf. Roodlans rent met haar mee.
‘Snijer!’ Onmiddellijk komt Snijer zijn hut uit.
‘Wat is er Roodlans, Schemering?’
‘Winnowil. Ze is terug,’zegt Schemering toonloos.
‘DAT MEEN JE NIET!!!’ roept Snijer ongelovig. Roodlans knikt.
‘Bij de Allerhoogste…’ Hij zakt in elkaar. Ineens is daar Spies; ‘Het komt wel goed… Als we genoeg Sapbessen hebben..’
Reacties:
Haha, Spies is cool
Weetje, als ik een shot schrijf, probeer ik altijd rond de duizend worden te halen. Maar zo kort is eigenlijk ook wel heel leuk.
hahaha, deze is gewoon melig ik vind Spies übergeniaal <3
(volgens mij stalk ik jou verhalen nu o.0)
Hij zakt in elkaar. Ineens is daar Spies; ‘Het komt wel goed… Als we genoeg Sapbessen hebben..’
Geniaal
En deze snap ik niet