FanFic.nl

Live Like We're Dying

De juiste keuze

Yara pov
Yara keek uit het raampje van het vliegtuig. Het was inmiddels al middag. De laatste dagen waren heel raar geweest. Vooral gisteravond, even had ze overwogen haar laatste punt op het lijstje te vertellen aan Joe. Maar aangezien hij zijn telefoontje belangrijker vond wou hij het waarschijnlijk niet eens weten. Ze zuchtte even en zette haar mp3-speler op, de reis duurde ontzettend lang. Ze pakte haar lijst uit haar tas en kruiste het punt aan op de lijst; In het eerste vliegtuig stappen dat vertrekt. Ze keek uit haar raampje, naar de vele wolken die zich stapelden.

Joe pov
Joe opende de deur van het grote pand. Hij ging naar zijn gesprek, om 13.00 bij zijn volgende aannemer. Hijwerd ontvangen door een nette man die net als Joe zelf in pak liep. 'Goedemiddag Mr. Jonas, ik ben Mr. Canes.' Zei de man. Joe knikte en liep achter de man aan. Ze gingen een kleine vergaderruimte binnen, er zaten nog twee mannen rond de tafel. Joe schudde bij beide hun hand en ging ook aan de tafel zitten. Joe lette totaal niet op, de helft van het gesprek kreeg hij niet eens mij. 'Oké, we zullen moeten kiezen, tussen de locaties LA en Californie Beach.' Zei Mr Canes. Maar Joe lette totaal niet op. 'Joe! Joe!' Zei de man naast hem. Joe schrok wakker en keek Mr Canes aan. 'Joe? Waar kies jij voor..?' Zei Mr Canes. Joe dacht diep na, maar niet over de filmlocaties. zijn gedachten draaiden op volle toeren. 'Waar kies ik voor? Waar kies ik voor?' zei hij zachtjes. 'Ja, het is belangrijk dat we allemaal de juiste keuze maken.' Zei Mr. Canes. 'De juiste keuze...' Zei Joe zachtjes. De andere drie heren keken Joe verontwaardigd aan. 'De juist keuze is...' Joe keek opgewekt vooruit. Hij wist het, de juiste keuze is... 'Sorry heren, ik moet gaan.' Zei Joe. Hij stond op en rende het kamertje uit. Hij liet de drie mannen met hun mond open aan de tafel zitten. Hij rende naar de uitgang en keek naar het drukke verkeer. Hij stak zijn hand omhoog en riep:'Taxi!' Er stopte een taxi voor hem en Joe stapte in. 'Naar het vliegveld, alstublieft. En als u mij daar binnen vijf minuten kunt krijgen krijg u 100 dollar van mij!' Zei Joe. De man knikte en scheurde weg alsof zijn leven ervan af hing. De taxi remde voor het vliegveld met piepende banden. 'Zo! 4,5 minuten!' Zei de chauffeur trots. Joe betaalde de man en stapte uit. Hij rende naar dezelfde balie waar hij vorige dag ook had gestaan. 'Een ticket naar Engeland.' Zei Joe hijgend. De vrouw regelde een ticket en Joe rende naar zij poort. De poort ging bijna dicht, maar hij had het net gehaald. Hij ging in het hoekje zitten en zette zijn zonnebril op, hij had geen zin om herkend te worden. Het vliegtuig steeg op en Joe begon aan zijn lange reis richting Engeland.

Yara pov
Yara zette haar tas neer, ze ging op het bankje zitten. Ze zat nu in piccadily circus. Ze bekeek alle winkelende mensen en haald haar lijst tevoorschijn. 'Nog maar twee.' Zei ze zachtjes. Ze stopte de lijst terug en liep naar het centrum. Ze liep een groot pand binnen, 'Antos Uitgever' Stond er op. Bij de balie wachtte ze tot ze aan de beurt was. 'Hallo, ik wil graag mijn boek inleveren.' Zei Yara. De vrouw achter de balie keek haar raar aan, ze vroeg zich waarschijnlijk af waarom ze een boek had geschreven terwijl ze nog zo jong is. De vrouw nam het boekwerk aan en liet Yara een gegevensformulier invullen. Daarna ging Yara met een glimlach op haar gezicht weer naar buiten.

Joe pov
Eindelijk waren ze er! Joe sprintte uit het vliegtuig. Mensen keken hem raar aan omdat hij over het vliegveld liep. Hij rende op straat. Maar hij had geen idee waar ze kon zijn. Londen is zo groot! hij plofte neer en ging op het stoeprandje zitten. 'Wat nu?' Zei hij zachtjes. Er stopte een taxi voor zijn neus, de man deed het raampje open en sprak tegen Joe. 'Jongeman, kan ik u helpen?' Zei de oude man. 'Nee, tenzij u een meisje heeft gezien met blauwe lokjes en een leuke lach.' Zei Joe hulpeloos. 'Nou, die heb ik gezien. Die zat nog bij mij in de taxi.' Zei de man glimlachend. Joe keek opgelucht op en stapte in. 'Kunt u me brengen waar ze ook is uitgestapt?' Zei Joe. De man knikte en de auto begon te rijden. Joe kon niet wachten haar weer te zien, maar wat moest hij dan tegen haar zeggen? De taxi stopte en Joe betaalde de chauffeur en stapte uit. Hij stond voor piccadilly cirvus. Hij keek naar alle winkelende mensen. Hij hoorde een gitaardeuntje. Hij liep tussen de menigte door, zo nu en dan keken mensen hem boos aan omdat hij hun per ongeluk aan stootte'. Hij botste tegen een jongen op. 'Sorry.' Zei Joe.

Yara pov
Yara speelde op haar gitaar, zo nu en dan gooiden mensen geld in het hoedje die ze voor haar had liggen. Ineens zag ze dat iemand een biljet in het hoedje gooide, en Benjamin Franklin stond erop! Dat kon maar van een persoon zijn...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.