FanFic.nl

Start all over

Hoofstuk 28, shower power

‘’Strify?!’’ Stamel ik. Ik sta voorzichtig op, loop naar de deur en pak zijn hand. Ik sleur hem achter me aan naar buiten en duw hem op het randje van de plantenbak. Zijn gezicht is een uitdrukkingloos masker. ‘’Hoe lang sta je al? Wat heb je allemaal gehoord?’’ Vraag ik ongelovig. ‘’Ik laat jullie wel eventjes alleen..’’ Mompelt Yu en staat op. ‘’Dankje Yu voor je praatje, weltrusten.’’ Zeg ik snel. ‘’Truste.’’ Antwoord hij en verdwijnt naar binnen. Strify heeft nog steeds niks gezegd. ‘’Strify? Ben je boos?’’ Vraag ik. Weer geen reactie. “Strify komop! Zo kan ik ook niks oplossen hea?!’’ Zeg ik terwijl ik zijn hoofd naar me toe draai. Nog steeds geen reactie. ‘’Strify?! Het spijt me okay! Ik had het allemaal met jou zelf moeten bespreken.’’ Zeg ik paniekerig. ‘’Waarom zeg je nou niks?’’ Ik wordt haast bang van hem. Ik kan er niet tegen als mensen zo doen. Het blijft nog steeds stil. Wat heb ik voor fouts gezegd? Wat heb ik nu weer gedaan? Vraag ik mezelf paniekerig af. Ik ben bang dat hij weer zo gaat uitvallen als eerder vandaag. Maar na een paar minuten komt er eindelijk geluid uit. ‘’Meende je alles wat je zij?’’ Mompelt hij binnensmonds. ‘’Jha..’’ Zeg ik. Niet wetend of het positief of negatief bedoeld was. Weer blijft het een poosje stil. ‘’de helft wist je al, ik had het ook met jouw moeten bespreken in plaats van met Yu. Maar ik dacht dat je er niet op zou staan wachten om weer mijn piepverhaal aan te horen. Je bent nou eenmaal niet zo’n prater..’’ Zeg ik voorzichtig. ‘’Anne het ligt niet aan jou. Je hebt al zo vaak gezegd hoe moeilijk het voor je is. En nee, ik vat het nog steeds niet. Simpelweg omdat ik dit nooit heb meegemaakt, het mezelf niet kan inbeelden. En nee ik ben geen prater, maar als je dit had verteld was misschien wel handig geweest. Ook al wist ik het al half. Nee ik ben niet boos Anne.. Ik zal op je wachten, mijn best doen niet te overhaasten. Maar ik wil je graag weer de oude zien.’’ Zegt Strify zacht. Ik hoor dat hij het ook echt meent. Ik hoor dat hij het ook een tikkeltje moeilijk vind. Niks voor hem. Ontroerd kruip ik tegen hem uit en slaak een bibberige zucht. Hij drukt een kus op mijn kruin. ‘’We komen er samen wel uit, echtwaar.’’ Fluistert hij geruststellend in mijn oor. Ik ben blij dat het er uit is. Dat hij alles weet. Ook al wist hij dat eigenlijk al maar dat doet er niet toe. Het is toch een soort van opluchting. Ik heb meer het idee dat hij me nu begrijpt, dat hij me echt kan helpen. En dat doet me goed. Hij slaat zijn armen beschermend om mij heen. Ik heb het verschrikkelijk koud. Maar Strify’s warmte maakt het een stukje behaaglijker. Strify merkt het en trekt me overeind en loodst me naar binnen. Hij stopt me in en kruipt naast me. Ik kruip dicht tegen hem aan en hij aait geruststellend over mijn rug. Ik geniet van zijn aanraking, en wordt er al snel slaperig van.
Als ik ’s morgens wakker wordt, hangen er 4 bolletjes boven mijn hoofd. Fascinerend kijkend naar hoe ik en Strify in elkaars armen liggen te slapen. Als ze door hebben dat ik wakker ben, voelen sommige zich wel een beetje beschaamd en andere wensen mij goede morgen. Ik werp een blik op Strify naast me. Die blijkbaar ook al wakker is en naar me ligt te gluren. ‘’Stelletje gluurders.’’ Mompel ik slaperig terwijl ik me nog even innestel tegen Strify’s warme borst. Ik voel hem schokken van het grinniken. ‘’Je slaapt ook zo lief.’’ Grinnikt hij. ‘’Hmm..’’ Brom ik als antwoord. Te lui om iets te zeggen. ‘’Anneee! Als je opschiet kan je nog voor ons douchen!’’ Brult Romeo aan de andere kant van de kamer. Ik slaak een vermoeide kreun. Met tegenzin kruip ik uit Strify’s warme armen en sjok naar Yu’s kamer om een handdoek en schone kleren te pakken. Ik gooi mijn hele tas overhoop om iets te vinden waar ik zin in heb vandaag. Strify die is intussen achter me aangeslopen en zit op het randje van Yu’s bed. ‘’Jij bent er ook opeens snel uit.’’ Grinnik ik. ‘’Zal wel een reden hebben.’’ Voeg ik er aan toe. Het enige wat ik als antwoord krijg is de Strify blik. Het liefst zou ik nu een kussen tegen zijn harses aan gooien om die blik van zijn hoofd te meppen voordat ik er weer aan vast geplakt zit. Hij pakt mijn polsen beet en trekt me op zijn schoot. Hij drukt zijn lippen op de mijne en kijkt me na de zoen geheimzinnig aan. Drie x raden wat die wil. Hij drukt een paar kusjes in mijn nek. Waarom niet? Vraag ik mezelf af. Met Kiro stond ik nog eerder onder de douche. En Strify ken ik immers al veel langer. Kiro.. Bij de gedachte alleen al schiet er een pijnscheut door mijn lichaam wat akelig dicht bij mijn hart komt. Iets weerhoud me er van. Zoizo Kiro. Maar nog iets. Misschien een tikkeltje schaamte tegenover de perfectie van Strify’s goddelijke lichaam. Ik besluit dat ik me daar maar niet druk om hoef te maken. Met tegenzin sta ik op en trek de badkamer deur open. Voordat mijn hoofd naar binnen verdwijnt geef ik Strify een knipoog. Ik doe de deur niet op slot. We zullen zien wat hij er mee doet. Ik denk eigenlijk niet dat hij buiten zal blijven. Ik kleed me zenuwachtig uit en draai de kraan open. Ik wacht totdat het water warm is en stap dan de douchecabine in. Het duurt niet lang of ik voel 2 armen zich om mijn buik vouwen. Een schok gaat door me heen. Ten eerste had ik hem niet binnen horen komen, en ten tweede ziet hij mij nu dus naakt. Ik zie hem niet want ik sta met mijn rug naar hem toe. Waarom had ik dit niet bij Kiro? Vraag ik mezelf af. Ik leg mijn handen op die van Strify en hij legt zijn hoofd op mijn schouder. Ik probeer mijn douche herinneringen met Kiro niet naar boven te laten komen, wat nog knap lastig is. Ik kijk opzij en verdrink meteen in Strify’s ogen. Die heel anders staan. Niet als de geile Strify blik. Maar zachter, voorzichtiger. Dat stelt me op mijn gemak. Hij drukt zijn lippen op de mijne. Hij zoent me teder. Ondertussen wurm ik mijn vingers tussen de zijne en draai me om. We raken verstrengelt in een gepassioneerde zoen. Als hij de zoen afbreekt kijk ik hem verlegen aan. Eigenlijk ben ik te verlegen om hem aan te kijken maar ogen neer slaan staat nu een beetje gíªnant als je naakt bent. Dus ik kijk zogenaamd zeer geboeid naar mijn hand op zijn borst. Waarna ik moet lachen om mijn eigen vaagheid. ‘’Je bent mooi.’’ Fluistert Strify in mijn oor. Ik glimlach verlegen. Gosh wat maakt hij me toch ook verlegen altijd. Het is gewoon de power die hij heeft, waarbij ik me maar heel klein voel. Hij sluit me weer in zijn armen en trekt me tegen zich aan. Ik leg mijn hoofd tegen zijn borst. Nu hij toch niet kan zien waarna ik kijk kan ik mijn nieuwsgierigheid niet meer bedwingen en laat mijn ogen naar beneden afdwalen. Ik heb mezelf altijd afgevraagd wat er nou zo bijzonder aan is. Zo iets raars is het toch niet? Maar nu weet ik het wel. Omdat ik het nog steeds gíªnant vind, ook al ziet hij het niet kijk ik snel weer naar iets anders. Daarna zoekt Strify een shampoo uit en begint mijn haar in te masseren. Heerlijk, hoe zijn vingers over mijn hoofd glijden. Het is wel mannenshampoo maar dat maakt mij niet uit. Vind het wel lekker ruiken eigenlijk. Ik druk een kusje op zijn lippen en kijk hem even aan.

Reacties: