FanFic.nl

My 100 little stories

9. Ochtendlicht

‘Alle Grifoendors hierheen komen!’ Anderling riep de afdeling bij elkaar. Vastbesloten bleef Kasper Krauwel zitten, samen met nog een paar anderen.
‘Krauwel! Jij ook!’ Anderling kwam naar hem toe, en hees hem hardhandig overeind. Mokkend sjokte Kasper achter Anderling en de andere Griffoendors aan.
Er kwam ineens iets in hem op. Hij wilde toch Harry helpen, zijn grote vriend Harry? Nou ,dan zou hij mee vechten. Of het nou mocht van Anderling of niet. Hij was verdorie een Griffoendor! En die stonden bekend om hun dapperheid. Nou dan.
Hij sloeg ergens een gangetje in, en verborg zich achter een standbeeld van Oorloze Henk de Tiran II.
Toen alle afdelingen verdwenen waren, kwam Kasper weer tevoorschijn.
Opgewonden over wat er komen zou, rende hij richting een grote, houten deur. Die leidde naar de voorraadruimtes, wist hij. Misschien dat ze daar nog een paar beschermdingen hadden. Hij was bij de deur, en hijgde even uit. Die 400 meter waren erg uitputtend. Nou was hij toch al geen sportmens…
Kasper legde zijn hand op de koude, koperen deurknop. De knop had een gladde ronde vorm. Kasper pakte de knop beet, en die werd ineens heel heet.
‘Auw!’ Hij slaakte de kreet, en trok zijn hand terug. Toen hij weer keek, zag hij dat de deurknop de vorm van een elfenhoofd had.
Geen huiself, maar een echte elf. Zo eentje met punt-oren, en lang, blond, ingevlochten haar. En helblauwe ogen.
‘Wat wil je?’vroeg ze (is het vreemd om een deurknop “ze”� te noemen?) zangerig.
‘Eh.. naar binnen?’vroeg Kasper aarzelend.
‘Dat is niet genoeg,’zei de elfenknop op dezelfde zangerige stem. ‘Eerst zul je mijn naam moeten raden.’ Kaspers mond viel bijna open. Een deurknop met een ní¡í¡m? Het moest niet veel gekker worden!
‘Eh… Taí­ren?’ probeerde hij.
‘Nee,’ de knop keek hem aan. ‘Je hebt in totaal nog 3 kansen. Daarna zal ik je niet meer binnen laten…’ Hij beet op zijn lip, en kraakte zijn hersenen. Elfennamen… Elfennamen.. Elfennamen…
‘Ik wil een hint,’zei hij uiteindelijk.
De deurknop lachtte.
‘In het Spaans ben ik Duende,’ zei ze mysterieus. Nee daar heb ik iets aan, dacht Kasper. Ik kan helemaal geen Spaans! Hij dacht diep na.
‘Eh… heet je toevallig… Felïsha?’ Er kraakte iets. Kasper schrok op.
‘Nee, fout!’ riep de deurknop. ‘Denk goed na!’ Kasper kraakte zijn hersenen.
‘Nog een hint?’vroeg hij angstig.
‘In het Hongaars ben ik Manó,’zei de Elfenknop, nu zonder het mysterieuze. ‘Laat me raden, een Griffoendor? Een Ravenklauwer had het allang geweten, Je hebt nog 2 kansen en 1 hint!’ Kasper knikte, en kraakte zijn hersenen. Hier had hij ook niets aan.
‘Iets van… Melinda?’ gokte hij. Weer een hels gekraak, dit keer veel luider dan de vorige keer.
‘Je hebt nog 1 kans! En 1 Hint!’ zei de deurknop. ‘Gebruik ze goed!’ Kasper raakte in paniek.
‘Nog één hint!’ riep hij uit.
‘In het Latijn ben ik Undecim!’zei de deurknop.
Radeloos liet Kasper zich op de grond vallen.
‘Hoe heet je? Zeg het me!’gilde hij wanhopig.
‘Raden, jongen, raden!’zei de deurknop.
‘Weet ik veel! Heet je.. Petra??’ gilde hij.
‘Nee!’galmde de deurknop.
Kasper gaf een ram tegen de deur, en draaide zich woedend om.
‘Jammer, jochie,’ een hekserige stem klonk. Hij keek recht in de ogen van Bellatrix van Detta. ‘Had je maar Spans, Latijn of Hongaars moeten leren. Avada kedavra!’ Een groen lichtflits kwam vanuit de stok van Bellatrix.
Hij raakte Kasper, en hij viel dood op de grond neer. Bellatrix rende kakelend weg.
‘Elf,’zei de deurknop, terwijl het eerste ochtendlicht door een raam op de deur scheen. ‘Ik heet Elf,’ en ze werd weer glad en rond.

Reacties: