Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » Lucky, this has been happened <--afgerond » 7
Lucky, this has been happened <--afgerond
7
- einde van de week -
Tom:
we waren hier nu al een kleine week. vandaag zouden zowel Gustav als Regina ontslagen worden uit het ziekenhuis.
We waren allemaal dik bevriend geworden met elkaar. wel gek dat zoiets gebeurt in één weekje. We hadden de kamer van de twee een beetje opgefleurd en dat alles hadden we gister weer moeten opruimen nadat een stel boze zusters de kamer in orde wilde maken maar dit niet konden door de door hun genoemde”¯troep”¯ die we hadden gemaakt. maar doordat de bezoekersuren allemaal gelijk vielen was er geen ontkomen aan om Cilla, Mike, Larissa en Lilly niet te zien. Maar dat was niet heel erg, het was juist gezellig. Er werd veel gepraat, gelachen en herinneringen opgehaald. Bill was in het begin erg bang geweest omdat we niet wisten of deze mensen geen misbruik van ons maakte aangezien we beroemd zijn. Maar voor mij was het al snel duidelijk. Deze mensen hadden het veel te druk. Ze hadden grotere problemen dan het bedenken hoe ze in deze situatie konden profiteren van ons. Nee, we raakte gewoon bevriend met elkaar.
We liepen nu met zijn drieën naar de kamer van Gustav en Regina in het ziekenhuis. Eenmaal in de kamer troffen we iets minders aan.
Cilla was aan het huilen en Mike, Gustav en Regina waren haar aan het troosten. het viel me daarna op dat ook Regina aan het huilen was maar sterk bleef en ook Mike had tranen over zijn wangen. geschrokken rende we naar binnen en ik omhelsde Cilla die zich tegen mij aanklemde en het uitsnikte.
Bill liep naar Regina toe en wreef haar troostend over haar schouder. achter ons kwamen Lilly en Larissa binnengestormd. toen we allemaal wat gekalmeerd waren gingen we zitten op de bedden van Regina en Gustav en begon Cilla te vertellen wat er nu aan de hand was.
'e-er werd gebeld door e-een ... doktor va...van het mohrto. dat is e-een ... soort gekkenhuis kort omschreven. z zze hebben mama opgenomen... en.. en nu kunnen we niet meer naar huis... Morris zal ons wat doen a-als we ons thuis wagen. ma-maar mama is is ziek... ze... is geestelijk niet meer in orde.' hierna begon ze weer te snikken. ze konden nu dus nergens meer heen! en vandaag zouden ze het ziekenhuis moeten verlaten. ze zouden op straat komen! ik voelde een steek van pijn. waarom was de wereld zo oneerlijk.
Gustav:
Ik was best geschrokken. na het telefoontje wat Cilla kreeg was ze helemaal ontroostbaar geworden. nadat ze aan ons had uitgelegd wat er was waren ook Regina en Mike ingestort. pas nadat alle anderen er waren ze wat kalmer geworden. en nu zaten ze dus met een groot probleem.
Je kon aan Regina zien dat ze nu het liefst weer een mes of een ander scherp voorwerp wilde pakken. in de tijd dat ik bij haar op een kamer had gelegen hadden we elkaar goed leren kennen. ik zou niet iets met haar willen maar ze trok me wel aan. We zitten wel op een lijn laten we het zo zeggen. ze is een echte emo. enorm emotioneel en af en toe enorm uitbundig. ze houd enorm veel van haar zusje en broer en probeert iedereen waarvan ze houd te beschermen. zelfs ten kosten van zichzelf.
één nacht heeft ze zelfs een mes in haar handen gehad. we hebben toen lang zitten praten en uiteindelijk had ze het mes aan mij gegeven. ik zou dit onder ons houden. Ze wilde niet dat de anderen zich zorgen zouden maken. “soms komen dierbaren boven de belangrijke dingen.”¯ Had ze gezegd. Dit werd er waarschijnlijk mee bedoelt.
