FanFic.nl

Unexpected Friendship

21. The first lesson

Yvonne's P.O.V.

"Eey! Opschieten!" Ik voelde dat ik het bed uit geduwd werd. Kreunend deed ik mijn ogen open. Ik keek recht in die van Lili. "Ja jij ja! Of wil je meteen de eerste les ruzie krijgen met Gibbson?" Ik ging op mijn knieën zitten. Toen trok Lili me omhoog. "Hier is je gewaad." Ze gooide het gewaad dat over mijn bedrand hing naar me toe en ik trok hem aan. Toen pakte ik mijn boeken en snelde samen met Lili de trap af.

De deur stond nog open en ik wilde er doorheenlopen, totdat ik zag dat Leona en een ander meisje aan kwamen gehold. Ik gooide 'per ongeluk' de deur vlak voor haar gezicht dicht. Boos deed ze hem weer open, maar ik zat ondertussen al op mijn plaats naast Maxwell. Zelf ging ze 3 stoeltjes voor me zitten, met Katja naast haar. "Goed zo kinderen, dit is jullie eerste les van mij. Gaan jullie allemaal maar zitten." Schreeuwde mevrouw Gibbson. "Ik ben mevrouw GIBBSON." Ze schreeuwde haar eigen naam nóg iets harder als de anderen en ik voelde mijn oren suizen. Dat zal deze les alleen nog maar erger worden, vermoedde ik. Ze schreef haar naam op het bord, alsof we haar niet verstaan hadden. "De komende lessen krijgen jullie les van mij. We gaan nu maar beginnen want ik weet gewoon dat jullie staan te popelen om mijn lessen te volgen." "Niet bepaald." Zei Kenneth, zodat de hele klas het hoorde. Toch gaf mevrouw Gibbson geen kik en ik keek Maxwell aan. Hij dacht waarschijnlijk hetzelfde wat ik dacht. Toen zei mevrouw Gibbson dat we onze boeken open moesten slaan op pagina 10 en dat deden we. Toen keek ik naar mevrouw Gibbson die uitgebreid aantekeningen op het bord aan het schrijven was. Ik maakte een propje en tekende Leona terwijl ze naar Fred liep te staren. Ik froemelde het op en gooide het tegen haar aan. Omdat ze niet op of om keek gooide ik er nog 5, en uiteindelijk kon ze het niet meer negeren. "Wat ben je...!?" Schreeuwde ze. Toen draaide mevrouw Gibbson zich om. "Mevrouw...?" Vroeg ze. "Stokbroeks" Zei Leona. "Mevrouw Stokbroeks, wil je nu even opletten? Het is je eerste les en we willen niet dat je er dan al meteen uit word gestuurd, of wel?" "Nee mevrouw Gibbson, ik let wel op." Ik grinnikte. Wat was dit toch makkelijk. Toen ging mevrouw Gibbson weer verder met de les. Ik zag Leona wat doen, ik weet niet wat, maar op dat moment draaide Gibbson zich om. "Mejufrouw Stokbroeks! Ik heb je al eens gewaarschuwd! Ik hoor misschien niet alles, maar ik ben ZEKER niet blind!" Bij het woord niet zag ik Leona's hand over haar wang heengaan. Fijn, het was dus ook nog een tuffer. "Geef dat maar aan mij. En nog één waarschuwing en je ligt eruit. En dat geldt voor iedereen!" Iedereen deed de handen voor de oren.

De les ging langzaam voorbij en ik verveelde me heel erg. Nog steeds was ze die aantekeningen aan het opschrijven. "Hé, Leona" Fluisterde ik. Ik keek naar Gibbson maar die draaide zich niet om. "Leona!" Fluisterde ik harder. "Leona!" Zei ik uiteindelijk. Toen keek de hele klas om. Leona ook. Wat ik toen deed zorgde voor een heftige ruzie. Ik beelde haar innig zoenend uit. De hele klas lachtte en Leona betoverde me. Vraag me niet wat het was, maar ik bevroor helemaal in die zoenende houding. Mevrouw Gibbson zag het en zei wat. Toen kon ik me weer bewegen. Vervolgens werden we alletwee de les uit gegooid. "Kom vanavond nog maar eens terug! Dan heb ik een mooi werkje voor jullie alletwee! En denk maar niet dat ik jullie appart dat laat doen!" Ik grinnikte. Wat kon mij dat nu schelen? Ik had een vijand. Hoe leuk is dat? Toen keek ik naar Lili. Ze leek ver weg met haar gedachten. Ik gooide weer de deur vlak voor Leona's neus dicht, maar Gibbson had het niet door. Toen liep ik naar de kerkers.

Onderweg kwam ik Mateusz, Lars, Denny, Fred en George tegen. "Wat doe jij nou hier?" Vroeg Mateusz. Opeens voelde ik me niet zo goed. Waar was ik mee bezig? "Ik ben de les uitgestuurd samen met Leona." Ik deed net alsof het me niets kon schelen. Ik wilde weglopen, maar ik bedacht me. Wat deed hij eigenlijk hier? "Wat doe jí­j hier? Ook de les uitgestuurd?" Alsof ik dat echt verwacht had. "Nee, niet echt. Mijn les begint zo pas." Zei hij. Oh, zat het zo. "Oh." Zei ik dus maar. Toen liep ik weer verder. "Hé, Yvonne!" Riep Mateusz toen ik bijna de trap omlaag had genomen. Ik bleef stilstaan. "Ja, wat?" Vroeg ik. Hij liep naar me toe. "Weet je trouwens dat Monika op de ziekenzaal heeft gelegen omdat ze van die inktvisseninkt in heeft genomen?" Vroeg hij. "Nee, maar nu wel." Zei ik onverschillig. Toen liep ik weg, een verbaasde Mateusz achterlatend.

Toch kon dit nieuws zijn waar Lili wat aan had. Ik stond voor het wandtapijt. "Flubberwurmenprut." Het tapijt rolde op. Ik ging erdoorheen en ging op de bank zitten. Ik gooide mijn voeten op tafel. Zo had ik een uur gewacht, en uiteindelijk kwam Lili naar binnen. Ik overviel haar meteen met het nieuws. "Die Monika hè? Ze is weer bezig hoor...Ze-" Ik kon mijn zin niet afmaken. Lili begon erdoorheen te praten. "Vind je niet dat je een beetje tever gaat met Monika? Ik bedoel, ik was gewoon een beetje chagerijnig gisteren omdat ze nog niet had gereageerd. Eigenlijk is ze best wel aardig." Langzaam ging mijn mond open. Waar sloeg dit nou weer op? "Fijn. Ik zeg al niets meer." Boos liep ik naar de slaapzaal. 'Joehoe, deze dag kan echt niet meer stuk', dacht ik sarcastisch.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.