ik vond het verschrikkelijk om iedereen zo te zien. er moest toch iets zijn om te kunnen doen?! ineens brandde er een lichtje in mij op. ik tikte Georg aan en besprak mijn plannetje met hem in de gang. hij was het er helemaal mee eens en we pakte gelijk onze mobielen en gingen bellen. na een half uurtje kwamen we de kamer weer in en iedereen keek naar ons terwijl wij met een brede grijns op onze monden stonden. 'wat is er?' vroeg Tom. 'wij hebben iets geregeld voor jullie.' zei Georg. 'ja, Tom, Bill, we hebben een tijdje vrij genomen. een maandje maar. dus onze vakantie is vervroegd en we hebben 2 weken extra gevraagd. dit is allemaal goedgestemd. alleen zullen we wel eerder beginnen met het album opnemen. maar nu even het hoofdonderwerp. David heeft voor ons hier in de buurt zo’n grappig bungalowhuisje gehuurd om daar onze vakantie door te laten brengen. Ik heb David gezegd dat we hier in de buurt een tijdje willen uitrusten met wat vrienden en we dus nog een kamer extra wilde. ' ik wees op iedereen. even viel er een stilte. 'meen je dit?' vroeg Mike. 'bedoel je dat we gezamenlijk in dat bungalowgeval kunnen blijven?' ik knikte. iedereen begon te juichen en joelen. Lilly kwam naar mij toe en vloog om mijn hals. 'wat lief dat je dit voor hun wilt doen!' zei ze blij. 'ik zou er zelf nog blijer van worden als jij ook mee ging.' fluisterde ik in haar oor. ze keek me aan en bloosde toen diep. 'dat lijkt me erg leuk. maar mag Larissa dan ook mee? ik denk dat Georg een oogje op haar heeft en zij al veel langer op hem.' ik moest lachen en knikte van ja. de stemming was ineens omgeslagen.
Cilla:
We waren nu op weg naar het huisje. ik was zo blij dat dit kon! het was echt heel lief van Georg en Gustav. de ouders van Lilly en Larissa hadden alles goed gevonden. we hadden niets verteld over de situatie waarin we nu zaten. dat zou alleen maar problemen geven.
we zaten nu in de tourbus. het was een beetje druk met zijn allen op de banken. Tom, Bill, Regina en ik zaten in een blok en de rest in die achter onze. ik zat naast Regina en hield haar hand vast. twins for ever! ik durfde Tom niet aan te kijken. hij keek namelijk de hele tijd naar mij en ik werd er enorm zenuwachtig van. ik kan niet goed tegen gestaar.
Eenmaal bij het huisje gingen we naar binnen en reed de tourbus weg naar een onderhoudsplaats. het huisje was erg leuk. niet enorm groot maar wel luxe voor een bungalow. de woonkamer en keuken zaten in een kamer en was geheel in een landelijke stijl.
de badkamer zat beneden en was helemaal in een zeethema evenals de wc's. boven waren alle slaapkamers. allemaal tweepersoons. elke kamer had weer een eigen thema. in totaal vijf thema kamers. in het achtertuintje stonden allemaal kersenbloesems. deze stonden volop in bloei en hadden allemaal roze bloementjes. Verder was er en terras en achterin nog een zwembad. Jawel, het was zeker luxe voor een bungalow. Het zwembad was niet heel erg groot maar groot genoeg om een klein baantje te trekken.
'kamers verdelen!' riep Georg luid terwijl we allemaal bijeen kwamen. 'ik wil bij Regina!' riep Bill gelijk. we keken hem allemaal even raar aan. 'wat?! mag dat niet ofzo?' zei hij terwijl hij rood aanliep. Regina moest lachen en stootte hem aan met haar elleboog. 'auw, is dat een ja?' vroeg hij en Reg knikte. 'oké mooi. wij nemen de koningssuite.' dat was een kamer die helemaal in het rood en zwart was. er stond een groot hemelbed en een sofa in die kamer en een grote tv.
'oké. dan deel ik de rest in.' zei Mike. 'aangezien ik de oudste ben verblijf ik lekker alleen in een kamer. Georg jij gaat samen met Larissa in de lentesuite, Lilly met Gustav in de zeesuite en Tom en Cilla jullie samen in de natuursuite. wel ga nu naar boven dan ga ik wel boodschappen doen om te koken.' we hadden hier dus niets op in te brengen. ik zag Mike nog wel even wat in het oor van Tom fluisteren die hierna met een enorme rode kop naar mij toe liep. 'kom je?' murmelde hij.
Onze suite was erg leuk al was Tom er minder blij mee. het was helemaal in natuurtinten geverfd en er was op een muur een behang gehangen waardoor het leek alsof je midden in het bos jezelf bevond. en stond een groot houten tweepersoonsbed en een tafeltje met kussens eromheen.
ik liet mijn tas ergens neerploffen en pakte deze even snel uit. Tom volgde mijn voorbeeld. Gitaar in de hoek en kleding in de ladekast die we samen moesten delen. privédingen gingen ieder in een eigen nachtkastje en vervolgens gingen we weer naar beneden. ondertussen was Mike al weer terug en was bezig eten op de eettafel te plaatsen. een pasta had hij klaargemaakt. Tagliatelle, aangezien hij weet dat Reg en ik daar verzot op zijn en al helemaal als hij het maakt.
Regina pov:
De kamer waar ik en Bill verblijven is vrij luxe. een groot hemelbed staat in het midden en ik plof er bovenop. 'waarom wilde je bij mij op de kamer?' vroeg ik aan Bill. hij liep een beetje rood aan en begon te hakkelen. 'nou eh omdat ik eh....' hij stond nu vrij dicht bij me en ik voelde kriebels in mijn buik. we zette beide nog een stap dichterbij en stootte ons beide door met onze hoofden tegen elkaar aan te knallen. *boem* op de grond! als ik mijn hoofd schud en naar Bill kijk schieten we beide in de lach. we zitten nu nog steeds dicht bij elkaar. 'Jongens, eten!' roept Mike van beneden. Bill helpt me overeind en samen lopen we naar beneden. ik snuif even de heerlijke etenslucht op en ga dan snuffelend als een hond naar de keuken toe. 'wat ruik ik daar?' vraag ik met een kinderlijk stemmetje. 'het hondje ruikt tagliatelle met zalm.' zei Mike terwijl hij een pan van het vuur haalt. ' JAAA lekker!' roep ik terwijl ik vrolijk huppelend naar de woonkamer loop waar iedereen me verbaasd aankijkt. 'wat?! tagliatelle is lekker!' zeg ik vrolijk. misschien iets te vrolijk want ik ga terwijl ik huppel flink onderuit. Weer op de grond! Ik kijk vanaf mijn positie omhoog naar iedereen en zie dat Bill zijn best doet niet te lachen. 'je moet lachen.' zeg ik plagend tegen hem. 'nee hoor!' antwoord hij met een brede grijns. 'jawel. je hoeft je niet in te houden. lachen is gezond!' maar Bill perst zijn lippen op elkaar. ' o je wilt niet lachen hè?!' roep ik en ik spring boven op hem en begin hem te kietelen. 'niet doe-hoen!' giert Bill lachend. de anderen beginnen ook al te lachen als ze ons zo zien.
'jongens mag het ietsje rustiger!' roept Mike op een gegeven moment als we bijna tegen de tafel aan stoten die vol staat met hete pannen vol eten. ik ga van Bill af en we nemen plaats aan de tafel. het eten smaakt natuurlijk heerlijk. Mike was altijd al goed in koken. vroeger riep hij altijd dat hij kok wilde worden of zoiets.
Na het eten moeten ik en Bill gelijk naar boven van Mike. 'de dame is nog pas net het ziekenhuis uit dus ze heeft haar rust nodig en jullie zijn al druk genoeg geweest beide.' nog even gemopper van ons beide maar uiteindelijk vluchten we beide naar boven als Mike met de bezem aan komt. snel geef ik nog een handkusje aan Cilla die me een knipoog terug geeft. zonder iets als welterusten tegen haar te zeggen slaap ik nooit lekker.
boven pak ik even wat kleding en kleed me om achter een scherm in de hoek van de suite. als ik klaar ben ligt Bill al in bed. ik kruip op mijn helftje en zeg welterusten. Bill knipt zijn lampje uit en ik droom heerlijk weg.
*bzzzz* de wekker gaat luid af en ik schrik me wakker. evenals Bill die naast me ligt en nu ook recht overeind in bed zit. 'wekkers ook.' mompelt hij terwijl hij de wekker uitdrukt. 'hoe laat is het eigenlijk?' vraag ik aan hem. 'tien over twaalf.' zegt Bill slaperig. 'wow, zo lang heb ik nog nooit uitgeslapen.' zeg ik maar Bill heeft zich al weer in de dekens genesteld. slaapkop, denk ik bij mijzelf. 'BI-HILL!!! WAKE UP!' voor een tweede keer zit Bill nu rechtop in bed. 'please laat me slapen. ben moe!' dacht het even niet hoor! ik stap uit bed en grijp twee punten van het dekbed vast. 1...2...3... NU!
ik geef een zwaai aan het dekbed waardoor deze onder Bill verdwijnt. Bill had de dekens goed vast en vliegt daardoor een stukje mee door de lucht en ploft weer op het matras. ' REGINA!' roept hij waarna ik luid begin te lachen. Bill pakt een kussen en werpt die naar mijn hoofd. ik word geraakt door de verenhoop en maak een beledigd geluid en spring vervolgens op het bed om Bill te slaan met het kussen. we liggen beide flink in een deuk en na een tijdje komt Larissa binnen. die begint te lachen als ze ons ziet. er zijn wat veren uit de kussens ontsnapt en die zitten nu in ons haar en door de kamer heen. ik zit erg elegant in mijn slaapjurkje en slaapbroekje en Bill in alleen zijn boxer. de dekens liggen op een grote hoop en we hebben flink wat troep gemaakt. 'Zo, van een koningssuitte naar een zwijnenstal!' roept Larissa lachend uit. ze deelt ons mee dat we over een half uurtje beneden moeten zijn en laat ons vervolgens achter in de troep.
Cilla:
het is leuk om Regina zo blij te zien vandaag. ze huppelt vrolijk rond en lacht om bijna alles! zo vrolijk heb ik haar in geen tijden meer gezien. Bill en Reg zijn nu naar boven gejaagd door Mike die helemaal met de bezem aan moest komen!
ik vond deze dag vrij hectisch. aan de ene kant wil ik heel vrolijk kunnen zijn net als Reg. maar het lukt niet. ik voel alleen maar pijn... mama is opgenomen in een inrichting en we kunnen nu niet meer naar huis. ook weet ik dat we over een maand problemen gaan krijgen. het is heel lief van de jongens dat we hier mogen blijven maar dat kan maar een maandje en daarna zullen we echt zelf een plaats moeten zoeken al doet het me nog zo een zeer als ik me bedenk dat we Tokio hotel dan niet meer zien. het gekke vind ik nog steeds dat we in zo'n korte tijd enorme vrienden zijn geworden allemaal. ik kan er nog steeds niet helemaal aan wennen al hoewel ik het natuurlijk wel helemaal geweldig vind.
'Cill? ga anders maar naar bed. je ziet er moe uit.' hoor ik Mike tegen me zeggen. ik knik en sta wankeltjes op. 'ik zal je wel brengen ik ben toch moe.' zegt Tom die snel naar me toe komt. 'is goed ik moet toch nog heel wat regelen.' zegt Mike. Georg, Gustav, Larissa en Lilly wensen ons nog een goede nachtrust toe en vervolgens duwt Tom me zachtjes naar de trap toe.
Ik ben flink uitgeput voel ik. het lukt me niet eens normaal mijn strikken op de achterkant van mijn shirt los te krijgen. 'wacht ik help je.' zei Tom die achter me gaat zitten en aan de strikken begint te peuteren. eigenlijk wil ik niet dat een jongen aan me zit. ook al is het mijn shirt. maar ik ben te moe om er tegenin te gaan en hoe Tom het doet vind ik het eigenlijk wel prettig. hij is niet ruw bezig maar juist heel teder.
Uiteindelijk heb ik me weten om te kleden en ben ik uit de badkamer. ik ga voorzichtig op het bed zitten en stap onder de dekens. Tom komt even later de kamer binnen. hij draagt alleen een boxer en stapt naast me in bed. 'welterusten.' fluistert hij zacht en ik draai me op mijn zij en sluit mijn ogen. ik wil even kunnen vergeten wat er aan vreselijke dingen is gebeurt in mijn leven. ik wil het even kunnen vergeten en heerlijk kunnen dromen...
Reacties:
heerlijk kunnen dromen.
slapen.
I want some sleep.
dus ik ga in het weekend gewoon lekker slapen.
snel verder,
x